Please Try (COMPLETED)

Chapter 8

Dalawang linggo na Ang nakalipas at nagiging maayos Naman Ang trabaho ko. May nakilala na din akong bagong kaibigan, at masaya ako dahil dun. Hindi ko na din Nakita pa o nakasama pa ang mga kaibigan ni Zanna.

Habang kami Naman ni Zanna, ay ganun pa din. Kahit anung gawin ko para Hindi Niya ako tratohin na kaibigan, ay wala talaga. Kaya hinayaan ko na Lang siya. Mabait din Naman si Zanna. Sa dalawang linggo na lumipas, nakita ko Kung gaano siya ka bait. Umiiba nga lang Yung aura niya pag negosyo na ang pinag uusapan.

She is indeed the Devil Boss. But I understand why. I mean, siya Ang CEO nang kompanya nato, Kaya may karapatan Naman siya na gumanon. At Isa pa, nalaman ko din na nag iisang anak siya, Kaya kahit hindi Niya ikwento sakin o kahit Hindi Niya sabihin, Alam ko na na-ppressure siya.

"Khace!" Napatingin ako kay Donna na naglalakad papunta sa direksyon ko. Ngitian ko Ito, at ganun din ang ginawa niya. "Kanina kapa dito?" Tanong Niya. Umiling Naman ako.

"Kakadating ko Lang. Mabuti Naman early break kayo" Sabi ko sa kanya.

Andito kami ngayon sa Cafeteria nang kompanya. Lunch time na Kasi, Kaya napag desisyunan kong kumain na. Hindi ko na din tinanong si Zanna Kung sasama ba siya sakin, sa pag kakaalam ko Kasi may lunch meeting siya e.

"Jusko Dai! Kanina pa nagwawala yung head nang department namin. Meron kasing di natapos, at Ang Alam ko hinahanap na ni Ms.Tan Yun." Sabi niya. Natawa Naman ako.

"Magtataka ako Kung Hindi magwawala Ang head nang department niyo." Sabi ko. Natawa na din siya.

"Oo nga Naman." Sabi niya.

Nag kwentohan Lang kami habang kumakain. Kwenento Niya din sakin na meron daw bagong pasok sa department nila. At sinabi Niya din na crush Niya Ito.

Natawa Naman ako. Maka pag Sabi niya na crush e, Parang nasa high school pa Lang siya. Parang Hindi 20+ Yung edad Niya e.

"Hoy mga bruha." Napalingon Naman kami sa likuran ko. Nakita Naman namin si Becky. I just rolled my eyes.

Siya Yung babaeng ayaw kaming tigilan ni Donna. Ewan ko ba, Ang bitter bitter Niya sa life. Palagi Niya na Lang kami pinupuntahan at babarahin. Hindi ko Alam Kung Anu Yung problema Niya sa buhay e.

"Bruha ka din." Sabi ni Donna at sabay na inirapan si Becky.

"Hoy Donatella! Akala mo Kung Sino ka ah? Porket na kaibigan mo tong si Khacy, maka asta ka Parang Ang tapang tapang mo." Sabi ni Becky. Nakita ko Naman na namuo ang galit sa mukha ni Dona.

"Pwede ba, Becky? Umalis ka na Lang." Sabi ko. Ayoko talagang may kaaway e. Lalong lalo na sa trabaho ko.

"Wow ha. Ang taas din naman Ng tingin mo sa sarili mo ha? Porket naging sekretarya ka agad ni Ms. Tan gaganyan ganyan kana?!" Sigaw Niya sakin. Tinignan ko Naman siya Ng masama.

"Pwede ba? Wala kaming panahon sa walang kwentang pag aakusa mo. Kaya umalis kana." I said. Hinahabaan ko na din Ang pasensya ko.

Mabait ako. Ayokong nakiki pag away. Pero pag sinasagad mo na talaga ako, pasensyahan na Lang talaga Tayo.

"Aba't sasab--" Hindi Niya natuloy Ang sasabihin Niya ng may nag salita sa likuran namin.

"What's happening here?" Napalingon Naman ako at laking gulat ko nang mapagtanto ko Kung Sino iyun.

"Casper?" Gulat na Sabi ko. He just looked at me at binalik Ang tingin Kay Becky. Wow ha. He just looked at me?!

