Offended-Jinhwi

36

Sinirle sınıfa girdiğinde Daehwi'nin yanında Jinyoung'ı görünce daha da siniri bozulmuştu. Daehwi'nin sırasına gidip Jinyoung'ı yakasından tuttuğu gibi kaldırmış ve Daehwi'den uzaklaştırmıştı. İkisi de donup kalırken Daniel Jinyoung'a kötü bakışlar atmakla meşguldü.

"Daniel dudağına noldu?"

Daehwi'ye göz ucundan bakıp tekrar Jinyoung'a dönmüştü.

"Sınıftan çık"

"Ne?"

"Sınıftan çık dedim!"

"Daniel noluyor?"

Bu sefer Daehwi'ye bakmadan Jinyoung'ı eşofmanından tutup sınıftan çıkarmıştı. Hırsla kendi sırasına geçip oturdu.

"D-Daniel?"

"Naptınız?"

"B-Bir şey yapmadık, sadece bana konuyu anlattı o kadar"

Daniel gözlerini sıradan çekip Daehwi'ye baktı. Gözlerindeki korkuyu gördükten sonra içi ürperdi. İçinden kendine küfürler savunmaya başladı. 'Ulan bu çocuk daha yeni korkak halinden çıkmıştı. Ve şimdi sayende kekeliyor!' diyordu iç sesi.

"Özür dilerim"

"Ö-Önemli değil"

"Önemli!"

Kalkıp Daehwi'ye sarıldı. Pişmandı. Çok pişmandı. 'Hepsi Seongwoo yüzünden!' diyen iç sesine oldukça katılıyordu. Ve o çocuk da öyle. Olan yine ve yine suçsuz Daehwi'ye olmuştu..

"Sorun yok, tamam mı. Bir mal sevgilisine çarptım diye yumruk attı falan, ondan oldu yani. Üzülme olur mu?"

Başını yukarı aşağı salladı.

"Ve onun sinirine Jinyoung'a öyle davrandım. Özür dilerim"

Ve Jinyoung eli yumruk halde kapıdan olanları izledi.

~~

"Görüşürüz Daniel"

"Görüşürüz Daehwi"

Ellerini cebine koyup evine doğru yürümeye başladı Daniel. Evdekilere dudağını nasıl açıklayacağını düşünürken ona yumruk atılması ile yere düştü.

Başını kaldırıp etrafına baktığında tek bir kişiyi gördü; Jinyoung.

Ayağı kalktığında bir yumruk daha yiyip yere düşmüştü tekrar. Tekrardan ayağı kalktığında bu sefer yakalarından tutulup sertçe duvara itilmişti.

"Haklısın"

Dedi sadece. Çünkü öyleydi. Jinyoung bu konuda haklıydı. Bu yüzden sesini çıkarmıyordu. Yüzüne bir tane daha yumruk yedi. Bir tane daha yiyecekken Jinyoung'ın elini tuttu.