Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu şehri sevmemin tek nedeni; köşe başını döndüğümde seninle karşılaşma ihtimalimdir. Lawrence Durrell
•••
MAYIS 2020
Kütüphaneye geçmesiyle rafların tozunu alan kadın önüne döndü. İşte sonunda bu da olmuştu karşısında gördüğü silüet gerçek olamayacağına göre Hazar kafayı yemiş olmalıydı. Kadının elindeki kitabın yere düşmesiyle oluşan gürültü bile onu kendine getirmedi.
Çünkü hâlâ karşısında Dilem'i görüyordu.
Hazar, karşısında hareketsizce duran hayale bakıp konuşmaya başladı."Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsak bir kez bile dokunmamaya razıyım." dedi. Buna benzer anları defalarca yaşamasına rağmen her seferinde gerçekmiş gibi heyecanlanıyordu.
Hazar hem ağlıyor hem konuşuyordu. Dilem Hazar'ın gözlerine bakınca anladı ki Hazar hâlâ aynı bakıyordu. Aradan geçen sekiz yıl Dilem'deki her şeyi silip atarken belli ki Hazar hiç değişmemişti.
"Hayal görmüyorsun." dedi, dakikalar sonra üzerindeki şoku atmasıyla Dilem.
"Hayır, hayır, hayır sen gerçek değilsin. Gerçek olamazsın hayalsin sen."
Gözlerini kapatıp elleriyle yüzünü sildi. Tekrar gözlerini açtığında yok olacağını düşündüğü silüet hâlâ karşısında duruyordu. "Ben sana geldim ama çok geç kalmıştım. Öl...dü dediler. Bir mezar gösterdiler ben o mezarı yuvam bildim. Huzurla uyu diye menekşelerle kapladım mezarını. Hayalsin sen, sadece hayal."
Başını dikleştirdi, gözlerini Hazar'ın gözlerine sabitleyip kelimelerin üzerine bastırarak cevapladı Hazar'ı, Dilem. "Ben hayal değilim, Hazar Arslanoğlu."
Dilem hızla kütüphaneden çıktı. Bahçeye yetişmişti ki arkasından bir el tuttu onu. Hazar çıkıp giden Dilem'in arkasından koşup yakaladı. İnanması ne kadar güç olsa da gerçekti işte karşısındaydı yaşıyordu Dilem.
"Yaşıyorsun Dilem... Sen yaşıyorsun, Dilem sen yaşıyorsun."
"Evet, sana inat, babama inat ölmemi isteyip beni uçurumda terk eden herkese inat yaşıyorum." dedi Dilem.
