I'm Lost(Brave girls series#1)

IL16

Assurance

Blyst's POV

Its been a week since Marco left for a vacation. I miss him more, wala na akong makukulit maliban kay Devi na busy sa kaiisip kong sino yung nagbigay ng threat sa pamilya niya.

Gaya ng binilin ni Marco sa amin, palihim nila na binabantayan si Devi. Habang ako ang kasama niyang uuwe sa village nila. Noong nakaraan araw pala, dinagdagan na ni Ma'am Elle yung CCTV dito sa kabilang door, for safety purpose. Maraming nagtaka sa mga kasamahan naming hindi pa alam ang nangyayari. Pero ang sabi ni Ma'am na dahilan. Ay para sa safety namin na umuuwe ng late. Wala naman ng umangal dahil makakatulong sa amin yun.

Lalo na naalala na naman nila yung nangyari kay Ahyaa. Nangako kasi sila na wala ng susunod kay Ahyaa kaya nagkasundo ang mga lalaki na palihim nilang bantayan ang mga babaeng walang kasabay pauwe. At isa si Devi doon, never siyang nakaroon ng kasama dati kapag uuwe siya. Pero ang di niya alam na palihim siyang binabantayan ng mga kasamahan niya.

Kaya swerte at proud ako na napabilang sa Zena Cafe staff. Kasi kahit hindi sila ganoon kashowy sa harap ng maraming tao. Pero kapag kasamahan namin ang usapan, kabahan ka na. Makikita mo kaming magkaisa. Ang laban ng isa, laban ng buong Staff.

Like now, may magbibirthday sa amin. Balak namin na supresahin siya kaya palihim kaming nag uusap usap. Kasabwat din namin si Ma'am Elle. Kung sino yun si Ate Resonate, mag to-twenty two na siya.

Pasimpleng pasahan kami ng sekretong message. Tamang tinginan, tapos kindatan hahaha. Pagkakamalan mo kami na naglalaro nong killer-killer. Uso yun kasi dati, ewan ko lang ngayon.

"Mamayang 4" Pabulong na saad sa akin ni Kuya Runyon. Bago ako nilagpasan na parang walang nangyari.

Meeting yun binulong niya sa akin. Ang oras ng suprise party ay after work namin. So it means late night party ang magaganap. Ayos lang naman dahil lahat kami dito eh nasa legal age niya. No alcohol drinks naman eh so its safe to go home late now.

Patuloy lang kami sa pagtatrabaho kaming mga naunang batch, kasama siya. Habang yung nasa pangalawang batch nag tutulungan gumawa ng decor dito mamaya. Sanay na kami sa mga ganitong larangan ng pag papanggap na wala lang. Feel ko nga may kutob na yang si Ate Resonate. Hindi lang din siya nagpapahalata eh. Total isa siya sa mga pinakamatagal na nagtatrabaho dito.

Lumipas pa ang mga oras at nagpalit na kami ng staff. Pag pasok namin sa loob ng staff room, nakatago na ang dapat itago. Patay malisiya ang ilan na lumabas. Tamamg ngiti at hi lang sa iba ang ginawa nila, para hindi mangamoy yung gagawin namin mamaya.

Well sana magustuhan niya yung ginawa naming paghahanda. Hahaha Lalo na yung gagawin naming mga boys mamaya hahaha. For sure laptrip yun. Tsk, layo na talaga ng pinagbago ko since ng napadpad ako dito.

Mas naging confident ako, hindi man ganoon kaconfident kapag nagsasalita sa harap ng ibang tao, at least unti-unti ko ng nalalaban ang takot ko. Mas naging sociable na rin ako. Hindi na ganoon naiilang kapag kumakausap ng ibang tao. Pati ang pag suot ko ng mask, nababawasan na rin. Sa ilang taon na pananatili ko dito, madami akong natutunan. Nalabanan at nalagpasan, thankfully I had them all.

Kahit na marami kaming imperfection at flaws tanggap ka dito. Yun ang isa sa tinuro sa amin ni Ma'am Elle dito. Na no matter what we are, our descent, looks, profile and social rank. We are all the same people with different kind of flaws that everyone of us hidding. Hindi yun problema dito once na napasama ka dito, your identity is safe and sound.

Marami kasi sa amin dito maraming madilim na pagkatao. Minsan nagkaroon kami ng open forum dito at doon namin nalaman ang iba sa amin. Kapag wala sa Cafe, sa una nagulat pero ginawa namin na tanggapin sila. Wala kaming magagawa sa pangyayari na yun, buhay nila yun. Hindi namin mababago dahil nangyari na.