Chapter: 43

2.5K 66 43
                                    

Zero's POV

Today is my wedding and i can't believe na darating ang araw na ikakasal ako, yung araw na magmamahal ako dahil una pa lang naman is wala na akong balak mainlove pero nagiba ang lahat nung nakilala ko si Zumi. Dahil sa kanya nagbago lahat at hindi ko alam kung anong gagawin ko kung mawawala siya sakin or ang anak namin na si Ice.

Lahat ng boys ay dito sa hotel nag stay at ang mga girls naman ay sa mansyon nagstay kasama ni Zumi. Maagang nagising ang lahat para magayos para sa pictorial at kanina pa ako binabantay ni daddy dahil baka daw tawagan ko si Zumi. Actually inutusan lang siya ni Mommy na bantayan ako dahil si mommy lang naman ang nagpapaalala at naniniwala sa mga pamahiin.

Dahil sa sobrang mapamahiin ni mommy ay isang linggo pa lang bago kami ikasal ni Zumi ay pinaalis na niya ako sa mansyon. Kaya isang linggo ko ng di nakakausap or nakikita si Zumi, hindi ko alam kung bakit ganon kaOA nanay ko.

"Mr. Collinson kayo na po ang next sa pictorial"

Tinulungan ako ng best man ko na magayos, actually sila nagaayos ng susuotin ko pati pag suot ng necktie, coat ay tumutulong sila. Di ko ineexpect na mararanasan ko ito, dahil noon isa ako sa tumutulong sa groom. Di ko maipaliwanag kung anong mararamdaman ko, halo halo kaba at saya. Masaya dahil sa wakas ikakasal na kami at kaba dahil baka di siya sumipot.

"Chill men papakasalan ka ni Zumi wala ka dapat ikakaba doon hahahah" Pabiro ko siyang sinuntok bago lumabas ng room at pumunta sa garden kung saan napipictorial.

Mabilis lumipas ang oras at time na para pumunta ng church, bago kami tuluyang pumunta ng simbahan ay pinicturan muna ako kasama ng groomsmen at sila daddy syempre kasama ang anak ko na sobrang gwapo dahil pareho kami ng suit na suot.

Sila daddy at Ice ang kasama ko dito sa car, yung mga groomsmen naman ay sa ibang kotse.

"Congrats anak at sana naman sundan niyo na agad apo namin"

"Kahit kambal lang okey na kami doon para rin maging kuya na si Ice"

"Yes dad para po may kalaro na ako sa mansyon, mabilis kasi mapagod sila manang kaya tuloy saglit lang kami nakakapaglaro"

Tawanan at mga paalala lang ang ngyari samin habang nasa sasakyan kaya medyo nawala yung kaba ko pero ng makarating na kami ng simbahan at nabuhay ulit yung kaba ko, this time mas doble yung kabang nararamdaman ko.

Pagkababa namin ng kotse ay sinalubong agad kami ng wedding organizer para ayusin yung pila dahil malapit na daw sila Zumi. Nandito na rin yung mga brides maid kaya si Zumi na lang talaga ang hinihintay.

"Nandito na po ang bride"

Hudyat na yun para magumpisa na kaming maglakad papuntang altar. Ng si Zumi na ang maglakad ay nagiba yung kanta.

[Play the music if you want :)]

That's her favorite song, kahit malayo pa siya ay nakikita ko na kung gaano siya kaganda. This is my life, she is my life and i can't leave without her.

Nang tuluyan na siyang makalapit dito sa altar ay nag mano muna ako kay daddy bago tuluyang kunin yung kamay niya. I can't help to admire her more even her eyes is full of tears.

"I love you" bulong ko sa kanya bago kami tuluyang pumunta sa harap ni Father.

"Good Afternoon Everyone"

"From this place. we take ourselves out of the usual routines of daily living to witness a unique moment in the lives of Zero and Zumi. Today they join their lives in the union of marriage. To all their guests, they are happy to share this moment with you. They have known most of you for many years. You watched them grow up, you went to school with them, or you worked with them. Because you are the ones who have supported them and known them so well, it is only fitting that you are the ones to share this once-in-a-lifetime moment with them"

"Zero and Zumi are pleased to have their parents in the front row...close to them for the ceremony"

"Zumi thanks her mother for providing her with every opportunity possible and being the best mother anyone could ask for"

"Zero appreciates all the love and support his parents gave him over the years"

"A wedding day is often a day when couples miss family members no longer with them. For Zero and Zumi, there are family members whose memories they hold dear"

"And so it is that Zero and Zumi present themselves to be married today...surrounded by the people they love the most"

"Zero, Zumi loves that you blend in so comfortably with her family. She sees in you a funny, kind, and sweet man. She loves that you think she is funny and that you always find a way to compliment her. She loves that you always want to be close to her. You remember details of the stories she tells. You want to be part of her family and circle of friends. You help her around the house. Most importantly, you are so close that even when she is at her worst, you have never made her feel like you want anything but to be closer to her"

"Zumi, Zero, He loves your brain, your smile, and your beauty. He appreciates that you are "low maintenance." He likes that you can be really silly. He loves your emails and texts. He loves your cooking. He loves your kisses. He just really loves you!"

"You both look to a shared future that includes raising a happy &  healthy family. That future also includes a richly lived life together...going out to restaurants, hanging out with family, relaxing at home in front of the TV, singing and dancing...Bride will do the singing, and Groom will do the dancing.

The years will come and go...you won't take each other for granted, you will laugh a lot, you will be the best parents you can be, you will grow older and wiser together. It's a good story,and the ending is not in sight!"

"Zero, do you come here freely and without reservation to give yourself to Zumi in marriage? If so, answer I do"

"I do Father"

"Zumi, do you come here freely and without reservation to give yourself to Zero in marriage? If so, answer I do"

"I do Fath--"

Kasabay ng pagsagot ni Zumi ay nakarinig kami ng mga putok ng baril, mga bisitang sumisigaw. Napatulala ako sa asawa kong dahan dahang bumabagsak. Para akong nabingi at di ko alam kung anong gagawin ko. Tulala akong nakatingin kay Zumi na ngayon ay punong puno na ng dugo yung wedding gown niya.

Agad kaming pinalibutan ng mga tauhan ko para di kami matamaan sa mga palitang putok ng baril.

"Baby" sinusubukan kong gisingin si Zumi pero di siya nagigising, nanginginig at di ko alam kung anong dapat kong gawin. Kahit natapos na yung putukan ay wala pa rin ako sa sarili, nakarating kami ng hospital na tulala lang ako sa asawa ko.

Walang pumapasok sa utak ko, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko kanina pa ako kinakausap ni mommy pero wala siyang natatanggap na sagot mula sakin.

"Boss! Boss!" Napalingon lang ako sa tauhan kong patakbong lumalapit sakin.

"Boss si Ice! Nakuha nila si Ice"

Dahil doon bumalik yung ulirat ko, di ako makakapayag sinira nila yung pinakaimportanteng event sa buhay ko, sinaktan nila yung babaeng mahal ko di ako makakapayag na pati anak ko sasaktan nila.

"I will never ever forgive them, humanda kayo babawiin at sisingilin natin sila ng malaki"

Agad akong umalis ng hospital para maghanda. Pagbabayaran nila yung ginawa nila sa pamilya ko.

My Husband Is A Mafia KingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon