Bölüm 6

381 145 417
                                    




Sorumlu olmak özgür olmaktır.
Sorumluluğu başkasına vermek mahkum olmaktır...!

Osho


Selam sevgili okurum🤩

Okumaya başlamadan önce senden küçük bir ricam var😅
Lütfen yıldız koymayı ve yorum yapmayı ihmal etme😉

Sizi seviyoruuumm😍🥰
Süper vakit geçirmeniz dileğiyle...

Bugün hafta sonuydu ve ben okuldaydım.Bazen kendime inanmakta gerçekten güçlük çekiyordum..

Hafta sonları eğer birine kahvaltı için söz vermemişsem 'ki böyle bir söz vermem için ya o kişiyi çok çok çok seviyor olmalıyım ya da tüm hafta sonunu saatlere ayırarak birçok insana söz vermiş olmalıyımdır ' en erken 11-12de kalkardım.

Ama bu sabah 9da okuldaydım. Çocuklara tiyatro için söz vermiştim.Seğmen de çalışmamıza eşlik etmek istemişti ve ben istemeye istemeye kabul etmiştim.

Proje hakkında bile konuşurken soğuk ve havalı tavırlar sergiliyordu.
Onda tuhaf bir şeyler seziyordum ama bir türlü bu tuhaflığın kaynağını bulamıyordum. Fazla ukalaydı.Benim ukala olduğumu düşünen arkadaşlarım gelip onu görse beni el üstünde tutarlardı.

Bazı insanların sırf yakışıklı olduğu için onun çevresinde olması oldukça sıkıcıydı.O da bunun farkında olduğu için olsa gerek o insanlara gereksizsiniz ,siz kimsiniz , beni bi salın der gibi davranıyordu.

Bu inanılmaz onur kırıcıydı.Ama bunu hissettiği halde hala onun yanında durmaya çalışan birçok öz saygısı olmayan insan vardı.Hatta bu okulda bile.Bunu görebilmek hiç de zor değildi...

Ama bana böyle davranmasına hayatta izin vermedim ve vermeyecektim.Kendimi daima geri laf sokmaya odaklamıştım.Buraya kadar her şey normaldı.Bilindik, herhangi bir yerde karşılaşabileceğimiz egosu tavan ukala bir bey.!

Ondaki sezgilediğim tuhaflık tam da burada başlıyordu.Çünkü konuşurken gözlerine baktığımda değişik bir şeyler görüyordum.

Gözleri gülümsüyordu sanki.Bu tanıdığım kız erkek yüzlerce insana rağmen çok nadir rastladığım bir şeydi ve bence gözlerinin içi gülüyorsa bir insanın, o insan kötü biri olamazdı.

Kıvrık olan kirpikleri ve koyu kahverengi gözleri ahenkle  " Ben iyi biriyim , görünenin aksine çok saf,temiz ve narinim" diyordu. Doğru olan neydi? Hangisiydi? Gözleri mi yoksa davranışları mı...

Saat 10 civarında tüm çocuklar gelmişti.Seneryo için Seğmen'in eklemek istediklerini çocuklarla paylaştık ve oylama yaptık.İkisi hariç fikirleri kabul gördü.

Özellikle kukla gösterileri ile ilkokullarda hastalığı, tedavileri, yapılması gerekenleri vs eğlenceli bir şekilde çocuklara anlatmak ve çocuklar sayesinde birçok velinin bilgilenmesini sağlamak en çok oy alandı.Çünkü genellikle çalışmamız yetişkinlere hitap ediyordu.

Kendimizi öylesine kaptırmıştık ki yemek arası için saate baktığımda şok olmuştum.Saat 15.25di.

Çocuklara cuma gününden aşçımızın bugün için ayırdığı sandviçleri ve ayranları dağıttım.Bir yandan sandviçten atıştırırken bir taraftan sohbet ediyorduk.

Çocuklar liseli olunca konu benim ve Seğmen'in lise ve üniversite anılarına kaydı.Israr ettikleri için onları kıramadık ve birkaç anı anlattık.

Tam Tahıllı MutlulukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin