❤CHAPTER 23-Part One❤

9.6K 281 17
                                    

Andrie:

Hindi ko na hinintay na pagbuksan pa kami ng gate ng guard

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Hindi ko na hinintay na pagbuksan pa kami ng gate ng guard..mabilis kong dinampot ang remote sa dashboard ng sasakyan ko at pinindot.

I can't wait until I'll reach home and confront my own father.
This time my dad messed up big time.

He has a lot of things to explain.

Dahan dahang bumukas ang malaking kulay maroon na gate.

Natanaw ko ang 15BR Spanish Style Mansion na pag aari ng mga magulang ko.

Our home.

I have so much happy memories here with Claire.

We spent most of our childhood days here with Mom and Dad and of course Lola Martha, our dearest grand mother not by blood pero higit pa sa kadugo namin.

Parang kailan lang masaya kaming nag lalaro sa malawak na lawn ng Mansion na ito.
Napangiti ako lagi kong tinutukso noon si Claire.
I really hate her for being such a loner
Lagi kasi itong seryoso ayaw makipaglaro mas gusto pa nitong mag paint.
mahilig ito sa Arts, bagay na ayaw na ayaw ko.

Painting for me is such a lame hobby.

In short Boring.

I prefer something interesting like Cars, mahilig ako sa ibat ibang uri ng sasakyan.
Noon napapasama pa ako sa mga car racing events pero ayaw na ayaw ni Mommy syempre nung nag iiyak siya sa akin..napilitan akong i- give up ang hilig ko sa racing.
Nag focus na lng ako sa Basketball at syempre noong high school at college na ako mga babae na ang kasama sa pinaglilibangan ko.

Nilingon ko si Nema.
Tahimik ito at nasa mukha nito ang nervous ngumiti ako sa kanya.

Inabot ko ang kamay nito at pinisil ng marahan.
Just to give her comfort.
Alam kong marami itong iniisip ngayon.

"Stop worrying too much Everything will be alright just trust me"

Pagka park ko sa sasakyan sa harapan ng main Entrance ng bahay nakita ko si Mommy at Daddy.

They look like frighten deers hit by headlight
While looking at my car
At the same time trying to consoled my son from non stop crying.
Angelo is sitting on the front door marmul stares.
naglalandas ang masaganang luha sa guwapo nitong mukha habang nagpapadyak.

Si Mommy at daddy di alam ang gagawin para mapatahan ang nag iiyak na bata.

I really wanted to laugh hard.
They deserved that.
Mabilis na binuksan ni Nemalyn ang pintuan sa side niya.
She can't wait any longer for me to open the door beside her.

Patakbo nitong niyakap ang bata.
That's a mother instinct.
Biglang sumigaw ang anak ko while hugging her mother.

"Mommy!"

Nasa mukha nito ang katuwaan at relieved pagkakita sa presensya ng ni Nemalyn.

Pinunasan ni Nemalyn ang pisngi nitong puno ng luha gamit ang dalawang kamay nito.

FINDING NEMATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon