Please Try (COMPLETED)

Chapter 15

Maaga akong nagising, dahil Hindi din Naman ako nakatulog dahil sa panaginip ko kagabi. Ilang Gabi na Ang lumipas, at paulit ulit Yung panaginip ko. It's always about me being with a man. Hindi ko pa din nakikita Ang itsura nang lalake. But every night, iba iba Yung panaginip ko.

But one thing is for sure, he is someone that is very important to me. Someone who has a special space in my heart. Someone that I loved.

But I don't know him. Hindi ko siya kilala. Hindi ko pa nakikita ang mukha Niya. There's something inside me na nagsasabi na hanapin ko Yung lalakeng Yun. Na dapat mahanap ko siya para tunungin Yung mga bagay na nangyayari sa panaginip ko.

However there's also something inside me na Parang gusto ko na Lang balewalain Ang lahat. Parang gusto ko na Lang na di Yun isipin. Dahil natatakot ako sa pwedeng mangyari. Natatakot ako sa pwede Kong malaman. I'm scared... So scared.

Naglalakad Lang ako papasok sa Sy's Company. Like what I've said, maaga akong nagising Kaya maaga din akong pumunta sa trabaho, Kaya sigurado ako na Wala pa si Zanna. Nang makapasok ako sa Kompanya, ay agad na akong naglakad papunta sa elevator. I was about to enter the elevator nang biglang mag ring ang cellphone ko. Agad ko iyun kinuha at nakita ko na si Casper ang tumatawag. A smile formed in my lips.

It's also been like this for the past few days, Hindi na ako tinitext ni Casper tuwing umaga. Instead, tinatawagan Niya na ako. Agad ko Naman sinagot Ang tawag Niya.

"Ang aga mo Naman ata tumawag?" I said. Pumasok na din ako sa elevator.

"Because maaga akong nagising. At Alam mo naman na ikaw Yung una Kong naiisip agad pag gising ko diba?" He said. Napatawa naman ako.

"Hey, Mr.Locsin. napaka bolero mo talaga." I said.

"Sayo Lang ako ganito. At please, wag mong sabihin na binobola Kita because you know so well, na wala sa pagkatao ko ang mambola." He said. Napatawa naman ako Ng malakas.

"Wala sa pag katao talaga? Grabe ka Naman." Sabi ko.

"Where are you?" Tanong Niya.

"Hmm.. elevator. Andito na ako sa Kompanya, maaga akong nagising e." I said bago tinignan Kung saang floor na ako.

"Good." He said. Nagtaka na Naman ako.

"Anung good?" I asked.

"You'll see." He said. Bigla Naman tumigil Ang elevator Kaya lumabas na ako.

"Anung pinagsasabi mo diyan?" I asked him. Naglakad na din ako papunta sa office.

"You'll see in..3..2..1" he said and ended the call. Napakunot naman Ang noo ko. Bakit Niya binaba? He didn't even say goodbye!

Nakakainis Naman Yun.

Kahit naiinis ako, Pumasok na ako sa office. Nanlaki naman Ang Mata ko nang may nakita akong flowers na hawak ni....

"Casper?" Tawag ko sa kanya. He looked at me and smiled.

"Surprise." He said. Lumapit Ito sakin at binigay Ang bulaklak sakin.

Omg. I don't know what to say. He's here! Dinalhan Niya ako Ng flowers! Omg.

"You look surprise, Peachy." He said at natawa. Tinignan ko Naman siya.

"I am. I wasn't expecting this from you." Sabi ko sa kanya. Naglakad na din kami papunta sa mesa ko.

"Expect the unexpected, Peachy." He said. Napatingin Naman ako sa kanya.

"San mo nanaman nakuha Yan?" Tanong ko sa kanya habang natatawa. Nag kibit balikat na lamang Ito.

"Anyway, have you eaten?" he asked.

"Hmmm.." I bit my lower lip.

Paano ko ba sasabihin na Hindi ako nakakain dahil Wala akong gana because of my dream? At ayaw Niya din Kasi na Hindi ako kumakain e. He always make sure na kumakain ako before ako pumupunta sa trabaho.

