11- Umutsuzluk

53 8 0
                                    

Kitaplarda tüm yetenekleri yazıyor... Son kod yazıcı da portaldan düşünce tüm portallar kapandı. 

Kardeşler Herobrine'ın şokunu atlatamamışken bunca şeyin bu kadar hızlı gerçekleşmesi üzerine kendilerini toparlayamadılar. Akılları donmuş gibiydi, en ufak hareketlerinde Herobrine'ın onları da yok edebileceği düşüncesi onları hareketsiz bırakmış, ne yapacağını bilmeden bir kenara çekilip ağlamaya başlamışlardı. Mark böyle durumlarda güçlü gözükmek için duygularını göstermemeye çalışsa da en çok o sızlanıyor, "Hepimiz öleceğiz, hiçbir şeyin anlamı yok, o durdurulamaz" gibi şeyler mırıldanıyordu. Luke'un hıçkırıkları arasında Johnson plan kurmaya çalışsa da çıkış yolu bulamıyor, "Olmaz, o da olmaz, öldük biz," gibi cümleler kuruyordu. 

Dede John morallerini toparlayıp onları harekete geçirmeye çalıştı. 

--Gidip şu kitapları bulalım, elbet yararı dokunacak şeyler vardır. 

Kimsenin onu takip etmeyeceğini anlayınca tek başına kitapları aramaya başladı. Karamsar düşüncelerinin arasında hiç beklemedikleri bir ses onları rahatsız etti. Bu sesi asla unutamazlardı. Bu onca sorusuyla ve boş konuşmalarıyla akıllarına kazanan Tom'un sesiydi. Onu köye bıraktıklarında burada çalışmaya başlamış olmalıydı. Ama hangi aptal ona iş verirdi ki. Olsa olsa baş denetçi falan olmuştur diye düşündüler. Mark elini yüzünden çekip baktığında kıyafetinde kıdemli denetleyici yazdığını gördü. O an içinden gülesi geldi. Kendini tutamayıp kahkahalar atmaya başladı. Belki de ortamın gerginliğinden dolayıydı, kendini durduramıyordu. Yanında biri gülerken kendini tutamayan kardeşleri de onu takip etti. 

Sakinleştiklerinde etraflarına bakındılar. Etraflarında neredeyse kimse kalmamıştı. Laboratuvarda çıt çıkmıyordu. Gece olmuş dışarıda canavarlar köyün tüm sokaklarına akın etmişti. Golemler dışarıda var güçleriyle canavarları durdurmaya çalışıyorlardı. Canavarlar her zamankinden çok gözüküyordu. 

--Luke bak. Şuradaki, aynı dar tünelde karşımıza çıkan zırhlı zombilere benziyor değil mi ?

--Aynen.

--Gidip dedemizi bulalım. Belki eski hayatımıza dönmenin bir şansı vardır.

Devam Edecek...


(Bu bölüm sizce nasıldı? Sadece bu bölümü eleştirirseniz benim çok işime yarar. Şimdiden teşekkürler.)

MİNECRAFT ÜÇ KARDEŞ 3: KARANLIĞIN YÜKSELİŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin