The Mafia's Dangerous Alpha [Completed]

CHAPTER 27

LUNA EL PRENTO

"4 weeks ka nang absent. Pinapaalala ko lang na—" Binuksan ko ang bag at ibinigay lahat ng assignments, projects, at individual activities na ginawa 4 weeks ago.

Napahigab ako dahil hindi ako natulog nang tatlong araw para lang tapusin ang 42 requirements na nalagpasan ko.

"Can I take the test?" Magalang kong tanong.

"Tell me, what's the reason behind your absences?" Hindi ako nakakibo dahil masyadong personal ang mga nangyayari sa 'kin.

"Accidents and personal stuffs." Ani ko. "Can I take the test now?" Talagang hayok na hayok na akong makatapos dahil tutulong pa ako sa pag-aayos sa gala para sa next friday.

Saktong thursday na kaya naman kapag natapos ko ito ay pwede na akong makatulong lalo na't part ako ng Death High at sakin itinala ang program organizer.

"You may now start." Habang nagsasagot ako sa head teacher's office ay hindi ko maiwasang mapatingin sa cellphone. Panay tingin ako sa oras dahil sa gagawing designing.

Napahilot ako sa sentido ng matapos ang limang test na ibinigay sakin. If you're a student like me, you will know how hard for me to memorize the entire book.

Aaminin Kong nahirapan ako sa Roman Literature dahil hindi ko ito nareview pero kung hindi ako nagkakamali ay pinakamabilis kong natapos ang Physics. Dahil calculation lang naman ito.

Napaunat ako ng mga braso at napahigab narin.

Pagkusot ko sa mga mata ay hindi ko maiwasang mapapikit dahil sa tatlong araw na walang tulog. I'm not over-reacting but my body is too heavy.

You can't blame me. My chest feels to heavy. Sumama pa ang mga matang halata mong kagagaling lang sa masakit na kasarimlan.

"Luna,We need a hand. Can you help?" Napatingin ako sa mga estudyanteng nagbubuhat ng mga karton.

Tinulungan ko ang isang babaeng may limang karton dahil hindi niya ito mabalanse.

"Sa'n ilalagay?" She points the main court kaya hindi naman ako nag-alangan na ipasok ang mga bagahe.

"Salamat!" Napangiti naman ako. I don't know why– but it's really comforting when someone's thanking you.

"Luna, ano... pwede parequest? Hindi kasi namin mabuhat yung punching bag ng boxing team. Kung okay lang naman?" Napabuntong hininga ako.

"Are you scared of me?" Napaatras naman siya. "Your Luna. I'm scared that you'll hurt us." That offends me. Mapait akong tumawa bago tumango. I shouldn't ask that question in the first place.

Nakalapag ang 5 punching bag sa damo kaya hinila ko ang kadena at pilit na hinila. "Pakilagay nalang sa basement." Ngiti ng babae tsaka sila umaatras papalayo sakin.

Seriously?

"Hey, helped her." Napapayuko ako tuwing tinitignan ako ng ibang mga estudyante. It hurts me every time when I see them fearing me.

Para akong may virus na nakakahawa. Sa tingin palang nila ay malalaman mong nakatira ka talaga sa Pilipinas.

Sa bagay, I'm not worthy to be their friend.
Mapapahamak lang din naman sila katulad ng nangyari kina Prima at Ace.

Sa pagyuko ko ay sumabay ang masakit na damdaming pumapasok sakin.

"You're a woman, bakit ka ba nila pinagbubuhat ng ganito?" Hindi ako nakakibo kay Ozone.

"Pathetic." Dinig kong bulungan ng iba. "A hero came to rescue."

"This thing is fucking heavy. How can you do it by your own?" Napatingin naman ako kay Zion.

"Luna, buti kinakaya mo 'tong 5 punching bags na ito." Sabay higit ni Isaiah sa isa habang natatawa pa.

"A girl shouldn't carry this heavy stuffs." Sabay higit ni Rafawl sa isang bag. "I'll help." Eleven said as he smiles on me.

"I wish I have a savior like them. Bad thing, Luna took all of the hotties. What a total bitch." Nagpantig ang tenga ko pero nanatili akong tahimik. I won't bark.

I BITE.

"Don't worry, We're here." Sambit ni Mien habang kinuha ang isa pa.

"Ugh."

"What makes her so special?"

"She's just a slut." Hindi ba nila ako titigilan? Gusto niya ba talaga nila ng away? Parang hindi sila nagsasawa. Nagmumukha lang silang desperate bitch sa ginagawa nila.

"Look who's talking." Napatingin ako kay Eun na kasama ni Saturn.

"Si Luna? A slut? Really?" Natatawang tanong ni Eunji. "Baka nakakalimutan niyong Luna is a part of this school and ya'll need to respect her because she's earning it." Napabitaw ang kamay ko sa huling kadena ng kinuha ni Deo ang kamay ko.

"Don't you ever judge her." Ani nito na para bang mas nasasaktan pa kaysa sakin.

"You don't even know her personally, Assholes." Nabigla ako sa nagsalita.

It's Hwang. Matagal ko na ring hindi nasilayan ang mukha niya. "You're back." Ngumiti naman sakin si Wan. Saan ba siya nagpupupunta? Bakit hindi ko ata siya nakikita?

"If we hear a single judgement about her, we'll expel you." Matigas niyang pahayag. The students starts murmuring which makes me to chuckles.

"It's not fair." Napakuyom na ako ng kamao. It's ya'll, who didn't treat me fairly.
The issue of Sav is already over.

Yet they're starting again. "You're always on her side, can't you see? Our school needs a good ruler!" Pilitin ko mang magalit ay puro sama ng damdamin ang namumuo sakin.

How can they judge me based on my bad doings? My hands started to shake dahilan para mapatingin sakin si Deo.

"YOU DON'T KNOW ANYTHING ABOUT MY SISTER. STOP ACTING LIKE BITCHES."

"YOU DON'T KNOW THAT SHE'S RISKING HER LIFE JUST TO PROVE THAT SHE'S WORTHY!"

"ALL OF YOU! CAN'T YOU SEE? SHE'S THE ONLY PROTECTOR YOU'VE HATED! YOU SHOULD BE GRATEFUL TO LUNA BECAUSE SHE'S KEEPING YOU ALL ALIVE!" Tumahimik ang lahat. Simula ng mawala si Sav ay ako ang naging puntiryado ng mga estudyante. 4 weeks lang kaming nawala pero grabe ang epekto nito sakin.

"Let's take this. We don't need to waste our saliva on them."

"They don't actually see her efforts. Kung sakaling mawala si Luna at nagkaroon ng pag-atake, mamatay silang lahat." Napatingin ako kay Wan na tinulungan si Zi para buhatin ang punching bag.

"You should rest," Deo kissed my forehead as he smiles. Did I ever do anything bad in the first place? This school is the onenthat I cared the most. But most of them didn't really appreciates it.

Nang iwan ako nina Deo ay napagtanto kong mag-isa nanaman ako. Lumakad na ako papaitaas para makapagpahinga at para makapag-isip ng mabuti.

Nang makapasok ako ay napatingin ako kay Ezmiel na nagcecellphone.

Napaayos siya ng upo. "Ezmiel," Bagot kong tinig. "Bakit?" Bukod kay Max ay naging kuya ko na rin ang buong miyembro ng VENOM.

Hindi ko aakalaing sa bawat paghakbang ng paa ko ay ang panghihina ng tuhod. Who would've thought that a strong Luna is really a weak one?