Let's Play a Death Game // With SKZ

(2)

Maskeli, siyahlar içinde 9 adam. Hiç biri diğerini tanımıyor. Yüzlerini görmediler, seslerini duymadılar. Belki birazdan seslerini duyacaklar, evet, ama yüzleri? Sona kalan kişi herkesi görebilecek büyük ihtimalle. İlk ayrılan kişi ise hiç kimseyi. Çünkü başarısızların hiç bir şeye hakları yoktur. Yaşamaya bile

Herkes birbirini tanımaya çalışıyor, üstüne ne giymiş, saç rengi ne, hangi takıları takmış gibi sorularla onları ele verecek detayları araştırıyordu

Ortamdaki ağır ve gergin havayı ellerini çırpan kişi bozdu. Yönetici...

Gri ve siyah rengin hakim olduğu geniş oda da sadece bir duvarda siyah çerçeveli boydan 3 büyük pencere vardı. Siyah odayı aydınlatan tek beyaz ışıkta burdan geliyordu. Lamba yoktu

Pencerelerin karşısında odanın tam ortasında büyük yuvarlak bir masa vardı. Mermere benzeyen siyah-gri desenli bir masaydı bu

Pencerenin karşısındaki duvarda masayla aynı hizada büyük, ikili kapı vardı. Dışardan bu, surlara benzeyen kapıları koruyan görevliler olsa da bu oda terk edilmiş gibiydi. Ama aksine birbirini tanımayan 9 adamın arasında herkesi tanıyan yönetici buradaydı. Büyük kapıların iki tarafından yukarı çıkan küçük, siyah, demir merdivenlerin tam kapının üstünde birleştiği balkon benzeri yerde duruyordu

Arkasındaki duvarda beyaz bir ekran vardı. Odanın tavanında bulunan projeksiyondan oraya bir şey gösterilecekti. Ama henüz değil. Daha zaman var

"Lütfen rahatsız hissetmeyin ve bir sandalyeye geçin"

Herkes teker teker yerini aldı. Şuana kadar kimseden çıt çıkmamıştı

"Öncelikle bu oyuna katıldığınız için teşekkür ederim. Oyunun kuralları basit. Aranızda bir katil var. Ve o kişiyi bulmalısınız. Belirli zamanlar geldiğinde oylamalar yapılacak ve gerekli kişiler oyundan çıkarılacak"

Bir kaç kişinin kafalarını salladığını görünce yönetici önemli noktaya geldiğini belirtmek için boğazını temizledi. Yüzündeki beyaz maskeyi yerine sabitledi ve siyah kravatını çekiştirip nefes almaya çalıştı

"Yeni eklenen kurallara gelirsek" arkasındaki ekranda söyleyeceği her şey maddeler halinde çıkmaya başladı

"Oyun sadece 1 kişi kalana kadar devam edecek. Katil bulunup öldürüldüğü zaman yeni bir katil seçilecek. Ancak katil sadece 1 kişi ile sınırlı değil. 2 katilimiz var. Ancaak..."

Tekrar boğazını temizledi "Katiller birbirlerini tanıyamazlar! Katiller birbirlerine düşman olacaklar! Benim avımı nasıl çalarsın mantığında olmalısınız!"

Masadaki dokuzludan fısıldașmalar yükseldi. Kimse başkasıyla konuşmuyordu. Herkes kendi kendine homurdanıyordu

"Önemli bir noktaya daha değinmek istiyorum. Söylediğim gibi oyun sadece 1 kazanan olana kadar devam edecek. Peki ya elenenler? Onlara n'olacak?"

Yönetici, Meraklı bakışları üstüne çektiğinde yüzündeki maske, memnun ifadesini diğerlerinin hissetmelerine engel olamadı "Üzgünüm ama oyunda ölmeniz demek, gerçek hayatta da ölmeniz demek"

Masadakiler hareketlenip bazıları ayağa kalktı, bazıları bağırdı, bazıları masaya vurdu, bazıları sadece oturup izledi. Herkes birbirinin sesini öğrenmişti artık. Aralarından kalın sesli bir tanesi ilgiyi üstüne çekti

"Saçmalamayı bırakın! Bu saçma oyuna katılmamızın tek sebebi oyunda kalmaya devam ettikçe hesabımıza para yatıracak olmanız! Buraya ölmek için gelmedik!"

Yönetici sakin hatta coşkulu bir şekilde adamı yanıtladı. Adamın sinirlenmesinden zevk almıştı

"Oyun mantığı aynı kaldığı sürece, kurallar değişebilir veya eklenebilir. Oyunda ölen bir kişinin gerçek hayattada ölmesi oyun mantığına zıt düşen bir hareket olmadığı için kabul edilebilir bir kuraldır"

"Zırvalığı kesin!"

"Ne sikim yapmaya çalışıyorsunuz siz!!? Elinize ne geçecek, ha!?"

"Hayatlarımızla oynamayı aklınızdan bile geçirmeyin!"

"Pekala" dedi yönetici elleri çırparken "Oyundan ayrılmanın bedeli hala değişmeyen bir kural"

"ŞAKA YAPIYORSUN!!" bütün bu zaman boyunca yerinde sessizce oturan çocuk bile ayağa kalktı. Bunun anlamını herkes biliyordu. Oyundan ayrılmak demek fahişelik yapmayı kabul etmek demekti. Ya bir katil olacaktınız ya da fahişe. 9 genç adamın gururuna yedirebileceğ bir şey değildi

"İstediğinizi yapabilirsiniz. Oyundan çıkmak istiyorsanız buyrun. Kalacaksanızda yapacağınız hareketlerde dikkatli olsanız iyi edersiniz. Sonuçta hepinizin banka hesapları ve bilgileri elimizde..." yönetici bundan zevk alıyordu. Sadece gözleri görünen düz beyaz maskesinden bile sırıtışını görebilir, hayal edebilirdiniz

"Son kural. Katili hiç bir oylama veya ölüm olmadan bulmanız için 2 hafta süreciniz var. 2 hafta sonra herkes kendisine belirtilen rollerdeki yeteneklerini kullanmaya başlayabilecek ve oylamalar başlayacak. Ayrıntılı bilgiler akşam mesaj yolu ile iletilecektir" yönetici selamını verip demir merdivenden aşağıya indi. Kendisine bağıran, hakaret eden, durdurmaya, vurmaya çalışan herkesi görmezden gelip odadan çıktı. 2 hafta. Bu 9 genç birbirini 2 hafta görecekti. 2 hafta sonra ise gittikçe azalacaklardı