"What's happening here?" He asked again.

Nakita ko Naman na natigilan si Becky. At napatulala Lang Kay Casper.  Ang landi. Nakakita Lang Ng gwapo di na maka pag salita? Hampasin ko siya e.

"Wala. May pinag uusapan Lang kami." Sabi ko. Ako na Lang Ang nag salita, total mukhang nawala Yung dila ni Becky e.

Nilingon ko Naman si Donna at laking gulat ko na nakatulala din Ito Kay Casper. Seriously? Pate siya?

"Well, it doesn't seems that you're just talking " Casper said. Nakatingin na Ito sakin. I rolled my eyes.

"Nag uusap nga Lang." Sabi ko.

Mag tatanong tapos di Naman maniniwala. Ede Sana Hindi siya nagtanong diba? Nakakainis!

"Hoy Anu ba!" Nagulat ako nang bigla niyang hawakan Ang kamay ko at hinila ako palayo kela Donna. "Bitawan mo nga ako" Sabi ko at pilit na binabawi Ang kamay ko.

Hindi Niya Naman ako pinakinggan. Ni hindi Niya ako tinapunan nang tingin!

Ang galing ah? Siya na nga yung tinitingnan nun na Parang hinuhubaraan na siya ni Becky sa isip Niya, tas ngayon siya pa Ang may ganang di ako kausapin?

What the fuck?

What did I just say?

Fuck! Bakit Yan Yung iniisip ko? What the hell is wrong with me?

Sa dalawang linggo na Hindi ko siya Nakita, okay Naman ako. Pero biglang nag pakita siya out of nowhere, and damn, bumabalik nanaman Yung pakiramdam ko na Hindi ko na ulit maintindihan!

Tumigil siya nang nasa harap na kami ng isang kotse. Tinignan ko Naman siya Ng masama. "Anu bang kailangan mo?" Sabi ko sa kanya.

Ayoko siyang kausap. Pakiramdam ko, pag nakakausap ko siya o pag nakikita ko siya may namumuong emosyon sakin na Hindi ko maintindihan.

Pag siya Yung kasama ko, umiiba Ang lahat. Umiiba Yung pakiramdam ko. Umiiba Yung emosyon ko. Everything seems to be different whenever I'm with him.

But dammit!

It feels different, it feels weird. But it feels so right! So freaking right!

And it scares me! It freaking scares me dahil Hindi ko nanaman naiintindihan Ang sarili ko. May Kung Anu Ang bumubuo sa loob ko, na Hindi ko magawang ipaliwanag.

"Get in" he said. I just looked at him. I crossed my hands in chest.

"Why would I?" I asked.

Damn! Hindi ko mapigilan Ang Hindi mag attitude. Nakakainis Kasi siya! Nakakainis si Becky! Nakakainis Yung tingin ni Becky sa kanya! At nakakainis siya Kasi hinahayaan Niya Lang na tignan siya ni Becky nang ganun!

"Gusto mo bang si Becky na Lang Ang isama ko?" He said. Bigla Naman may namuo galit sakin.

"Ede siya isama mo!" Sigaw ko sa kanya.

How dare him! How dare him say that to me!

Mas lalo Lang ako nagalit sa kanya dahil Alam na Alam Niya Yung naiisip ko!

Fuck it! Kilalang kilala Niya ako and I don't even know why!

"Just get in, Peach" he said. Tinignan ko Naman siya ng masama. Ang kapal ng mukha niyang tawagin akong peach, pag katapos niyang sabihin na si Becky na Lang Ang dadalhin Niya!

"Don't you fucking dare to call me Peach." Sabi ko sa kanya. Bigla Naman itong natawa.

What the fuck? Baliw ba siya?

Hello?! I'm mad! Hindi Niya ba gets Yun?

"I'm leaving." I said. Tatalikod na Sana ako nang mag salita siya.

"No no. Don't. Just come with me, okay?" He said. Tinignan ko Naman siya. "Please?" He said.

Argh! Dammit!

Bakit ba pakiramdam ko Hindi ko kayang tiisin Ang lalakeng to? Fuck! He's driving me crazy!

"Fine!" I said bago Pumasok sa loob ng sasakyan Niya.