The Mafia's Dangerous Alpha [Completed]

CHAPTER 37

LUNA EL PRENTO

A sudden curiosity hits me. Kung sila lang nina Cathana at Cristina... NASAAN NA SINA MIEN?!

Narinig ko ang pagtapik ng mikropono. "CALLING FOR LUNA EL PRENTO." Hinigpitan ko ang hawak sa sniper.

"Should I shoot her?" Tanong ni Nathan pero hindi ako sumagot. Hindi ko magawang barilin ang sarili kong ina.

"I'll be waiting for you in here within 40 minutes, Honey. You know I'm not patient. SO YOU BETTER GET READY." Sabay upo niya sa stage. Saturn was standing beside her doing NOTHING.

Napaupo ako. The trauma is starting to triggered inside of my head...

"How unfortunate."

"It's all your fault!"

"Don't come near her, she's a bad omen."

"Hindi kami tumatanggap ng mga mamamatay taong katulad niyo!"

"Get lost in this fucking village!"

"Eww! Gross!"

"I am not... I didn't mean it... I... I'm a victi—"

"I should get going." Dinala ko ang baril at ilang beses itong nilagyan ng bala.

I should face my fears...

I should face this fears...

I SHOULD FACE THIS F*CKING FEARS!

Nagpaputok ako sa bawat wire na makita ko. Walang mangyayaring pagsabog Ma, dahil hindi kita hahayaang magtagumpay.

I composed myself as I walk. Bawat lalaking makita ko ay pinapatay ko ng walang awa.

I'd rather live, thank you.

Pagkababa ay binuksan ko ang pintuan ng gym tsaka pumasok at nilock ang loob. They were looking at me worriedly.

This is the first time that I see them this worried. Akala ko ba ayaw nila sakin?

"Lalabas ka ba ulit?" One student ask. "I am." Sagot ko.

Pumunta ako sa upuan at kinuha lahat ng baril sa pinakailalim.

I hold two Caliber 45 on both of my right and left hands as I fix my boots.

Tumingin ako sa kanilang lahat tsaka Ngumiti. "If I die, don't you cry, just look at the sky, and sing Sa Ngalan Ng Pag-ibig." Pagbibiro ko tsaka lumabas at nilock ito ulit.

That's the last wish of a Viscaya.

AKO SI LUNA EL PRENTO VISCAYA. ISANG BABAENG MINSAN NANG API-APIHIN NG IBA.

ISANG BABAENG BINAGO ANG PAGKATAO PARA SA SARILING KINABUKASAN.

AT NGAYON, MANANALO AKONG IWAWAGAYWAY ANG BANDILA NG DEATH HIGH.

"Saturn, please get your wife." Napangisi ako bago lumakad papuntang gitna.
"Mom, I'm here. You don't have to make him move." Napatayo si Mama.
"Luna? I-ikaw ba 'yan anak?" Nilagay ko ang kutsilyong hawak ko sa likod.

Bumaba siya para kilatisin ako. Tinignan niya ang mukha ko at mahigpit akong niyakap.

"Anak ko..." Hinimas-himas niya ang buhok ko. Inihanda ko naman ang kutsilyo sa kamay at kunwari siyang niyayakap pabalik.