Let's Play a Death Game // With SKZ

(36)

Minho koridorundan çıktığında bir miktar sakinleşmiș olsa da iyi olduğunu söyleyemezdi. Uzun bir süre de kendisine gelebileceğini sanmıyordu

Çalıların arasına sakladığı kaykayı alarak hızla binadan uzaklaștı. Her zaman gittiği kafeye gitti ve üstünü değiştirdi. Tuvalete gidip yüzünü yıkadığında aynada karşılaştığı kişi o olamazdı

Jisung şuan burda olsaydı sen olamayacak kadar çirkin derdi

Kurduğu hayalle yüzüne küçük bir tebessüm yayıldı. Gözlerinin kızarıklığı ve şişliği yüzünden gülümsemesi pek dikkat çekmiyordu gerçi. Hala akan burnunu çekerek tuvaletten ve kafeden çıktı. Bu sırada birbirine girmiş saçlarını elleriyle düzeltmeye çalışıyordu

Deniz kenarındaki yoldan kaykayıyla yavaş yavaş geçti. Nereye gittiğini de bilmiyordu. Öylece dalıp gitmişti. Kaykayın yavaşladığını bile fark edemiyordu. Kendisine gelip hızlandığı bir sırada yanlışlıkla bir teyzeye çarpmak üzereydi

Gözlerini ovdu. Bu böyle olmayacaktı. Kaykayından inip boş bir banka oturdu ve kaykayını da yanına bıraktı

Gözleri denize dalıp giderken kendisi de düşüncelere daldı

Bunun olması onun hatasıydı

Jisung'a vaşak olduğunu söyleseydi bunlar olmazdı. Ama o Hyunjin'den oyunun öldürmeli olduğunu duyar duymaz panik yapmıştı ve Jisung daha oyundan bihaberken Jisung'u koruma planlarına başlamıştı

En başından gidip 'eğlenceli olur diye düşündüm' diyerek oyuna katıldığını söyleseydi Jisung mutlu bile olurdu

Ama o her şeyi son ana kadar saklamıştı ve yanlış bir olayın yaşanmasına sebep olmuştu

Jisung aptal falan değildi, sadece Minho'ya fazla güveniyordu. Aptal olan Minho'ydu

Bakışlarını daldığı noktadan ayırıp etrafına bakındı

Minho'nun ruh haline zıt olarak güzel bir hava vardı

Bütün bunlar yaşanmamış olsaydı bugün Jisung'u gezmeye bile çıkarabilirdi. Ancak şuan da Jisung'la karşılaşma korkusu yüzünden eve bile gidemiyordu

Çalan telefonu ile cebine yöneldi. Ekranda Han Bey adını görmesiyle belki de hayatında ilk defa küfretti

"Alo?"

"Sen iyi misin?"

Gözlerini kırpıştırıp telefonu kulağından çekti ve ekrana baktı

Gerçekten de Han Bey yazıyordu

"E-Evet, sanırım..."

"Şu an neredesin? Seni alması için birisini yollayacağım."

Minho Han Beyin fazla kibar tutumu karşısında afalladı. Bulunduğu yeri söyleyip telefonu kapattıktan sonra öylece kucağındaki telefonla bakıştı

Han Beyin kendisine bağırıp çağırmasını beklemişti. Neden ona bu kadar iyi davranmıştı? Yani, arayıp iyi olup olmadığını sorması bile Minho için başlı başına büyük bir şeydi

Telefonuna mesajlar gelip tekrar çalmaya başladığında eline aldı

Jisung onu arıyordu

Cevap vermeden ekrana baktı. Son ana kadar telefonu çalmaya devam etti. Ekranı açıp gelen mesajlara baktı. O mesajları okurken Jisung onu ikinci kere çaldırmaya başladı

Hwang Hyunjin;
HAYATTASIN DEĞİL Mİ?
LÜTFEN BANA HAYATTA OLDUĞUNU SÖYLE

Han Minho;