Offended-Jinhwi

27

Daehwi: Guanşin, konuaşbilir miyiz?

(çift tik)

(21.24)

Guanlin: Bir şey mi oldu Daehwi?

Garip yazmışsın sanki?

(21.42)

Daehwi: Göslerim düzgğn yazmamw engrl olıyor

(21.42)

Guanlin: Neden? Ağlıyor musun?

Bekle arayacağım

~

"Heh! Daehwi! İyi misin? N'oldu?"

Daehwi gelen aramayı zar zor açmış ve kulağına götürmüştü.

"İyi değilim. Tam bir aptalın tekiyim Guanlin"

"Ne! Ne saçmalıyorsun Daehwi? Yani, neden böyle bir şey diyorsun? Sen aptal değilsin"

Daehwi derin bir nefes aldı ve gözlerinden iki damla yaş daha süzüldü yanaklarına.

"Öyleyim Guanlin. Bencil, aptal, kendimi 'Jinyoung sadece bana aşık olabilir. Sadece benimle takılabilir. Sadece benimle yakın olabilir. Sadece beni sevebilir' gibi bir şeyde buldum bir anda! Ve bunu çok saçma biliyor musun? Öyle bir şeye hakkım yok ben-" 

"Onu sevdiğin için böylesin Daehwi!" 

"Onu sevmek istemiyorum"

"Ne-" 

"Daha fazla canım yansın istemiyorum Guanlin"

Dedi gözünden bir yaş daha süzülürken. Kalp krizi geçireceğini düşünmeye başlamıştı çünkü kalbi ağrıyordu ve göğüs kafesinden beline kadarki kısımdan kalp atışını fazla bir şekilde hissediyordu ve korkmaya başlamıştı. 

"Biliyor musun Guanlin.."

"Neyi?"

"Ben bugün uyumadan önce 'JİHOON BURAYA MI GELİCEKMİŞ LAN?' diye bir cümle duydum. Belki yanlış duymuşumdur, bilmiyorum.."

Telefonun diğer tarafından derin bir iç çekişi duyuldu. Guanlin de şimdi daha çok üzülmüştü. Sürprizini devam ettirebilirdi ama arkadaşının kendisini delirmiş gibi hissetmesini istemiyordu. 

"E-evet. Sana sürprüz olucaktı aslında.. Jihoon bana buraya gitmek istediğini ve ailesinin de izni olduğunu söylemişti. Ondan ayrı kalmak istemiyordum ve bu yüzden ben de izin alabileceğimi söyledim. Yüzü tedirgin bir hal almış ardındansa en tatlı gülümsemesini sunmuştu bana. Ahh- Neyse. Sonra ben de yalvar yakar izin aldım ailemden. Derslerimizi arkadaşlarımızın notlarıyla halledeceğiz falan. Veee oraya gelicektik, yaklaşık bir-iki hafta orada kalıcaktık. Ki iki gün sonra geliyoruz.."

Guanlin derin bir nefeste aldı. Baya uzun konuşmuştu çünkü. Arkadaşının sevineceğini ve sevinç çığlıkları atacağını düşünmüştü ancak duyduğu çığlık sadece arkadaşının hıçkırıklarıydı. Telefondan açık açık belli olan ve arkadaşının ölücekmiş gibi ağlaması onu bayağı telaşlandırmıştı. 

"G-Guanlin.."

"E-efendim?" 

"S-sana bir şey söyleyeceğim ama t-telaşlanma t-tamam mı?" 

"Denerim Daehwi.." 

"Benim bugün uyuduğum zaman uyanma sebebimin Jinyoung'ın kankasının: 'JİNYOUNG' IN AŞKKKUŞU BURAYA GELİYOMUŞ LAN' gibi bir şekilde bağırması sadece bir tesadüf mü?" 

Dedi ve tekrardan hıçkırdı Daehwi. Arkadaşından hiçbir ses gelmiyordu ve bu onu daha çok korkutuyordu

Yaklaşık bir dakikanın ardından Guanlin'den bir iç çekiş duymuştu sadece. Arkadaşının konuşmaması her geçen saniye Daehwi'yi daha çok geriyordu.

"U-umarım sadece tesadüftür D-Daehwi"

Dedi ve telefonu Daehwi'nin yüzüne kapattı Guanlin. Ve kapattığı an gözünden bir damla yaş süzüldü yanaklarına, göz torbaları yeniden gözyaşı ile dolmadan önce.. Arkadaşının, onun ağladığını bilmesini istemiyordu. Zaten kendisi yeterince kötüydü.

Bu işi oraya gidince halledicekti. Bunu aklında her zaman aklına gelebilecek bir yere kazıdı ve telefonunu eline aldı. Mesajlara, ardından kırdığını düşündüğü arkadaşının mesajlaşma yerine girdi. 

Guanlin: Özür dilerim