Ako si Luna. Isa akong labing-pitong taong gulang na nag-aaral sa isang public school na tinatawag na Land High. Isang paaralang kontrolado ng pamahalaan.
Pero sa hindi inaasahang pangyayari, isang pagsabog ang naganap. At naganap 'yon habang nagkaklase ang lahat.
Dahil sa lakas nang impact ay marami ang namatay, marami ang nasugatan, at marami ang nahospital.
Pero tanging ako lang ang nakaligtas na walang sugat o galos sa katawan.
Because, I, myself is a witness. Nakita ko ang mga suspect na nagtanim ng mga bomba sa paaralang pinapasukan ko.
Sinabi ko sa principal ang maaaring mangyari pero hindi siya nakinig.
At dahil doon siya ang kauna-unahang NAMATAY.
Ang aksidenteng iyon ang dahilan kung bakit ako pinatalsik sa paaralan. Pinatawag nang nakatataas ang ama kong nagtatrabaho ng mga panahong yo'n.
Sinabi nilang ako ang nagtanim ng bomba sa paaralan. Dahil nakita nila ang isang usb na naglalaman nang cctv footage bago nangyari ang pagsabog.
Magandang bagay na hindi ako nakulong. Pero pinatalsik kami sa Village kung saan kami naninirahan. At nagsimula na ang usapan na isa akong hampaslupang anak.
Kinalauna'y naghirap kami ni Papa. Naranasan naming tumira sa kalye at matulog sa daan habang namamaluktot tuwing gabi.
Isang araw, habang naglalakad kami ni papa ay may isang grupo ng masasamang tao ang lumapit samin... Hinihingi nito ang mga nalimos naming pera.
Tumangging ibigay ni Papa ang nalimos namin kaya nagalit ang mga lalaki at nilabanan si Papa. Napuno ng takot ang mga mata ko dahil hindi ako sanay sa pangyayari.
Sinaksak nila ang ama ko sa harapan at kinuha ang limang daang limos namin na nakolekta namin ni Papa sa buong isang linggo...
Hanggang sa tignan ako ng mga lalaki. Tinanong nila kung may pera ba akong dala. Umiling naman ako at hindi na ako nakapagsalita.
Nagsingitian sila at nagtanong sa akin. "Gusto mo bang kumita ng pera?" Tanong ng lalaki. Gaya nang kinakatakutan ko ay naisip kong baka ibenta nila ang katawan ko kaya hindi ako nagsalita.
Pinikit ko ang mga mata at nanlulumo sa sobrang takot. Ni hindi ko maitayo ang mga tuhod kong nanginginig-nginig pa.
Napatingin ako kay Papa na nakangiti lang siya sakin bago siya pumikit.
Doon na nagsimulang magdilim ang paningin ko. "Paano niyo ba gustong mamatay?" Iniangat ko ang ulo ko at walang buhay na humarap sa mga lalaking pumatay kay ama.
It doesn't matter if I killed them. Dahil ang alam ko lang ngayon ay galit.
"Tinatakot mo ba kami bata?" Sinabunutan ng lalaki ang buhok ko. Napatingin ako sa may dugong kutsilyo na ginamit niya pangsaksak kay Papa.
Sobrang galit ko ng mga panahong 'yon. Sinunggaban ko ang kutsilyo tsaka ko isinaksak sa tuhod ng lalaking may hawak sa buhok ko.
Napahiyaw siya sa biglaan kong pagsaksak pero tila nabingi na ako sa katotohanan.
Sunod kong sinaksak ang leeg niya at tinadtad ng saksak ang ulo niya. Sa sobrang dami na siguro ng dugong nawala sa kanya ay pwede na siyang mamatay.
"Hayop ka!" Nakaamba na ang tubo niya ng tinadtad ko rin siya nang saksak sa bandang tiyan. He's too noisy for a man. If you want to kill a person then make it easy. Shouting isn't really necessary.
Umikot ang mata ko at nakita ang huling lalaking bakas mo ang takot sa mukha. "You should go." If he's that scared, then he should probably run.
"Isa ka lang batang paslit...." Ayoko sa lahat, ang sinasabihan akong paslit.
"Tama na 'yan," Napahiga ang lalaking ngayon ay patay na. Sa pagtingin ko sa kabilang direksyon ay isang lalaking may dalang baril ang bungad sakin.
Napabitaw ako sa kutsilyo. Kung sino man ang lalaking ito ay tiyak na papatayin niya rin ako kaya mas mabuting lumapit na ako sa kanya.
Hinawakan ko ang kamay niya at itinutok ang baril sa bandang ulo. After all, the easier the better.
It's not suicide, if he's the one who'll pull the trigger. "Go on Mister." Kita ko ang paglaki ng mata niya.
"Ano bang sinasabi mo diyan?" Tanong niya. "My father's dead. So you have to kill me to make it fair." Kalmado kong wika.
"Kaya kong pindutin yan para sa 'yo." Napabitaw siya sa baril na hawak niya. "Are you crazy?! Why would I fucking do that?!" Napatingin ako sa tinignan niya.
"Is that guy... Your father?" Hindi ako kumibo. Wala nang dahilan para sagutin ko pa ang tanong na halata naman ang sagot.
"Kung hindi moko papatayin, Mas mabuti pang mauna nalang ako." Ani ko. Papahakbang palang ako ng may naramdaman akong humigit sa bandang braso.
Bumalik ang tingin ko nang magsalita na siya. "I'm Tadeo.. Tadeo Raven López, and you are?" Tanong niya.
"It's Luna, Luna El Prento Viscaya." Sagot ko. "Pwede ka nang bumitaw." Dagdag ko ng humigpit ang hawak niya.
"Come with me," Hindi ako nakakibo. "Hindi ka pwedeng manirahan dito sa kalsada, masyadong delikado." Anong alam niya tungkol sa delikado?
"You're perfect for an Alpha." This guy wants me to be a dog. What a joke.
"It means Superior. You'll be the deadliest weapon, Luna. Just come with me, You'll be under of my command. Kaya kitang turuan nang mga dapat mong malaman..." Pagkukumbinsi niya sakin.
Hindi ako nakakibo. The offer is quite good if you'd ask me. But the thing is, "Hindi mo 'ko kilala."
"Then, let's be formal and get to know each other." I can't help, but to agree. After all, I don't have anything to do by now.
He said that I'll be the deadliest weapon.. Well, I'm looking forward to it.
Tadeo Raven López, What kind of entertained are you going to give me from now on?
-------
Hit that star if you enjoy ❤️
Comments are all appreciated by the way <3
BINABASA MO ANG
The Mafia's Dangerous Alpha [Completed]
Teen Fiction#1 in Writing NO MAN WANTS TO PUT HER WOMAN IN DANGER. But for him, being weak is not on his vocabulary. Her woman experience so much pain on her past that's why he's willing to do anything for her and even teach her how to be strong. The past her w...