This chapter was dedicated to MizzyFantasia
Madilim ang kalangitan at kasabay nito ang nagngangalit na mga kidlat na para bang mga bumbilyang patay sindi at ang nakakatakot nitong sigaw na parang alulong ng lobo.
Nakatayo ako ngayon sa gitna habang nililipad ang sira-sira kong kasuotan na naging pula na ang kulay dahil sa mga natamo kong sugat at habol ko din ang hininga ko habang nakaalalay ang balanse ko sa hawak kong makapangyarihang espada.
'The sword of Light and Creation'
Hindi ko maiwasang makaramdam ng awa, pighati at kalungkutan matapos kong makita ang mga taong nakahandusay sa lupa na wala ng buhay, patay na rin ang mga makukulay na mga nilalang at mga masayahing populasyon ng Agartha.
'Agartha is Dead'
Nakaramdam ako ng galit at poot dahil sa kadahilanang yon. Nakita ko siyang nakatayo mula saakin habang nakasuot ng itim na kasuotan at sira-sira na rin at tadtad din siya ng sugat mula saakin.
Hawak naman niya ang isa ding makapangyarihang espada na siyang gumagabay sa balanse niya gaya ko. Subalit iba ang itsura at anyo nito kumpara saakin. Isang itim na espada na may bungo sa may hawakan nito na sumisimbolo ng dilim at kamatayan.
'The sword of Dark and Destruction'
Samantalang ang saakin ay isang puting espada na may puting dahon sa may hawakan nito na sumisimbolo naman ng liwanag at buhay.
"I what once defeated you, and i can still see a chance to defeat you twice!"
Malakas niyang bulalas na siyang ikinainis ko. Hindi ako papayag sa gusto niya ng dahil lang na natalo na niya ako dati. Hindi ibig sabihin noon ay matatalo na niya ulit ako sa pangalawang pagkakataon.
"Stop talking, you're not even a worthy opponent!"
Sagot ko at kita ko kung paanong nagdilim ang aura niya at mas ramdam kong mas naging nakakatakot ang kapangyarihang meron siya. Kahit kailan hinding-hindi mananalo ang kadiliman sa kabutihan.
Muli akong umatake sakanya pero agad din niya iyong naiwasan, mabilis ang kilos naming isa't-isa at hindi iyon makikita ng normal na tao lamang. Isang malakas na atake ang pinakawalan niya kaya agad akong gumawa ng light barrier para sanggain ang malakas niyang atake.
Ako naman ang sumunod na umatake at sunod-sunod ko din siyang binigyan ng malalakas na atake at wala siyang nagawa kundi sanggain din yon. Wala akong ibang iniisip ngayon kundi ang talunin siya at ang kaligtasan ng buong Agartha.
"Sa tingin mo ba matatalo mo nalang ako basta-basta?" asik niya habang masamang nakatingin saakin.
"Same as I, do you really think that you can defeat me easily. You're not even at my level, stop this nonsense of yours while I'm still being nice!" sagot ko naman at natawa siya.
"Hahaha! You never failed to entertain me bitch! We're both immortals and i know that you knew that only the two us can kill each other. Stop making me laugh!" sagot niya at natawang muli.
"Yes we're both immortals, but only light can survive and i won't think twice to kill you and i can't wait to see you perish with your own darkness!" bulalas ko pero ngumisi lang siya.
"Well that's what you think, but no. Only darkness and only me who can survive this fight. Are you blind? Don't you see your mankind, they're all dead and that's make you a useless Queen!" sagot din niya at hindi talaga papatalo ang demonyitang 'to.
"Now you're the one who's making me laugh. Who am I? I'm the master of sword of Light and Creation. I can restore everything you destroyed after all." sagot ko naman atsaka ngumisi sakanya.
"Really? Don't you know that every dead person and their souls comes from my kingdom and that's make them my property. You can't restore the dead within my territory." sabi niya.
"Only the person who commits unforgivable sins comes from your kingdom. Stop bluffing." sagot ko.
"So you're telling me that i can keep him?" sabi niya na ikinatigil ko.
Alam kong malaki ang pagkakasala niya at wala na akong pakialam kung buhayin ko man ang taong mahal ko na ngayon ay pagmamay-ari na ng demonyitang kaharap ko. It's against the laws of sword of Light and Creation to resurrect a dead person who commits unforgivable sins and under the territory of Dark and Destruction.
"Enough! Let's end this fight!"
Mabilis akong sumugod sakanya atsaka ako nag-summon ng Holy water pero tinabla lang niya yun ng Hell fire. Mga malalakas na mahika ang ginagamit namin at kaming dalawa lang ang nakakagawa noon dahil kami ang pinili ng mga makapangyarihang espada at isa pa immortal kaming dalawa.
"Now take this!"
Nagpaulan siya ng Hell spikes sa gawi ko at mabilis ko namang sinangga yun ng espada ko pero hindi ko naiwasan yung isa at tumama sa hita ko, naramdaman ko ang sakit at ang pagkalapnos ng balat ko, mabilis namang naghilom ang sugat ko.
Ako naman ang sumunod na umatake at binigyan siya ng Holy Lightnings at malakas siyang nangisay sa atake ko, agad din naman siyang nakatayo na parang wala lang.
Hindi ko alam kung kailan matatapos ang laban sa pagitan naming dalawa dahil pareho naming ayaw magpatalo, isa pa hindi talaga pwedeng pagsamahin ang dilim at liwanag.
Mabilis akong kumuha ng lakas at kapangyarihan sa espada ko at unti-unti naman akong nabalutan ng nakakasilaw na liwanag at ramdam kong mas lumakas pa ako.
Ganoon din siya, nababalutan din siya ng itim na liwanag at mas lumakas din ang kapangyarihan niya. Ngumisi ako at sabay kaming sumugod sa isa't-isa. Nagpalitan kami ng malalakas na atake na kanya naman naming naiiwasan.
At sa huling pagkakataon, buong lakas akong sumugod sakanya at ganoon din siya at nagkaroon ng malakas at malaking pagsabog na siyang gumulantang sa buong Agartha.
***
Hey guys! Another story of mine. Hehe ang saya lang dahil ganado akong gumawa ng bagong storya at maraming ideas ang pumapasok sa isip ko. What do you think of this first chapter? Let me know your thoughts.
Special credits kay Ms. Mikasa_bolabola dahil sa idea niya ang Sword of Light and Creation at Sword of Dark and Destruction.
Pls vote and comment.
Thank you :)
@LhemorPatchie
BINABASA MO ANG
Legend of Agartha ✔️
FantasyMarliyah Lightgood is a runaway witch in their world called Agartha wherein magicians such like witches, wizards, mages, shamans, sorcerer's, warlocks, enchantresse's, summoners and everything magical are truly exist. But seems fate will never be i...