Από Την Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 31

Μαριάννας POV

Έχουν περάσει περίπου 3 εβδομάδες από όταν η Άλεξ εμφανίστηκε στο σπίτι μου ή αλλιώς από την τελευταία φορά που της μίλησα. Βλεπόμαστε στο σχολείο και συνήθως απλά θα χαιρετήσουμε ή θα χαμογελάσουμε η μία στην άλλη, αλλά δεν θα μιλήσουμε. Ίσως να είναι καλύτερα έτσι, ίσως να μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω και αν όντως είναι η μία για εμένα, κάποια μέρα θα ενωθούν τα μονοπάτια μας ξανά. 

Έχω έρθει αρκετά κοντά με την Μυρτώ, αφού οι μαμάδες μας βγαίνουν συνέχεια για καφέ ή πάει η μία στο σπίτι της άλλης και παίρνουν και εμάς μαζί τους, είτε βγαίνουμε μόνες μας. Πηγαίνω και στους αγώνες βόλεΪ που παίρνει μέρος, για να την στηρίζω. Με τον Στέφανο μιλάω που και που, μπορεί να τον ρωτήσω και για την Άλεξ, αλλά συνήθως θα μου πει ότι νομίζει οτι δεν είναι καλά δυστυχώς. Νιώθω άσχημα αλλά αυτή τη στιγμή η Άλεξ είναι τοξική για εμένα και θέλω να αφοσιωθώ στις σπουδές μου και μετά με το ντράμα των ερωτικών μου σχέσεων.

3 εβδομάδες αργότερα

Ημέρα αποφοίτησης

Κάθομαι στα παρτέρια του γυμναστηρίου με την Λυδία και την Μυρτώ, ναι, η Λυδία γύρισε Ελλάδα γιατί είπε οτι δεν θα έχανε με τίποτα την αποφοίτηση μου. Περιμένω απλά την στιγμή που θα φύγω από αυτή την πόλη, θέλω να έχω καινούριες εμπειρίες, να γνωρίσω καινούρια άτομα, να ξεκινήσω τη ζωή μου από την αρχή. Περιμένω την στιγμή που θα πουν το όνομά μου, θα πάρω το πτυχίο και θα πάω σπίτι μου. Τουλάχιστον το σχολείο μου κάνει την αποφοίτηση μας έτσι όπως το κάνουν και στην Αμερική..περίπου δηλαδή. Μαζευόμαστε όλοι έξω στο προαύλιο με τους γονείς μας, μας δίνουν το πτυχίο μας, τραβάμε φωτογραφίες, ακούμε συγχαρητήρια και χαμογελάμε λες και δεν υπάρχει αύριο, είτε αληθινά είτε ψεύτικα. 

Μετά από 1 ώρα περίπου γυρίσαμε όλοι σπίτι μας. Αποφάσισα να πάω σε μία ιδιωτική σχολή φωτογραφίας. Παλιά είχα άλλα σχέδια αλλά τελικά αποφάσισα να ασχοληθώ με την φωτογραφία, γιατί ταυτόχρονα μπορώ να ταξιδεύω και είναι κάτι που θέλω να κάνω.

Άλεξ POV

Ημέρα αποφοίτησης, υπέροχα. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά τον τελευταίο καιρό. Κάθε μερα αναγκάζομαι να πηγαίνω σχολείο, βγαίνω με τον Στέφανο και την αδερφή μου καμιά φορά, μιλάω με τον Λουκά άμα τον πετύχω κάπου ή απο τα social media, αλλά είναι αρκετά σπάνιο. Ο μπαμπάς μου δεν πήρε καλά τον χωρισμό μου με τον Λουκά. Του είπα οτι έχω βαρεθεί να έχω τον Λίαμ να με ακολουθεί παντού και τον έκανα να νομίζει οτι ο Λίαμ τραβάει την προσοχή και έτσι του είπε να σταματήσει την δουλειά του. Μπορεί κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του να πετούσε κακίες αλλά δεν ήταν τόσο κακούλης, θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω συμπαθητικό.