"You didn't? Peachy Naman.." he said. Tinignan ko Naman Ito and he look disappointed.

"Kakain Naman ako e." I told him at napanguso na ako habang nakayuko.

Is he mad?

Ayokong magalit si Casper sakin. I don't want that to happen.

"Then let's go, we'll eat." He said. Napaangat naman ako Ng tingin.

"Really?" I asked. I thought he's mad.

"Yep. Let's go." He said before hinawakan Ang kamay ko at hinila ako palabas ng Kompanya.

Hindi ko maiwasan Ang hindi makaramdam ng saya. It's always Casper that makes me feel that everything's going to be okay. It's always him that makes me feel that I'm love. Kahit Hindi Niya alam Ang bagay na Yun, Alam Kong nararamdaman Niya din Yun. Alam ko nararamdaman Niya Ang kasiyahan ko pag siya Ang kapiling ko.

I'm just thankful dahil dumating siya sa buhay ko. Sobrang nag papasalamat ako dahil binigay siya ng Diyos sakin. Casper came into my life when I had many many questions. He came into my life to ease the anxiety that I'm feeling. He came and saved me.

Kahit Hindi ko sabihin sa kanya, Alam ko sa sarili ko na si Casper Ang dahilan Kung bakit nagawa kong ipa-walang bahala ang mga tanong saking isipan. Siya din Ang dahilan Kung bakit biglang nawala Ang mga panaginip ko, tho bumabalik na sila ngayon. But I feel more secured. I feel secured because I know Casper will not leave my side. I feel secured because I know na Hindi Niya ako pababayaan.

Nakarating kami sa isang malapit na coffee shop. Hindi na din namin dinala Ang sasakyan ni Casper dahil Sabi ko mas gusto ko na Lang mag lakad lakad, Hindi na din Naman siya umangal.

Agad na din Naman nag order si Casper nang kakainin namin. He didn't asked Kung Anu Yung order ko , Kaya tinanong ko Ito Kung Anu Yung kinuha Niya sakin. He just said,

"Don't worry, you'll love it."

"So are you coming next week?" Tanong ni Casper habang hinihintay namin Ang order namin. Nag kibit balikat Naman ako.

"I don't know. Parang ayoko din pumunta e." Sabi ko. Napakunot naman Ang noo Niya.

"Why?" He asked.

"Madaming taong pupunta. Ikaw, si Dona, at si Zanna Lang naman Ang mga kilala ko dun. Hindi ko Alam Kung mag eenjoy ako." Sabi ko bago uminom ng tubig.

Next week Kasi Yung party na gaganapin, para iwelcome si Zanna as the new CEO of Sy's company. Akala ko nga matagal na siyang CEO e, pero nalaman ko Parang 2 months ago Lang pala siya nag simulang mag trabaho dun. Napapailing Naman ako tuwing naaalala ko na 2 months pa Lang si Zanna bilang CEO pero natawag na siya na Devil Boss.

"You should come, you know Tazanna won't like it if di ka pupunta." Sabi ni Casper. Napabuntog hininga na Lang ako.

I know that. I know that very well. Kahit Kasi si Zanna palagi niyang nirremind sakin na dapat daw bumili na ako ng damit for next week.

"I don't know.." I just said. Nagulat Naman ako ng hinawakan ni Casper Ang kamay ko. Napatingin ako sa kanya, and I saw him smiling.

"Just come. I want you to meet my friends." He said. Napakunot naman Ang noo ko.

"I already know your friends." I told him.

Totoo Naman Kasi, diba sila nila Bryzon Yung mga kaibigan Niya? So no need na para ipakilala ulit ako.

"No, my other friends." He said na nagpataka sakin.

Other friends?

Sino Naman Kaya Yun?

Hindi ko na Lang inisip Yun. Instead kumain na Lang ako. Kung Sino man sila, na mga kaibigan ni Casper na sinasabi Niya, I think I should meet them. Afterall, Casper wants me to meet them.