My Husband Is A Mafia King

Chapter:27

Zero's POV

After naming maglaro ni Zumi ay kumain na kami ng dinner dahil inabot kami ng gabi sa paglalaro. First time kong maglaro ng video games dahil sa loob ng ilang taon magisa lng akong naglalaro non.

At ngayong umaga naguguluhan ako kung dapat ko na bang ipakita at ipaalam kay Zumi kung ano ba talaga laman nung bukod tanging nakalock na kwarto dito sa second floor.

Ilang taon ko ng di nabubuksan yung kwartong yun dahil nakatatak pa rin sa isip ko lahat lahat at hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko kung bakit ngyari yun.

I know napatawad na ako ng kapatid ko at hindi niya rin ako sinisisi sa ngyari pero di ko mapigilan di sisihin yung sarili ko. They used to live here with me pero dahil sa katarantaduhang ginawa ko ngyari ang hindi dapat ngyari. Nawala ang hindi dapat mawala.

Kaya sobrang laki ng galit ko sa mga taong may kasalanan non. And I want to kill them  and let them taste the hell.

Napagdesisyunan ko ng bumaba para magalmusal at sure na gising na rin si Zumi at kumakain na yun doon.

Naabutan kong nagaayos ng pinggan si Zumi sa dinning table kaya tinulungan ko na siya

"Goodmorning Zero"

"Goodmorning"

"Upo ka na dyan ako na bahala sa lahat mamaya pa sana kita tatawagin pag okey na yung breakfast pero naunahan mo ko"

"Wala ka bang pasok ngayon?"

"Nakaleave ako ngayon"

"Ah ganon ba sige wait ka lng dyan kukunin ko lng yung mga food para makakain na tayo"

"Wife after nating kumain may papakita ako sayo"

"Okey po, kunin ko muna yung food ah I'll be right back"

Buo na yung desisyon ko sasabihin ko na sa kanya and i think this is the first step para tuluyan na siyang makapasok sa buhay ko ang hirap ng pigilan di ko na siya kayang itulak palayo. At para makapasok na rin ako sa buhay niya.

Kumain agad kami at agad ko na siyang niyaya sa taas, dumiretso kami doon sa kwarto.

"Teka anong gagawin natin dito? Diba bawal akong pumasok dyan"

Di ko siya sinagot at binuksan yung pintuan pagkapasok ko binuksan ko na rin yung ilaw at kitang kita na kung anong meron doon sa kwarto.

"Nursery Room?"

"Wow ang ganda! nasaan na yung baby? kaninong anak? may anak ka???"

"Nope wala akong anak this nursery room is for my brother's baby but sadly the baby is already gone"

"huh? bakit?"

Zumi's POV

Umupo kami at nagumpisang magkwento si Zero.

"Itong bahay na ito ay para saming dalawa ng kapatid ko yung sumunod sakin"

"Teka may kapatid ka?"

"Yes apat kami di lng sinabi ni mommy and daddy sa lahat ng tao dahil gusto nila ng tahimik na buhay well mas okey samin yun atleast walang mapapahamak but may nakaalam, may nakaalam na may mga kapatid ako at yun yung kaaway namin pinasundan niya pala kami habang nagbabakasyon kami sa states and hindi pa ako matagal sa mundo na kung anon meron ako ngayon kaya madali lng nila kaming nasundan, ilang buwan rin niya kaming pinasundan at nagkaroon siya nang pagkakataon na gawin kung anong balak niya that time may asawa at may magiging anak na ang kapatid ko, we plan na dito sila manirahan at pumayag naman ang asawa niya lahat kami excited dahil for the first time magkakababy na ulit sa pamilya kaya kami kahit wala pa siya sa mundo binigyan na agad namin siya ng sariling kwarto, binilan ng mga gamit lahat kumpleto at nagplano na rin kami kung sino ang magaalaga, salitan kami sa pagaalaga lahat ng kapatid ko balak ng manirahan dato dahil lahat sila sabik sa baby, pero sa isang iglap gumuho ang mundo namin, nawala lahat ng pangarap namin, kinuha nila yung kaligayahan namin. Sinugod nila yung bahay yung mga kapatid ko wala dito sa bahay at ang tanging nandito lng yung asawa ng kapatid ko siya ang pinuntirya ng mga kalaban lahat ng bodyguard and maid patay"

napansin ko yung panginginig ng kamay niya kaya dahan dahan kong hinawakan yun at kinulong sa mga kamay ko.

" Sinaktan nila ang sister-in-law ko hanggang sa nakunan siya, she survive but the baby didn't make it, dumating ako pero huli na ang lahat nawala na yung anghel namin ng malaman namin yun parang namanhid buo naming katawan para kaming inagawan ng laruan at kahit kailan di na mapapalitan, at sinisi ko yung sarili ko dahil day off ko ng araw na yun pero pumasok ako dahil may urgent meeting, sana pala di na lng ako pumasok, sana hinayaan ko na lng na mawala yung stock holder, sinisi ko lahat sakin pero sabi ng kapatid ko di ko kasalanan, pero wala e di ko mapigilan. Simula ng mangyari yun sinara namin tong kwarto wala kaming pinapayagan na pumasok dito, ngayon na lng ulit nabuksan to at ikaw ang kauna unahang pinapasok ko"

"Nasaan na yung kapatid mo at asawa niya"

"Naghiwalay sila ng asawa niya at yung kapatid ko isa na rin sa namamahala ng business namin underground"

"Thank you kasi sinabi mo ito sakin atleast ngayon nagtitiwala ka na"

"May tiwala naman ako sayo wife"

yinakap ko siya ng mahigpit niyakap niya rik ako pabalik.

"Samahan mo ko bukas"

"Saan?"

"Basta at sana pumayag ka"

"Okey"

Sana pumayag siya kasi gusto ko rin magkaroon ng ganon e hihihihi