Offended-Jinhwi

22

"Oha ciddi misin?" 

"Evet.."

Jinyoung olanları en yakın arkadaşına anlatıyordu ve kendini biraz aptal hissediyordu.. 

"Kanka tamam aşk bu, nerden veya nerede olursa olsun seversin. Seninki de imkansız aşk olmuş be" 

Dediği şeyle daha da morali mozulurken derin bir nefes aldı Jinyoung. 

"Aynen, ve şimdi de acı çekiyorum. Bazen 'Takıntılı mıyım?' diye düşünüyorum ama onunla konuşurken özellikle de sesli konuşurken çok heyecanlanıyorum. Yanlış bir şey yapacağım diye korkuyorum. Onu kırmak hatta yüzü gülerken benim yüzümden küçük bir mimiğinin bile üzgünlük veya kırgınlık haline gelmesi kendimden nefret etmeme yeter, ki zaten befret ediyorum"

Arkadaşı hafifçe kıkırdayınca sinirleri bozuldu Jinyoung'ın. 

"Kanka mimiğini nasıl bilcen?" 

"Mal! Inu ne kadar önemsediğimi gösteriyorum! Hem zaten görüntülü konuştuğumuz da oluyor. Ama nadir.."

"Üff tamam. Zaten anlamalıydım senin bu kadar değişik davranmandan. Eskiden Daehwi ile neredeyse her teneffüs takılırdın ama şimdi hiç yanına gitmiyorsun. Çok da mutlu olduğu söylenemez. Onu gördüğümde hiç de öyle gözükmüyor şimdi"

Jinyoung bunu fark etmemişti, etse de bu yüzden olucağını düşünmemişti. 

"Neden benim yüzümden mutsuz olsun ki?" 

"Senin yüzünden mutsuz olabilir, ihtimaller. Ama senin yüzünden olmasa bile onun mutsuz gününde yanında olmuyorsun"

Jinyoung arkadaşının söylediği şeylerden sonra düşünmeye başladı. Daehwi mutsuzdu. Her ne kadar kendisine sçylemese de yüzünden belli oluyordu mutsuz olduğu. Bazı şeyler Jinyoung'ın aklına geliyordu ve başı ağtımaya başlamıştı. 

"Bak kanka," 

Arkadaşı elini Jinyoung'ın omzuna koydu. 

"Sen mutsuzsun, anlıyorum ama, senin yüzünden başkasının mutsuz olmasına izin verme. Sen mutsuzsun ve  bu yüzden doğru düzgün kimseyle konuşmuyorsun, ama bu yüzden başkaları da üzülebilir. Evet, 'başkaları beni düşünmezken ben neden onları düşünüyorum?' diyebilirsin ama belki de sen başkalarını düşünürsen onlar da seni düşünür, hmm?"

Jinyoung arkadaşının böyle anlamlı konuşmasından dolayı şaşkın ve aynı zamanda söyledikleri yüzünden de kafası karışmıştı. 

" Vay be ne iyi konuştun. Lan bana söylemediğin bir şey mi var da bu kadar efkarlı konuşabiliyon?"

Jinyoung bunları daha sonra düşünmeye karsr vermişti. Tek başınayken. En iyisinin bu olduğunu düşünüyordu. 

"Yok bee, ne bir şey olması? Ben de kendime şaşırdım aslında" 

~~

"Matematik ödevini yaptın mı?" 

Daehwi matematik ödevini unutmuş ve matematik dersi gelmeden yapmaya çalışıyordu. Ama zamanının yetmeyeceğini bildiği için sınıf arkadaşlarına soruyordu. 

"Hayır ben de unuttum" 

"Yapsana o zaman?" 

"Uğraşmak istemiyorum" 

"Tamam"

Sınıfta neredeyse herkese sormuştu. Bi 5-6 kişi kalmıştı sormadığı. Ve o da sınıfla bağlantısı pek olmayan, sınıftan ayrı takılan bir gruptu.

Daehwi biraz tedirgin bir şekilde grubun yanına gitti. Gruptakiler onu fark edince hepsi ona dönmüştü. 

"Şey.. Matematik ödevini yapan var mı?" 

İçlerinden biri tek kaşını kaldırmıştı. 

"Ben yaptım, neden? Kontrolcü falan mısın?" 

"Hayır.. Ben yapamadım da, verebilir misin? Yapmaya vakit kalmadı da.."

"Tamam" 

Dedi ve Daehwi'nin yanından geçip sırasına ulaştı. Çantasından kitabı çıkarıp Daehwi'ye uzattı. 

"Çok teşekkür ederim" 

Çocuk kafa salladığında arkadaşları onu çağırdı. 

"Lan Daniel çabuk gelsene!" 

~~~~~~~~~

Yaşasın ybbbb

Uzatmayacağım, sizden oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağımm

Sizleri seviyorum 

Yazarınız kaçarr