Από Την Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 30

Αυτό το κεφάλαιο περιέχει σκηνές αυτοτραυματισμού, διαβάστε μόνο αν δεν έχετε πρόβλημα με τέτοια θέματα.

Άλεξ POV

Πως γίνεται τα κάνω όλα χάλια; Χώρισα την Μαριάννα που δεν θα έπρεπε να το κάνω, έκανα κάτι με τον Λουκά που πάλι δεν θα έπρεπε να το κΆνω. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κάνω όλα τόσο χάλια...είναι μερικές φορές που εύχομαι να σταματήσουν όλα ή να εξαφανιστώ εγώ. 

Είμαι αρκετή ώρα μέσα στο μπάνιο. Το χέρι μου έχει γεμίσει αίματα, επειδή τόση ώρα το χτυπάω στον τοίχο. 'Εχω ακούσει πολλές φορές οτι το να αυτοτραυματίζεσαι δεν οδηγεί κάπου, δε λύνονται προβλήματα, ίσα ίσα δημιουργούνται παραπάνω. 

Κι όμως, όσα κι αν έχεις ακούσει, μπορεί να έρθει εκείνη η στιγμή η οποία ελπίζεις να μην χρειαστεί να έρθει. Η στιγμή που κρατάς το ξυράφι, το ψαλίδι ή οτι αιχμηρό βρεις και έχεις μια φωνούλα στο κεφάλι να σου λέει "κάντο". Είναι σαν να θολώνουν όλα και να νομίζεις οτι είναι η μόνη επιλογή. Έχεις χρόνο για να μην το κάνεις, μπορείς να διαλέξεις να μην το κάνεις, να πεις όχι στη φωνή και όχι στους πειρασμούς, αλλά στο τέλος ξέρουμε όλοι τι γίνεται.

Η πρώτη φορά είναι παράξενη αλλά το κόψιμο του ξυραφιού είναι γλυκό. Ο πόνος που νιώθεις είναι ωραίος, επειδή νιώθεις ότι σου αξίζει. Νομίζεις ότι αξίζεις να πονέσεις για ότι έχεις κάνει, είτε φταις είτε όχι. 

Χαράζεις μέχρι να δεις να τρέχει αίμα, μόνο τότε νιώθεις ικανοποίηση. Κόβεις προσεκτικά, θες να πονέσεις, όχι να πεθάνεις. Κάνεις το πρώτο κόψιμο, πονάει λίγο, δεν είσαι ικανοποιημένος, κάνεις κι άλλο κι άλλο κι άλλο.... 

Τα χέρια μου, ο νιπτήρας, το ξυράφι, όλα γεμάτα αίμα. Πρώτη φορά κάνω κάτι τέτοιο. Ακούγεται περίεργο αλλά νιώθω καλύτερα. Μόνο μια απορία έχω τώρα, πως καλύπτω τα σημάδια; Το μόνο "καλό" είναι οτι είναι όλα τα σημάδια πολύ κοντά το ένα στο άλλο, άρα καλύβονται σχετικά εύκολα. Παλιά φορούσα πολλά βραχιόλια στα χέρια...όλο και κάποια θα έχω κρατήσει.

Όντως κράτησα μερικά. Φόρεσα μερικά, ίσα ίσα για να καλύπτονται τα κοψίματα. Δεν είμαι περίφανη για αυτό που έκανα αλλά τώρα είμαι καλύτερα, νομίζω δηλαδή. 

Άλλαξα τα ρούχα μου, έβαλα πιτζάμες και πήγα να κοιμηθώ, άλλη μια μέρα που ήθελα να περάσει τόσο γρήγορα.

Επόμενο πρωί