Το μηχανάκι του καφέε..

Χολή

Το παιδί που ήσουν, μεγάλωσε. Έχεις γεννήσει πλέον το δικό σου. Το παιδί που ήσουν ήταν η προέκταση της φροντίδας των γονιών σου. Κι εκείνοι, είχαν δικούς τους γονείς. Εσύ, σήμερα, φερέφωνο στα στερεότυπα των προπάππων των προ παππούδων τους είσαι. Καταλαβαίνεις λοιπόν, πόσο παλιά είσαι; Υπάρχουν όμως στη ζωή σου, άνθρωποι που δεν υπάκουσαν παρά μόνο στην φωνή που μέσα τους έκλαιγε όταν έβλεπε έναν άνθρωπο να ξυλοκοπιέται στα σκοτεινά σοκάκια, επειδή ήταν μαύρος. Τις αλυσίδες στο λαιμό που του κρεμούσαν και φάνταζε ζώο στη σφαγή, δεν το σήκωσαν μέσα τους πολλές ψυχές από αυτές που σήμερα ίσως δεν τις κάνεις καν παρέα. Για εσένα, που είσαι τύπος και υπογραμμός στις απόψεις των αρχαιοτέρων σου, θέλω να σου υποδείξω πως είσαι υποκριτής. Οι αποδείξεις άλλωστε είναι για αυτούς που τις βλέπουν.

Εσύ που διαβάζεις γράμματα προς φυλές και τα θεωρείς ευαγγέλιο, να σου πω πως τους απογόνους τους, τους μισείς σήμερα. Δεν ξέρεις καν ποιοι είναι. Βασικά, είσαι εσύ οι απόγονοι των εχθρών του «και καλά» έθνους σου. Εσένα σταυρώνανε ξανά και ξανά, στο όνομα άλλων σταυρωμένων, για δικαιοσύνη που ήταν εκδίκηση, αλλά φάνταζε σωστή και καθώς πρέπει, επειδή συνέβαινε στο διαφορετικό, για το οποίο εσύ δικάστηκες εξ αρχής. Πες μου, ποιον οφθαλμό νομίζεις ότι βγάζεις αντί του οφθαλμού σου; Γελάς κι εσύ, όσο γελώ εγώ όταν σε ακούω; Ή μήπως θα προτιμούσες να σου φορέσω ακουστικά να ακούς τις ρήσεις σου; Μην απορήσεις με τον εαυτό σου, αν θα το αντέξεις μόνο στο αθόρυβο.

Θορυβείς και νομίζεις πως βγάζεις επιούσιο λόγο. Σε χειροκροτούν και νομίζεις πως συμφωνούν μαζί σου. Να ξέρεις, είναι οι προ παππούδες τους που χειροκροτούν τους δικούς σου, ξανά. Κι έτσι κάνουν τόσες γενεές ανθρώπων. Θορυβούν λόγους ξενόφερτους και σιγάζουν τις καινούριες ψυχές που μπήκαν στο σώμα τους, όταν ωρίμασε η βιολογική τους ύλη. Όχι ότι έχουν πιάσει αράχνες επειδή είναι παλιές απόψεις. Μην με παρεξηγείς, αγαπώ ότι έχει ζωή. Μία παρομοίωση είναι οι αράχνες, για κάτι που έχει εγκαταλειφθεί χρόνια. Κι εσύ νομίζεις πως αράχνες έχουν οι αντιλήψεις σου και ότι σε κατηγορώ, πως αυτό εννοώ. Όχι. Αράχνες έχει πιάσει η ψυχή που έχεις στα στήθη σου και την έκλεισες στο κελάρι σαν παλιό κρασί να ωριμάσει και να το χύσουν στον τάφο σου, όταν θα βγάλεις την τελευταία σου πνοή. Αυτό είναι το κρασί που σου ρίχνουν, η ψυχή που ξέχασες να ακούσεις, όσο άκουγες αυτόν που σου το ρίχνει στο τελευταίο μέρος που θα ξαπλώσει η σάρκα σου, άψυχη πλέον.