လွည္းကေလး

part 22

လွည္းကေလး ( အပိုင္း ၂၂ )

က်ြန္ေတာ္က ကိုစည့္လုပ္ရပ္ကိုအလြန္မွအံ့ႀသမိသည္။ ထင္မွတ္မထားေသာလုပ္ရပ္မို့လည္းလန့္သြားမိသည္။
က်ြန္ေတာ္ဘာမွမဝင္မေျပာလို၍ လွည့္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေျခသံခပ္ျပင္းျပင္းနွင့္အတူ ကိုစည္အနားေရာက္လာသည္။
''ကိုကို ...''
စူရွလြန္းေသာေဝယံအသံ ကိုႀကားလိုက္ေပမယ့္ ကိုစည္ကက်ြန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲမေျပးရံုရွိသည္။
''ကိုစည္ မေကာင္းဘူးထင္တယ္လူေတြလည္းႀကည့္ေနတယ္ လက္ကိုလြွတ္ကြာ ''
က်ြန္ေတာ္ေျပာ ရုန္း ရုန္းလိုက္သည္။
''က်ြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေျပာစရာေတြရွိေနတယ္ကိုမိုး''
က်ြန္ေတာ္နွင့္ ျမိဳ ့နယ္ပန္းျခံေလးထဲကိုစည္နွွင့္ထပ္မံေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။
ထိုင္ေနႀကခံုေလး။
ဒီခံုေလးမွာ ကိုစည္နဲ့ အခုအပါအဝင္နွစ္ႀကိမ္။
ကိုတိမ္ယံႏွင့္တစ္ႀကိမ္ ထိုင္ခဲ့တဲ့ခံုေလးေပါ့။

