Chapter Twenty Six

5K 164 5
                                    

"How about that guy on your ten o'clock? He seems nice." Stewart said while sipping his coffee.

"He looks plain and boring!" She answered while making a face.

"How about your two o'clock? He doesn't look plain and boring. In fact, he looks bold and wears a bright color shirt." He added again while grinning.

"Yeah, but he looks stupid and lazy. I bet he's still living in his Mom's basement." She sarcastically said. "Playing video games all day while lying on the couch." 

"Oh that's too harsh sweetheart! I get it that you don't like any of them but you don't need to make it personal, you know?" At humalakhak nang malakas.

Nasa loob pa man din sila ng isang sikat na coffee shop at pinagtitinginan na sila ng mga tao roon. Nilibre niya ito dahil natalo siya sa pustahan nila kagabi tungkol sa basketball. Malapit lang naman iyon sa headquarters nila kaya't makakabalik naman sila agad sa trabaho.

"Why do you always have to embarrass ourselves with your fucking mouth?!" Naka-busangot niyang tanong. "Stop laughing you dickhead!" Inis niyang turan dito.

"Damn it Sniper, I know that you're aren't as virgin as before so you don't need to be fucking tight. Loosened up a bit." Bulong nito at saka muling tumawa nang malakas. "It won't kill you if you do yourself a favor and go out on a date again. Malay mo yun lang pala ang sagot sa nararamdaman mo. Diba nga sabi nila, kung pag-ibig ang nagdulot ng sakit sayo, pag-ibig din ang magbubura." Nakangiti ito na tila inaasar na naman siya.

Inilingan lang niya ang mga pinagsasasabi nito at inubos na niya ang kanyang kape bago naunang tumayo.

"I'm going back to the HQ." Saad niya at nagsimula nang maglakad bago lumingon ulit dito. "Aren't you coming?" Tanong niya nang prenteng nakaupo pa rin ito roon.

"Nope. You go ahead and I'll just stay here for a while. Babalik rin ako maya-maya, may hinihintay lang ako."

Kumunot naman ang noo niya. Napapansin na niya kasi na madalas itong may ka-text at madalas nawawala kasi may kailangan daw puntahan. Simula nang bumalik siya ng States, mag-iisang buwan na ay kapansin-pansin ang pagbabago nito. At alam niya na dahil iyon sa isang babae.

"Tsk! Tinamaan ka na rin ng lintik no?" Tanong niya habang nangingiti.

"Ha? Anong lintik?" Patay-malisya nitong tanong. "Sige na umalis ka na, baka hinahanap ka na ni Chief."

After she got suspended, Einstein never gave her a sole mission. She was always paired up with either Hacker or Dagger or she just stayed inside the HQ and became the resident agent. She's just an on-call back up to do some extraction or do some favor from his co-agents.

Even though Chief hasn't said anything to her, she knows and she felt it that he doubted her decisive and judgement skills. It's as if he doesn't trust her anymore to pull out a mission alone.

"Whatever!" Sagot niya at saka ngumiti nang may halong pang-aasar. "Sus, makikipag-landian ka na lang sa babae mo eh dito pa sa isang coffee shop. Ang cheap mo ha!"

"Tsk! That's why I never courted you sweetheart because we can never work. High maintenance ka kasi at sobrang sosyal!" Balik nito sa kanya.

"Ang sabihin mo, kuripot ka lang talaga! Kaya sakin ka palagi nakikipagpustahan eh kasi palagi gusto mo libre!" At tumawa pa siya. "Sige na aalis na ako para wala nang istorbo sayo!"

"Mabuti pa nga! Now go! Shooo!" Bugaw nito sa kanya na parang siyang isang aso.

Pasalamat ito at nasa isang pampublikong lugar sila kaya't napigilan niya ang sarili na batukan ito.

S.I.A.T.T. Series Book 3: The Wicked HeiressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon