Από Την Πρώτη Ματιά

κεφάλαιο 4

Σημείωση
Ακούστε το τραγούδι καθώς διαβάζετε, είναι πολύ ωραίο. Have funnn

Μαριάννα: Γεια.

Άλεξ: Γεια, τι κάνεις;

Μαριάννα: Καλά είμαι εσύ; είπε κάπως χαμογελαστα αλλά δεν πίστεψα ούτε λέξη.

Άλεξ: Μία χαρά και εγώ, μου χαμογέλασε.

Μαριάννα: Πάμε στα παιδιά;

Άλεξ: και δεν πάμε;  Με ένα τελευταίο χαμόγελο βγήκαμε από την καφετέρια κατευθυνόμενοι προς την πλατεία όπου είχαν μαζευτεί τα υπόλοιπα παιδιά.

Η διαδρομή προς την πλατεία ήταν ασυνήθιστα ήσυχη. Πάντα μιλούσαμε για κάτι αλλά τώρα δεν έβγαινε λέξη από το στόμα της. Φαινόταν ενοχλημένη αλλά δεν ήθελε μάλλον να μιλήσει για αυτό. Μπορεί να μην με εμπιστευόταν, ούτως ή άλλως δεν με ήξερε και πολύ καλά οπότε ήταν φυσιολογικό να μη θέλει να μου μιλήσει.

Όταν φτάσαμε στην πλατεία χαιρετήσαμε την παρέα και καθίσαμε μαζί τους. Η Μαριάννα μιλούσε κυρίως με την Ελένη (η Ελένη είναι κολλητή της Μαριάννας αλλά και  δική μου φίλη, απλά δεν είμαστε τόσο κοντά). Εγώ αντιθέτως έβαλα τα ακουστικά μου, φόρεσα την κουκούλα μου και έκατσα σε κάτι σκαλοπάτια  λίγο απόμακρα από τα υπόλοιπα παιδιά.

Κατέβασα το κεφάλι μου και προσπάθησα να χαλαρώσω. Δεν μου αρέσει να είμαι κοντά σε πολύ κόσμο, έχω μάθει στη μοναξιά. Δύσκολα ανοίγομαι και μιλάω σε κάποιον για τα συναισθήματά μου. Μιλάω μόνο με την κολλητή μου που είναι στην Αθήνα. Άρχισα να σκέφτομαι για τον υπέροχο χαρακτήρα της , το ποσο ενδιαφέρων άνθρωπος είναι, την ελκυστική αύρα της που σε κάνει να θες να τη γνωρίσεις καλύτερα..τι σκέφτομαι πάλι; ξεκόλλα ρε Άλεξ ,δεν είσαι έτσι εσύ, είπα από μέσα μου.

Λέγοντας αυτά κούνησα το κεφάλι μου για να διώξω αυτές τις παράξενες σκέψεις. Χαμενη όμως στις σκέψεις μου δεν κατάλαβα ότι η Μαριάννα με την Ελένη είχαν έρθει μπροστά μου και μου μιλούσαν. Επανήλθα στον πραγματικο κόσμο όταν ένιωσα ένα άγγιγμα στον ώμο μου και τρόμαξα. Τα κορίτσια άρχισαν να γελάνε από την αντίδρασή μου. Αμέσως εβγαλα τα ακουστικά μου και τις κοίταξα.

Ελένη: χαχαχα, έπρεπε να δεις τη φάτσα σου, είπε και έσκασε στα γέλια το ίδιο και η Μαριάννα.

Σταύρωσα τα χέρια μου και έκανα την θυμωμένη. Η Μαριάννα σταμάτησε να γελάει και με κοίταξε, την κοίταξα και εγώ και μετά απλώς σκάσαμε ολες στα γέλια.