''ကိုမိုး က်ြန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ေသးလားဟင္''
က်ြန္ေတာ္မေျဖဘဲ ဟိုးအေဝးႀကီးကိုေတြေတြေလး ႀကည့္ေနလိုက္သည္။
ထိုင္ေနတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ကို ကိုစည္က ခါးေလးကိုင္းျပီးပါးကို
''ရြွတ္  '' ဆိုျပီးနမ္းသည္။
''အို ..''
အနားက အမွတ္တမဲ့ျဖတ္သြားတဲ့ အတြဲက ျပံဳးသြားသည္။
မ်က္နွာတစ္ခုလံုးလည္းပူထူသြားကာက်ြန္ေတာ္ တစ္ဖက္မ်က္နွာလြဲလိုက္သည္။
''ဘာေျပာမွာလည္း ကိုစည္''
စကား စလိုက္ေပမယ့္ ကိုစည္က
''ခ်စ္ေသးရဲ့လားကိုမိုးရာ''
မေျဖပါဘူး
''ေျပာမွာသာ ေျပာစမ္းပါ''
က်ြန္ေတာ္ မာဆတ္ဆတ္ေျပာလိုက္ေတာ့
''ေဖေဖ့ ကိစၥ နဲ့ပတ္သက္ျပီးက်ြန္ေတာ္ေရာေမေမပါ ရွက္မိပါတယ္ အန္တီနဲ့ကိုမိုးကိုလည္းထပ္ေတာင္းပန္ပါရေစ ေနာက္ျပီး ေဖေဖ ကို ကိုယ့္အျပစ္ကိုဝန္ခံဖို့ လည္း ေမေမက ေျပာထားျပီးပါျပီ  က်ြန္ေတာ္လည္းကိုမိုးကို ထာဝရမခြဲ ပါဘူးဂတိပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့က်ြန္ေတာ္မွားခဲ့တာပါ တစ္ကယ္ေတာ့ေလေဝယံအေပၚကို.....''
က်ြန္ေတာ့္အတြက္ မျပီးေသးတဲ့ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေပမို့  စကားစရပ္လိုက္တဲ့ကိုစည့္ကို ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
''ဒီမွာကိုစည္ ငါ မင္းကိုခ်စ္တယ္ မင္းလည္းခ်စ္တယ္ ေအး မိဘျခင္းကိစၥ မဆိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ ငါ့မိဘ ဒုကၡေရာက္တဲ့ကိစၥ ထားပါ ေလာေလာဆယ္ လူေတာမတိုးဝံ့တာငါတို့ မင္းတို့သားအမိလည္းဒီလိုဘဲ ဒါေပမယ့္ မင္းတို့က သာပါတယ္ အထုတ္အထည္နဲ့မတိုးဝ့ံတာပါ။
ဒါကအေႀကာင္းအရာတခု
ေနာက္တစ္ခုက ေဝယံနဲ့ မင္းကိစၥ ဟုတ္ျပီ ငါကိုယ္တိုင္ ေက်နပ္လို့ ခ်စ္သူအျဖစ္ေနေပးပါေစလို့ ငါ လြွတ္ထားတာဘဲ။ မင္းကိုယ္တိုင္လည္းသူ့အတြက္ျဖည့္ဆည္းျခင္တာငါသိေနတယ္ေလ ငါျငင္းလိုက္ျပန္ရင္လည္းငါ က သူငယ္ခ်င္းအေပၚ အတၱႀကီးသူျဖစ္ရအုန္းမယ္။ မင္းကို စိတ္ခ်မ္းသာသာကူညီပါေစေလလို့ လိုပ္ေလ်ာတာ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိေက်ာ္လာေတာ့ငါ့ဘက္လည္းျပန္ႀကည့္ေပါ့''
က်ြန္ေတာ္က မ်က္ရည္လြယ္သူမို့ ငိုျခင္လာျပန္သည္။
''သိတယ္ က်ြန္ေတာ္သိတယ္ကိုမိုး ဒါ့ေႀကာင့္ ဒီေန့ကစျပီး ေဝယံဘာျဖစ္ျဖစ္ က်ြန္ေတာ္လွည့္မႀကည့္ေတာ့ဘူး အဲ့ဒါကိုမိုးကိုခ်စ္လို့ မစြန့္လြတ္နိုင္လို့ ကိုမုိးမုန္းတာမခံျခင္လို့  အိုဗ်ာ သူ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အခုလို ကိုမုိးက်ြန္ေတာ့္ကိုဆက္ဆံေနတာမုန္းေနတာေတြ ေနာက္မျဖစ္ရေအာင္ေနေတာ့မယ္''
က်ြန္ေတာ္ တုန္လွဴ တ္သြားမိသည္။
ကိုစည္က ငယ္သူမို့တစ္ဇြတ္ထိုးေတာ့နိုင္သည္။
က်ြန္ေတာ္က အႀကီးပီပီ ခ်င့္ခ်ိန္ရမည္ မေတာ္ ေဝယံ တခုခုျဖစ္ခဲ့လ်င္ သူနွင့္ က်ြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္ အရိပ္မည္းႀကီးပါလာမွာေႀကာက္သည္။
အခုဘဲႀကည့္ေျပာင္းလည္းလိုက္တဲ့ကိုစည့္ရဲ့ေဝယံအေပၚ ဆက္ဆံေရးက အေျပာင္းအလဲျမန္သည္။
က်ြန္ေတာ္ ခနေတြးျပီး
''ကိုစည္ ကိုမိုးကို တစ္ကယ္ခ်စ္တယ္မဟုတ္လား''
သြားတက္ကေလးေပၚသြားတဲ့ကိုစည္ကအရင္ေန့ေတြကထက္ခ်စ္ဖို့ေကာင္းသည္။
''ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလည္းကိုမိုးရာ''
''ဒါဆို ေသျခာနားေထာင္ ကိုမိုးေျပာမယ္ ေလာေလာဆယ္ ေဖေဖတို့အမွဴ ့က အျဖဴဴ အမဲ လည္းမသိရေသးဘူး ေဝယံေရာဂါ အေျခအေနကလည္းအတိအက်ဘာမ မေရရာသက္သာရံု အဲ့ဒိေတာ့ ကိုစည္က ခ်က္ျခင္းေျပာင္းလည္းလိုက္ျပီး ကိုမိုးနဲ့ ခ်စ္သူေတြ လိမ္ထားတာဆိုတာသာ ေဝယံသိသြားရင္ ရွက္သြားျပီး တခုခုျဖစ္သြားရင္ ကိုစည္နဲ ့ကိုမိုးက တစ္ဘဝလံုး ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ ခ်စ္စိတ္သန့္ နိုင္ပါ့မလား''
က်ြန္ေတာ့္စကားေတြျငိမ္နားေထာင္ေနတဲ့ကိုစည္က ေလးနက္တဲ့ အေတြးရွိေနေလာက္ပါတယ္။
''အင္း  ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုမိုးကို ေဖေဖ့ကိစၥ နဲ့မ်က္နွာပူရသလို ေဝယံနဲ့ပတ္သက္ျပီးစိတ္လည္းမခံစားေစျခင္ေတာ့လို့ဒီလိုဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ''
က်ြန္ေတာ္တို့အေသအျခာညိွႏိွဳင္းျပီးဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ေဖေဖ့ကိစၥ မျပီးမျခင္း ေဝယံႏွင့္ကိုစည့္ကိုမေျပာင္းလဲေစဘဲ က်ြန္ေတာ္နွင့္ခ်စ္သူဆိုတာ မသိေစလို မေျပာလိုေႀကာင္းဂတိေပးလိုက္သည္။