Please Try (COMPLETED)

Chapter 23

Inayos ko Ang cap na suot ko. Kinuha ko Ang shades ko at sinuot iyun. Agad akong napatingin Kay Casper na tahimik Lang umiinom sa VIP room nang bar Niya. Alam ko na Parang tanga ako dahil nag sshades ako at nag ccap sa loob ng isang bar.

But I don't give a damn.

Wala ako dito para makinig nang mga batikos Mula sa ibang tao. I'm here because I miss him. I miss him so much.

Alam ko na ilang buwan nang ganito si Casper. Yes, I know so well that he's in a lot of pain right now. Ako din Naman. I'm in pain dahil tinitiis Kong Hindi siya makasama. Tinitiis kong nakatingin Lang sa kanya Mula sa malayo.

Kahit gustong gusto Kong tumakbo papunta sa kanya at yakapin siya, Hindi ko magawa. Kahit gustong gusto Kong sabihin sa kanya na naalala ko na Ang lahat, ay Hindi ko magawa. Kahit gustong gusto ko siyang makasama, ay Hindi ko magawa. Kahit gustong gusto ko siyang hagkan, Hindi ko magawa.

I can't.. right now.

Hindi pa pwede. I still have plans. May mga Plano pa ako para satin, Casper.

Humigpit Naman Ang pag hawak ko sa alak na hawak ko. Naalala ko nanaman Ang mga gagong gumawa samin nun ni Casper. Maghintay Lang sila, they will get their own medicine. Mag pakaligaya na sila habang may oras pa sila, dahil pag dumating na Yung araw na hinihintay ko. Yung tawa nila ay mapapalitan ng iyak.

They will suffer... And I will make sure of that.

Malas Lang nila na bumalik Ang alaala ko. At mas lalong napaka malas nila dahil isang Santos Ang kinalaban nila. Hindi ako naging Santos nang Wala Lang. I am Khacy Santos. I mean, THE Khacy Santos.

Mag tago tago na sila ngayon sa mga butas na pwede nilang taguan, because once I caught them. Hindi lang isang Bala Ang ipapatikim ko sa kanila.

"Hi." Napaangat ako ng tingin nang may Isang lalakeng tumayo sa harap ko. I scan him, from head to toe. Ew. "Done eyeraping me baby?" He said and chuckled. Bigla Naman nagtayuan Ang mga balahibo ko dahil sa pag tawa Niya na baby.

I smiled at him.. playful smile.

"Come here" I said before tapping the space beside me. Agad Naman itong umupo sa tabi ko. Nakangiti pa Ito nang nakakaloko.

Agad Kong tinutok Ang baril sa gilid Niya. Naramdaman ko Naman na na-istatwa siya. Para siyang nabuhosan nang malamig na tubig. "Call me baby one more time, then you'll be sleeping permanently." I said seriously. Tinago ko Ang baril ko, at tumayo na. I looked at him again, and I can still see he's shaking from fear. Napailing Naman ako. What a dickhead.

I walked towards the exit of Casper's Bar. Pero bago ako tuloyang makalabas, ay tinignan ko pa Ito muli. He is just drinking and staring to nothing. Bigla tuloy akong na-konsensya.

I'm sorry, Mi Amor. But your Quacey will come back, and just like before. I will become again your moonlight, I will bring light to your dark days. 

"Are you ready?" Gage asked me. Tumango Naman ako at ngumiti sakanya.

"I'm more than ready." I told him. Napa-ngisi Naman siya sa sinabi ko.

"Then make us proud, Peach." Blaze said before handing me his own gun. Tinignan ko Naman ako.

What the hell? Is he serious? Ipapahiram Niya sakin Ang baril Niya? I mean, kahit nga ipahawak kela Gage Hindi Niya magawa e, pero ipapahiram Niya sakin? Nilalagnat ba tong lalakeng to?

"What the fuck? You're letting her borrow your gun?" Hindi maka paniwalang tanong ni Gage.

Duh! Same thoughts here!