Koruyucu Melekler² || Min Yoongi

42. Bölüm Final

17 Mayıs 2020
1 Sene Sonra

(2019un Aralık ayları fln idol çıkmış. Şuan 2020deler.)

"Son zamanların ünlü grubu BTS, İdol şarkılarıyla dünyayı sallamış, Billboard ödüllerinde kendini göstermiş.

Ve şimdi ise 12 Nisanda çıkardıkları "Boy Whit Luv" şarkılarıyla büyük başarılar elde etmeye devam ediyorlar."

Haberi seslice okuduktan sonra bakışlarımı üyelere çevirdim. Kızların evinde toplanmış bu başarıyı kutluyorduk. Başından beri gördüğüm her şey gerçekleşmişti. Üyelerin fotoğraflarını çekmem, şirketten içeri beraber girmemiz...hepsi.

Şimdi ise başka bir önemli haberi verme vaktiydi.

Boğazımı temizlediğimde herkesin bakışları bana dönmüştü.

Ben
"Size çok önemli bir şey söylemem lazım."

Bunu Yoongi'ye bile söylememiştim.

Duru
"Noldu?"

Yaren
"Valla artık kötü olaylara dayanamam. Kötüyse söyleme."

Aslı
"Aynı fikirdeyim."

Zac
"Noldu Açelya?"

Elimin üzerinde Yoongi'nin elini hissettiğimde gözlerimi devirdim.

Ben
"Kötü bir şey yok. Nerden çıkarıyorsunuz?"

Jhope
"Aynen ya. Belki güzel bir haber."

Hoseok'a teşekkür ettiğimde gülümsemişti.

Ben
"Hazır mısınız?"

Hepsi de başını salladığında gülümsedim. Heyecan bütün vücudumu sararken derin bir nefes aldım.

Ben
"Ben...hamileyim."

Yoongi ağzındaki suyu püskürttükten sonra ölecekmiş gibi öksürmeye başlamıştı. Ayağı kalkmış öksürmeye devam ederken gözlerinden yaş geliyordu.

Julian
"Kocan ölüyor noona!!"

Yoongi öksürükleri arasından gülmeye başladığında ortaya komik bir görüntü çıkmıştı. Ben de gülmeye başladığımda zor bela bir su içip kendine gelmişti.

Yoongi
"Yani ben...ben şimdi...baba mı oluyorum?"

Ayağı kalkıp önünde durdum. Başımla onayladığımda kahkaha atarak kollarını adeta boynuma dolayıp kendine çekti ve öldüresiye sarılmaya başlamıştı.

Umursamayıp kollarımı beline doladım.

Bu hissi seviyordum. Hem boğularak öleceksem bile, boğan kişi o olduktan sonra sorun yoktu.

Gülüp ayrıldı ve dudaklarımızı birleştirdi.

Kısa bir süre sonra geri çekildiğinde koltuğun üzerinden telefonunu aldı ve bir şeyler yapmaya başladı.

Ben
"Ne yapıyorsun?"

Yoongi
"Anneme bu güzel haberi vereceğim. Sen de anneni ara."

Onaylayıp telefonumu elime aldığımda Yoongi çoktan annesine söylemişti.

Telefondan gelen çığlığı biz bile duymuştuk yani. Kendi annemi düşünemiyordum.

Ama zor bela ona da haber vermiştim.

Biraz sonra ise kızlar sarılmaya başlamıştı. Ve sonunda oturmuştum.

Yoongi
"Bundan sonra şirkete gitmek yok."