Koruyucu Melekler² || Min Yoongi

27. Bölüm

27 Kasım 2018
Yoongi'den

Sonbaharın son aynı yaşıyorduk. Havalar iyice soğumuş, fazlaca yağmur yağıyordu.

Şuan ise, sırtıma aldığım battaniye ile balkondaki sandalyede oturmuş kahvemi yudumluyordum.

Kapı açılıp kapanma sesi geldiğinde bakışlarımı gökyüzünden çekip odanın içine çevirdim.

Ayrin
"Yoongi?"

Ben
"Burdayım."

Bakışları benim olduğum tarafa döndüğünde gülümsedi ve yanıma geldi. Onun da sırtında battaniye vardı. Karşımdaki sandalyeye oturduğunda, yanımda bulunan diğer kupaya termosumdaki kahveden koydum.

Dolu kupayı uzattığımda teşekkür edip almıştı. Ayrin'le şu son iki ay boyunca fazlaca yakınlaşmıştık. Arkadaştan çok abla-kardeş gibiydik.

Ayrin
"Neden aşağı yanımıza gelmiyorsun?"

Omuz silkerek cevap verdiğimde derin bir nefes alıp vermişti.

Ayrin
"Başladın yine içine kapanmaya."

Gülümseyip bakışlarımı gökyüzüne çevirdim.

Ayrin
"Son altı ay ha?"

Ben
"Öyle."

Ayrin
"Geri döndüğünde ne yapmayı düşünüyorsun?"

Ben
"Açelya mı? Kesinlikle sımsıkı sarılacağım. Bir daha bırakmamak adına."

Gülümseyip kahvesinden bir yudum aldı ve bakışlarını gökyüzüne çevirdi.

Ben
"Siz hiç yaşlanmaz mısınız? Oliks ve Zac de öyle."

Kahkaha attığında ben de gülmüştüm.

"Birileri bizi kıskanıyor sanırım."

Yanımıza gelen Zac ve Oliks'le kaşlarım çatılmıştı.

Ben
"Siz ne ara geldiniz?"

Oliks
"Biraz önce."

Zac
"Umarım sen de yaşlanmazsın Yoongi."

Dediği şeye güldüğümde o da gülmeye başlamıştı.

Ayrin
"Ben kızlara yemek konusunda yardım edeceğim. Siz sohbete devam edin."

Ayrin içeri girip odadan çıktığında onun yerine Oliks oturmuştu.

Oliks
"Ee Yoongi...son altı ay."

Derin bir nefes alıp gülümsedim.

Ben
"Umarım o kurucu bozuntusu işleri berbat etmez."

Dediğim şeye güldüklerinde ben de gülmüştüm.

Zac
"Ben de öyle umuyorum."

Oliks'in derin bir nefes alıp verdiğini gördüğümde kaşlarım çatıldı.

Ben
"Sorun ne?"

Oliks
"Ben...Ayrin'e evlenme teklifi etmek istiyorum."

Heyecanla başımı Zac'e çevirdigimde o da aynı şekilde başını bana çevirmişti.

Ben
"E et o zaman."

Oliks
"Ama nasıl?"

Hepimiz düşüncelere daldığımızda çenemi yumruk yaptığım elime yasladım.

Oliks
"Buldum!!"

Bakışları bana döndüğünde hızla başımı kaldırdım.

Ben
"Oliks...senin için çatıya çatıya çıkıp gül yaprakları dökmeyeceğim."

Gözlerini devirdiğinde Zac kahkaha atmaya başlamıştı. Geçtiğimiz iki ay boyunca her şeyi akışına bırakmıştık. Araştırma yok, büyüler yok, kurucu veya buna benzer hiçbir şey yok. Sadece birer normal insanmış gibi yaşıyorduk.

Aşağıdan gelen seslerle yerimden kalkıp balkondan aşağı baktım.

Jungkook, Rüya, Aslı ve Taehyung gelmişti.

Yaren
"Hoşgeldiniz. Geçin geçin. Birazdan yemek hazır olur."

Anlaşılan Yaren onları akşam yemeğine çağırmıştı.

Oliks
"Yaren ve Jin'in, bizi doyurma çabaları."

Kahkaha atıp geri yerime oturdum.

O sırada kaşları çatık bir şekilde yanımıza Jungkook gelmişti.

Jungkook
"Neye gülüyorsunuz siz?"

Ben
"Hoşgeldin velet."

Biraz önce aşağıdaki sese ayağı kalkan ben şuan Jungkook'a sarılmak için kalkmıyordum. Jungkook'a kolumu uzatıp sarılmasını istediğimde üstüme doğru eğilip sarılmıştı.

Jungkook
"Bu güzel oturarak karşılama için çok teşekkürler hyung."

Battaniyeme sarılıp sırıttım.

Ben
"Rica ederim."

Zac
"Nasılsın Jungkook."

Jungkook
"İyiyim hyung. Siz nasılsınız?"

Zac
"Biz de iyiyiz."

Ben
"Rüya'yla ev maceraları nasıl gidiyor?"

Heyecanla gülümsediğinde hızla önümden geçip balkon korkuluklarının önündeki küçük boşluğa oturdu.

Jungkook
"Evli gibiyiz. O kadar güzel ki. Ben sabahları babamın şirketine gidiyorum. Orda babamın sekreterliğini yapıyorum. Daha sonra akşam eve gelincede Rüya bana harika yemekler hazırlamış oluyor."

Oliks
"Ben de Ayrin'le böyle olmak istiyorum."

Ben
"Bir dakika benim aklıma başka bir şey takıldı. Jungkook senin baban tekstil şirketinin başkanı. Senin hayalin her zaman müzikti."

Jungkook'un suratı asıldığında üçümüzün de kaşları çatılmıştı.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
~Kim Alvina~
Bölüm Sonu