S.I.A.T.T. Series Book 3: The Wicked Heiress

Chapter Twenty One

Reese groaned before slowly opening her eyes. She can feel the pain that's kicking in the right side of her abdomen. As soon as her eyes adjusted to light, she can see white walls on the four corners of the room, and realized that she is inside of a hospital room.

"Oh Reese, thank God you're awake!" Bulalas ng kanyang tiyahin na lumapit na sa tabi niya. "Pinag-alala mo kami ni Coring nang sobra!" Naiiyak na sambit nito.

Dahan-dahan naman niyang inabot ang kamay nito sa gilid ng kanyang kama at saka iyon pinisil.

"I'm so sorry Tita Mitch." garalgal na sabi niya. "I never meant to make you worry so much for me."

"Ano ba kasi ang nangyari Iha?" Tanong nito.

"Tinawagan lang kami sa bahay ni Monti para ipaalam na dinala ka niya sa ospital dahil nabaril ka daw." Si Yaya Coring naman ang sumabat.

Saka lang niya naalala ang lahat nang nangyari bago siya nanghina at nawalan nang malay.

"S-si Monti po? Asan po siya?" tanong niya sa dalawang ginang imbes na sagutin ang tanong ng mga ito.

"Umuwi muna dahil magdamag siyang nagbantay sayo. At sakantinawagan rin ni Khaela dahil kailangan ata sa opisina." sagot ng tiyahin.

"Mukha ngang galit dahil nasa balita na ang nangyari sa inyo kagabi. Nalaman siguro na naroon si Monti sa bahay mo." ang yaya naman niya.

"Bakit nga ba naroon si Monti sa bahay mo? At sino ang mga nagtangka sa buhay mo? Magkwento ka na nga!" Naiinis na turan ng kanyang Tita Mitch na bakas pa rin ang pag-aalala sa mukha nito.

"D-dinalaw lang ako ni Monti kagabi dahil h-hindi maganda ang pakiramdam ko." Salaysay niya habang pinaglipat-lipat ang tingin sa dalawang ginang na matamang nakikinig sa kanya. "We were having... uhmmm... d-dinner, when someone entered my house."

Nahirapan siyang magkwento lalo na nung mga oras na bago sila sugurin ng mga armadong lalaki dahil bukod sa hapunan ay may iba pa silang pinagka-abalahan.

"Do you have any idea who are they and what they want?" tanong muli ng kanyang tiyahin.

"They said, they were paid to kill me."

The two women gasped in horror as they covered their mouths. Her yaya did the sign of the cross, as a way to address her fear and calls out to the Lord.

"Sino naman kaya ang nagpa-utos niyon? Bakit naman may gustong pumatay sayo?" Natatakot na tanong ng kanyang yaya.

"D-did you find out who's behind this?" Ang Tita Mitch naman niya .

Bahagya siyang umiling bilang sagot.

"I didn't get the name. I was about to learn who was it when someone shot the man I was interrogating, and she did hit me too."

Parehong nanlaki ang mga mata ng dalawang matandang babae.

"You saw the hitman? And it was a woman?" si Tita Mitch na nakipagpalitan pa ng tingin sa kay Yaya Coring.

"Yes, it was a woman. And not just an ordinary woman, she was trained and a skilled one." Sagot niya habang inaalala ang mga pangyayari kagabi.

Bigla namang nagpalakad-lakad ang kanyang tiyahin na para bang sobra ang pangamba sa nangyari sa kanya.

"This isn't good anymore. Dalawang beses nang may nagtangka sa buhay mo. Sa Boracay at ngayon naman sa mismong bahay mo na! This is alarming already!" Naghihisteryang litanya ng tiyahin.

"Tita just calm down-" she was cut off by her.

"Calm down?! How can you asked me to calm down when you almost died? You're life was put into danger, twice! I can't just calm down and do nothing when I know that soon, someone will attack you again! I can't let that happen! Our family have suffered too many tragedies and I won't take it anymore if I will lose you too. You're the only family I got left." Umiiyak na sabi nito. "Hindi pa nga tayo nakaka-move on sa nangyari sa Ang-kong mo tapos eto na naman?"