Από Την Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 7

Άλεξ POV
Ένιωθα να συνέρχομαι σιγά σιγά. Ήμουν πολύ αδύναμη όμως, για να μπορέσω να κουνηθω ή έστω να ανοίξω τα μάτια μου. Άκουγα μόνο θολές φωνές...

Άγνωστη φωνή: Η κατασταση της έχει βελτιωθεί και είναι σταθερή. Όπου να 'ναι θα ξυπνήσει, μην την αφήσετε όμως να σηκωθεί γιατί ο οργανισμός της είναι εξαντλημένος και είναι πολύ αδύναμη.

Αλλη άγνωστη φωνή: Εντάξει γιατρέ, θα την προσέχουμε, μην ανησυχείτε, είπε η φωνή την οποία δεν άκουγα καθαρά για να καταλάβω ποιος είναι.

Γιατρέ; Τι έγινε; Που βρίσκομαι; Δεν θυμάμαι τίποτα, το μόνο που ξέρω είναι ότι πονάω πολύ.

Μαριάννα: Σας ευχαριστούμε γιατρέ.

Η Μαριάννα! Θα αναγνώριζα παντού την φωνή της. Θέλω να ξυπνήσω κανονικά επιτέλους και να μάθω τι συμβαίνει. Μετά από λίγο άκουσα μια πόρτα να κλείνει. Σιγά σιγά επανήλθαν οι αισθήσεις μου πλήρως και ετσι καταφερα να ανοίξω τα μάτια μου.

Μαριάννα: Άλεξ! ήταν τον μόνο που άκουσα και αμέσως ενιωσα τα χέρια της να τυλίγονται γύρω μου με προσοχή και στοργή. Είσαι καλά; Πώς νιώθεις; συνέχισε.

Άλεξ: Πονάω λίγο, αλλά καλά είμαι. Τι ακριβώς έγινε; ρώτησα με περιεργεια.

Στέφανος: Πλακωθηκες με τον Πέτρο , ανταποκρίθηκε ο Στέφανος και αμέσως γύρισα για να τον δω.

Άλεξ: Α ναι..και μετά με φέρατε στο νοσοκομείο, αλλά δεν ξέρω τι έγινε μετά.

Μαριάννα: Λυποθημισες από την απώλεια αίματος και κοιμάσαι περίπου τις 3 τελευταίες ώρες.

Άλεξ: Μάλιστα..εσείς πως είστε; ρώτησα κάπως ανυσηχα.

Στέφανος: Εγώ καλά είμαι, αλλά το παιδί από δίπλα σου πήγε να πεθανει , είπε γελώντας. Θα σου τα πει και η ιδια. Θα πάω στο κυλικείο να σας αφήσω κι όλας να μιλήσετε, θέλετε να σας φέρω κατι;

Άλεξ: Εγώ δεν θέλω κάτι.

Μαριάννα: Ούτε εγώ.

Στέφανος: Οκ τότε, τα λέμε σε λίγο, είπε και προχώρησε προς την πόρτα.

Άλεξ: Στέφανε..; Είπα και γύρισε λίγο πριν βγει από το δωμάτιο. Ευχαριστώ, συνεχισα, με κοίταξε, χαμογέλασε και βγήκε έξω.

Όταν έφυγε ο Στέφανος επικράτησε ησυχία στο δωμάτιο, την οποία μετά από λίγο έσπασε η Μαριάννα.

Μαριάννα: Πως είσαι; Με ρώτησε ξανά αλλά λυπημενα.

Άλεξ: Πονάω λίγο, αλλά θα περάσει, δεν είναι κάτι το σοβαρό, δεν θα με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα, απάντησα χαμογελώντας προσπαθώντας να την κάνω να νιώσει καλύτερα.