Umarım bölümü beğenirsiniz! İyi okumalar :)
(Bölümün sonunda küçük bir sürpriz var ;)
Kollarımı Emir'in ellerinden kurtarmak için çekiştitiyordum. Ama nafile. Beni resmem kapıya mıhlamıştı. Kafamı kaldırıp ona baktım.
"Evime nasıl girdin?"
"Yedek anahtarını çok kolay bulunabilecek bir yere saklamışsın."
"Kolay mı?"
"Yedek anahtarı saksının altına saklamak çok basitçe. Ben senden daha zor şeyler beklerdim."
"Nasıl şeyler?"
"Mesela anahtarı bir sandığın içine kilitleyip, o sandığı gömmek."Şaşkınca ona baktım. Cidden anahtarı o şekilde saklamayı düşünmüştüm. Ama sonra, eğer anahtarımı kaybedersem yedek anahtarı ordan çıkarmak zor olur diye öyle yapmamıştım. Ama şimdi düşündüm de, öyle yapmalıymışım.
Emir'e cevap vermekten vazgeçtim. "Ne istiyorsun?"
"Sana bir soru soracağım."
"Sor o zaman. Ama beni bırakman gerek. Yoksa cevap vermem."Emir düşünürmüş gibi mırıltılar çıkardı. "Hayır."
"O halde soruna cevap vermem."
"Merak etme, ben cevabımı alırım. Şimdi, bu gün çetemden üç çocuk fena halde dayak yemiş. Onları dövenin bir kız olduğunu söylemişler. Ve ondan önce de Burak'la kavga etmişler. Senin Ali Rıza'nın adamlarını dövmeni gördükten sonra, onları o hâle getirebilecek başka biri aklıma gelmiyor. Onları sen mi patakladın?"Onu sinir etmek istediğimden önce sorusuna cevap vermedim. Başımı hafifçe aşağı doğru eğdiğimde, eliyle çenemi tutup tekrar kendine çevirdi. Diğer eliyle iki kolumu tutuyordu.
"Cevap ver." Dedi.
"Vermezsem ne olur?"Hafifçe kaşlarını çattı. Bense buna karşılık olarak sahte bir şekilde güldüm kesip ciddileştim. Ardından konuşmaya başladım.
"Pekala. Evet, arkadaşlarını pataklayan bendim. Ama onlarda benim arkadaşıma saldırmıştı. Bir nevi onlarla ödeşmiş olduk."
"O zaman şu anda benim de seninle ödeşmem gerekir. Ama şanslısın ki, kızlara vurmam."Dediği şeyle bu sefer benim kaşlarım çatıldı. Neden pek çok erkekler kızları güçsüz sanıyor ki? İstediğimiz zaman bizler gayette güçlü olabiliyoruz! Üstelik 'Kızlara vurulmaz' ve 'Kadınlara el kalkmaz' gibi şeyler çok saçma. O cümlelerin aslı 'Kimseye vurulmaz' ve 'Kimseye el kalkmaz' olmalı! Çünkü kimsenin kimseye vurmaya hakkı yoktur! Ne bir erkeğin bir kıza, ne de bir kızın bir erkeğe el kaldırmaması lazım. Ama özellikle kadınları güçsüz göstermemeliler. Sırf cinsiyet yüzünden insanları güçlü veya güçsüz diye ayırmamalılar! Bu resmen ayrımcılık olur!
O sırada gözüm bana sırıtarak bakan Emir'e kaydı. Yavaşça bana yaklaştı. Yüzü tam yüzümün dibinde duruyordu. Kafasını yüzümün hemen yanına getirdiğinde, nefesini boynumda hissediyordum. Kulağıma doğru fısıldadı.
"Sen beni cevap vermeyerek sinirlendirmiştin. Şimdi seni sinirlendirdiğimi görmek güzel."
"Evet, öyle söylediğinde sinirlendim. Ama geri çekilmezsen, daha çok sinirleneceğim." Bende onun kulağına fısıldayarak konuşmuştum.
"Neden?" Diye sordu.
"Çünkü, şu an özel alanımı işgal ediyorsun. Ve bu beni rahatsız ediyor. O yüzden geri çekil."
"Çekilmezsem ne olur?"
Ona yalancı bir şekilde gülümsedim. Ardından konuştum.
"Eğer geri çekilmezsen, bir daha asla ama asla, herhangi biriyle ilişkiye giremezsin." Sonlara doğru sesimi sertleştirmiştim. Ve bu, tehdidimin daha korkutucu hâle getirmişti.Emir tehdidimle hemen benden uzaklaştı. Kollarımı da bırakmıştı. Arkamı dönüp kapıyı açtım ve ona döndüm.
"Cevabını aldın. Artık gidebilirsin." Dedim.Emir ellerini ceplerine sokup kapıya doğru adımladı. Tam kapıdan çıkmışken aklıma gelen şeyle Emir'i tişörtünün arkasından tutup hızla kendime çevirdim.
SÜRPRİİİZ!
Ve tam burada bölüm biteeer!
Sizi biraz meraklandırmak istedim. Yeni bölümü heyecanla bekleyin diye :)
Umarım bölümü beğenmişsinizdir:)Soru:
Sizce Arya, Emir'i neden durdurdu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melekler Çetesi
Teen FictionBir kız düşünün. O kız, öyle bir kız ki, on iki yaşındayken kardeşiyle beraber başına gelen kokunç olaydan sonra bile ayaklarının üzerinde durabilen. Öyle bir kız ki, kayıp kardeşini bulmak için pek çok şey yapan. Öyle bir kız ki, kalbi kö tülük içi...