Από Την Πρώτη Ματιά

κεφάλαιο 10

Άλεξ POV
Οι σκέψεις μου με βασανίζουν από εχθές. Δεν ξέρω τι να κάνω ούτε τι να σκεφτώ. Νομίζω ότι μου αρέσει. Εννοώ, δεν έχω νιώσει έτσι ποτέ για κανέναν, αλλά είναι λάθος. Είναι λάθος, δεν γίνεται να μου αρέσει, είναι κοπέλα και είμαι κοπέλα. Δεν γίνεται να συμβεί κάτι τέτοιο. Πρέπει απλά να μην σκέφτομαι ότι μου αρέσει. Ίσως αν δεν κάνω τόσο παρέα μαζί της να με βοηθήσει...αλλά δεν θέλω να μην κάνουμε παρέα. Είναι πολύ καλό παιδί και περνάω πολύ ωραία όταν είμαι μαζί της. Αλλά δεν έχω και επιλογή...

Μαριάννας POV
Χτυπάει για άλλη μία μέρα το σπαστικό μου ξυπνητήρι, αλλά πρώτη φορά δεν εκνευρίζομαι και σηκώνομαι με χαρά από το κρεβάτι. Δεν ξέρω που οφειλεται αυτό το κέφι...βασικά λάθος, ξέρω, ξέρω και πολύ καλά. Μια λέξη μόνο μπορώ να πω : Άλεξ. Είναι ο λόγος που είμαι τόσο χαρούμενη και νιώθω λες και πετάω στα σύννεφα. Χθες πήγα να την φιλήσω, δεν πειράζει που δεν έγινε, μου αρκεί το γεγονός ότι ξέρω ότι της αρέσω, έτσι πιστεύω δηλαδή. Εννοώ δεν τραβήχτηκε όταν πήγα να την φιλήσω και μετά στο δείπνο είχε το χέρι της στο πόδι μου και με χαϊδευε. Δεν θα τα έκανε αυτά αν δεν της άρεσα έτσι δεν είναι; Αχ.... θα την δω σήμερα στο σχολείο, αυτό μου αρκεί. Έβαλα ένα άσπρο σκισμένο τζιν και και μια κόκκινη αμάνικη μπλούζα, τα παπούτσια μου και έφυγα κεφάτη από το σπίτι με κατεύθυνση το σχολείο.

Πήγα στην ώρα μου, καλά σχετικό αυτό γιατί με το που πάτησα το πόδι μου στο προαύλιο χτύπησε το κουδούνι. Κάναμε προσευχή και ανεβήκαμε στις τάξεις μας. Με την Άλεξ είμαστε στην ίδια τάξη οπότε θα την βλέπω για τις επόμενες 7 ώρες...αχ..

Μπήκαμε στην τάξη, αφού μας άνοιξε ο καθηγητής των μαθηματικών και καθήσαμε στις θέσεις μας. Χμμμ.. δεν έχει έρθει ακόμα..λες τελικά να νιώθει χάλια για εχθές και να μην θέλει να με δει; Αν δεν της αρέσω και δεν θέλει ούτε να με ξαναδεί ή να μου ξαναμιλησει; Χίλια σενάρια πέρασαν από το μυαλό μου, μέχρι που χτύπησε η πόρτα της τάξης. "Καλημέρα, συγγνώμη που άργησα, μπορώ να περάσω;" ακούστηκε η γλυκιά της φωνή σε όλη την τάξη "Ναι αλλά να μην επαναληφθεί" είπε ο καθηγητής και η Άλεξ αφού του εγνεψε, πήγε προς την θέση της. Κάθεται 2 θρανία μπροστά από εμένα γιατί εγώ κάθομαι με την Κατερίνα και αυτή με τον Στέφανο, οπότε δεν γίνεται να κάτσουμε μαζί. Πριν κάτσει στην θέση της με κοίταξε και χαμογέλασε αχνά. Χαίρομαι που τελικά όλα είναι καλά.

Η ώρα πέρασε βασανηστικα γιατί ποιος αντέχει να κάνει άλγεβρα πρώτη ώρα; Χτύπησε το κουδούνι και βρήκα την ευκαιρία να πάω να μιλήσω στην Άλεξ, αλλά αυτή σηκώθηκε κατευθείαν και έφυγε βιαστηκα απο την τάξη λες και την κυνηγούσε κάποιος. Παραξενευτηκα οπότε πήγα στον Στέφανο να μου πει αν γνωρίζει κάτι.