လွည္းကေလး

part 28

လွည္းကေလး ( အပိုင္း ၂၈ )

ဒီေန့ေစ်းေရာင္းေကာင္းပါသည္။
လြယ္ထားတဲ့အိတ္ႀကီး ပိုက္ဆံေတြက အျပည့္။
က်ြန္ေတာ္က လူရွင္းသြားမွ လြယ္အိတ္ထဲငံု့ႀကည့္လိုက္သည္။ ပိုက္ဆံေတြက အျပည့္ ေပ်ာ္တာ။
''ေဟ့ လူႀကီးအိတ္ႀကီးထဲႀကည့္လိုက္မ်က္နွာႀကီးျပံဳး လိုက္မနာလိုတာဗ်ာ''
ဖိုးေဇာ္ စကား ကို ခပ္တည္တည္နွင့္ က်ြန္ေတာ္က
''ည က် လက္ဖက္ရည္ေသာက္ျခင္ ဖားထားေနာ္ ဟဲဟဲ''
က်ြန္ေတာ္က မိွဳ ရသလိုမ်က္နွာေဘးနွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
ဖိုးေဇာ္က သူေစ်းေရာင္းရင္ လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေဘာပြဲႀကည့္ရင္းလက္ဖက္ရည္ေသာက္ေခၚတတ္သည္။
ထို့ေႀကာင့္က်ြန္ေတာ္က ဒီေန့ အတြက္ဒကာခံျခင္၍ လမ္းေႀကာင္းေပးလိုက္တာျဖစ္သည္။
''ဟုတ္ကဲ့ ပါေဘာစိရာ ညက် လာေခၚမယ္''

ေမေမစိတ္ေပးလိုက္ေသာ နာနတ္သီးေတြကုန္ျပီ။
သရက္သီးအနည္းငယ္သာက်န္သည္။
ေစ်းေစာေစာသိမ္းခဲ့သည္။
''သား အေျခအေန ''
ေမေမက ေမးရင္ အစမရွိ အဆံုးမရွိ
''ဘာတုန္းေမေမရ ''
''ေရာင္းေကာင္းလားလို့''
''ေမေမ့သားအေစာႀကီးျပန္လာတာသာႀကည့္''
ေမေမက လွည္းေလးကိုႀကည့္ရင္း ျပံဳးျပသည္''
''သိပါ့ေတာ္ အေစာႀကီးျပန္လာပံုေထာက္ရင္ အေျခအေနေကာင္းပီဆိုတာ''
ေမေမက က်ြန္ေတာ္ေစ်းေရာင္းေကာင္းရင္ေပ်ာ္ေနတတ္သလို ေစ်းေရာင္းမေကာင္းလ်င္ မ်က္နွာညိွးေနတတ္ လို့ ေမေမ့ေရွ့ ေရာင္းမေကာင္းေႀကာင္းက်ြန္ေတာ္ မေျပာရဲပါ။

''ေရာင္းေကာင္းလို ့ဟိုအေကာင္ကိုည က် လက္ဖက္ရည္တိုက္ရအုန္းမယ္ေမေမရဲ့''
က်ြန္ေတာ္က ျငီးသလိုလိုေျပာလိုက္လို့ ဟိုအေကာင္ ဆိုတာေမးသည္။
''ဘယ္သူတုန္း ''
''ဖိုးေဇာ္ေပါ့''
ေမေမ ကတခိခိ ရီသည္။
''သားရယ္ သူတိုက္တာလည္းရွိတယ္မဟုတ္လား တခါတေလ တိုက္လိုက္ပါ မုန့္ပါေက်ြးလိုက္ ခုနကတင္ သူ့အေမက ေမေမ့ဖို့ ငါးႀကင္းေရခ်ိဳ ေလးခ်က္လို့ လာေပးသြားေသးတယ္ ေထ လိုက္ေပါ့သားရယ္''
ေမေမ နဲ့ ဖိုးေဇာ္ေမေမက ဒီရက္ကြက္ေရာက္မွ အေတာ္ခင္ႀကသည္ တခါတရံ ေမေမက ဖိုးေဇာ္ေမေမ နွွင့္ထမင္းအတူသြားစာတာရွိသလို ေမေမႀကိဳက္ေသာ ဟင္းေလးေတြခ်က္လ်င္ သတိတရလာပို့တတ္သည္။
ေမေမ ကတခါတရံ လံုခ်ည္ေလးဝယ္လ်င္ ၂ထည္ဝယ္ျပီး ဖိုးေဇာ္ ေမေမဖို့ ထည့္ဝယ္တတ္သည္။