Let's Play a Death Game // With SKZ

(9)

"Eee, onlardan birisi mi?"

"Şey... Aslında..." Wonpil bana kaşlarını çatarak baktığında kendimi daha da kötü hissettim. Çocuk bakışlarıyla yargı dağıtıyordu resmen

"Sesini unuttum..."

Söylediğim an Wonpil elini suratına yapıştırdı. Gelen sesle yerimde sıçradım. Çok sert vurmuştu ve bence canı fazlasıyla yanmıştı...

"NE YAPICAM BEN SENLE!!"

Kükreyerek ayağa kalktığında iki büklüm oldum ve ellerimi yalvarırcasına önümde birleştirdim

"Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim..."

"Kes sesini!!" sinirle yerine oturup bakışlarıyla beni ezdi

"Ama zaten çocuk konuşurken ne dediğini falan hiç anlamamıştım, sesine odaklanamadım...."

"Bir de mazeret mi üretiyorsun!?"

Masaya vurdu "Kendine gel! Hayatının aşkını bulmaya değil, ölümlü bir zeka oyunu oynamaya geldin!!!"

Başımı eğdim tekrar "Özür dilerim..."

"Benden özür falan dileme! Ölecek olan sensin!"

Susup yere baktım. Haklıydı. Böyle giderse gerçekten ölecektim

Saçlarını karıştırdı ve sakinleşmeye çalışıp bana döndü "Bak! Senin hayatta kalmanı istiyorum! Sen benim en yakın arkadaşımsın ve senin ölmene öylece izin veremem!"

Sessiz kalmaya devam ettim. Nefesini verip "Çocuğu daha sonra hiç gördün mü?" dedi

Başımı salladım "Hayır. Ortadan kayboldu resmen"

"Off... Geçen gün bölümü izleyemedim. İnternete de sonraki güne anca paylaşıyorlar"

"İyi de zaten bütün konuşmaları sana anlatıyorum...Bilmen gereken her şeyi biliyorsun"

Sertçe baktı "Çocuğun sesini de taklit edebiliyon mu bari"

Pekala... Sesini dinlemek için izlemek istiyormuş...

"Boş konuşmayı bırakta yola çık"

__________________

Kartalın ağzından

"Sadece ikimiz mi varız?"

Bilmiş bir ifade ile baktı "Başka birisini görebiliyor musun?"

Gözlerimi devirdim. Şapka yüzünden göremiyordu sonuçta

Geçip rastgele bi sandalyeye oturdum. Bakışlarını bir süre üstümde gezdirdikten sonra başını kaldırıp sessizce kitap okuyan yöneticiye baktı

"Hișșt, huysuz!"

Yönetici üstüne alınmadan kitabını okumaya devam etti

"Heyyy, sana diyorum hayalet kılıklı"

Tepki alamayınca burnundan bağırdı resmen "Yönetici hazretleri!!"

Yönetici sonunda başını kaldırıp kitabını kapattı ve sakince "Efendim?" dedi

"Bu sokuk yere girdikten sonra oyun başlayana kadar çıkabiliyor muyuz?"

Yönetici tekrar kitabını açtı "Oyun saati burada olduğun sürece öncesinde ne yaptığın bizi ilgilendirmiyor. İstediğin gibi girip çıkabilirsin"

Sinsice gülüp bana baktı "Gelsene bir sen benle"

"Neden?"

"Gelirsen öğrenirsin" şaşkınca yerimden kalkıp onu takip ettim. Beni öldürmezdi değil mi?

Koridorlara ayrıldığımız alana geldiğimizde kendi koridorunun kapısını açtı. Kalp atışlarım hızlanırken onu takip edip içeri girdim

Ben de içeri girince kapıyı kapattı ve bana döndü "Burada rahatça konuşabiliriz"

Ya da beni rahatça öldürebilirsin

"Açık açık her şeyi söyleyeceğim, o yüzden beni dinlersen iyi edersin sik kafalı"

Bu çocuğun küfür etmediği bir an var mıydı?

"Katilin sen olduğunu biliyorum"

Görünmeyen yüzünü incelemeye çalıştım. Onun da aynı şekilde beni incelediğini görebiliyordum

İkimizden birbirimizin tepkisini ölçüyorduk

"Ben değilim"

"O zaman bana rolünü söyle"

"Neden bunu yapayım?"

"O zaman ben de sana benimkini söylerim"

Birbirimizin piyonu olmaya çalışıyorduk resmen. Ama büyük ihtimal önemsiz bir rolü vardı ve öğrensem de elime bir şey geçmeyecekti. Bu yüzden rahattı

Güvenle "Kiralık katilim" dedim. Böyle bir rol olduğundan bile emin değildim gerçi

Güldü

"Yalan söyleme"

Rahatça "Yalan söylemiyorum" dedim

Telefonunu çıkarıp bir kaç şeye girdi. Ardından bana döndürdü

Yönetici; 2 Haziran'da başlayacak olan oyundaki rolünüz ve lakabınız belirlenmiştir

Yönetici; Lakap: Kızıl panda

Yönetici; Rol: Kiralık katil

Yönetici; Kiralık katil: her hangi bir oyuncu tarafından başka bir oyuncuyu öldürmesi için kiralanır. Her etabın başında oyuncular kiralık katilden öldürmesini istedikleri bir kişiyi işaretler ve kiralık katil bir kişinin isteğini kabul eder. Oyuncular teklif için gerçek para yatırmak zorundadır. Kiralık katil kabul ettiği görevi başarılı bir şekilde tamamlarsa para onun hesabına yatar. Sadece 2 kişiyi öldürme hakkı vardır.

Gülümsedim. Oyun başladığından beri yaptığım en doğru şey bugün boş olduğum için biraz erken gelmeye karar vermekti sanırım

Telefonunu tekrar cebine koydu "Bana rolünü göstermezsen hemen şimdi burada ölürsün"

Güldüm "Merak etme..." onu dar koridorda duvarla arama alıp yüzüne yaklaştım "İkimizde birbirimizin işine çok yarayacağız"

__________________

Bu kitap hala yaşıyor muydu diyenler, sea djskdkskx