♠︎ BANGTAN SQUAD

30• POKER FACE

keyifli okumalar.

...

Jungkook: Günaydın bebeğim.

Jungkook, Taehyung'tan önce uyanmış ve yüzünü izleyerek uyanmasını beklemişti.

Taehyung gözlerini açtığında bir süre Jungkook'u inceledi. Daha sonra onu uyandırış şekline şaşırıp doğrulmaya çalıştı. Ancak kalkmaya çalıştığında karnında hissettiği acıyla duraksadı ve geri yattı. Yüzünü acıyla buruşturuşu Jungkook'u gülümsetmişti.

Jungkook: Karnındaki delik acıyor, değil mi?

Taehyung: Aslında tek acıyan deliğim o değil.

Jungkook bu sefer daha geniş gülümseyip gözlerini kıstı. Taehyung onun bu hallerine şaşırıyordu.

Taehyung: Yatağıma zaman geldin?

Jungkook: Gece.

Taehyung: Sen yanımda mı uyudun?

Jungkook yatakta doğrulup saçlarını karıştırdı ve havlu almak için dolaba ilerledi.

Jungkook: Seni o kadar yorduktan sonra en azından bunu yapabilirim değil mi?

Taehyung gülümseyip elleriyle yüzünü ovuşturdu. Yorgunluktan bacaklarının ağrıdığını hissedebiliyordu.

Jungkook: Yürüyebilecek misin?

Taehyung gülümseyen yüzüyle ayağa kalkıyordu ki duyduğu silah sesiyle olduğu yerde kaldı.

Yüksek sesliydi ve çok yakından gelmişti.

Jungkook: HASİKTİR!

~~~

Jimin gözlerini açtığında yüzünün şişliğini hissederek esnedi. Doğrulmaya kalktığında ağrıyan göğüsü yüzünden zorlandı. Ovuşturmak için elini gövdesine götürdüğünde tişörtünün olmadığını fark etti.

Yorganı açtığında üzerinde hiç giysi olmadığını gördü ve şaşırdı. O anda aklına dün gece yaşananlar geldi.

"Sakın durma!" Suzy'nin sesi beyninde yankılanıyor ve sanki gece attığı çığlıkları yeniden duyuyordu. "Neden bunu daha önce yapmadık Jimin?"

Suzy'nin çıplak bedenini hatırlıyordu. Korkuyla kafasını çevirdiğinde yanında uyuyan Suzy'yi ve kendisine dönük bembeyaz sırtını gördü. Onun sırtına baktığında kendi sırtındaki çiziklerin acısını hissetti. Ve çizikleri yaparkenki Suzy'yi.

Jimin: Hayır olamaz.

Jimin, Suzy'ye baktıkça kendini kötü hissediyordu. Dün gece içine girerken hissettiklerini hatırladı. Midesinin bulandığını hissetti. Hatta kusacak gibi oldu.

Jimin: Yapma. Yapma!

Jimin yatakta oturmuş ve dizlerini kendine çekmişti. Kafasını ellerinin arasına almış kendi kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Kalbi delicesine atıyor ve midesi içindekileri çıkarmamak için savaş veriyordu.

Jimin: O benim kadınım. O artık bizden biri.

Olduğu yerde sallanmaya başladı. Hiçbir şey duyamıyordu. Defalarca ağzına gelen sıvıyı yuttu. Nefesi hızlanmıştı ama boğuluyor gibi hissediyordu. Yanıyordu.

Jimin: Hayır, hayır, hayır...

Önce ellerinin titrediğini hissetti. Birkaç dakika içerisinde bütün bedeni titremekten geçmiş sarsılmaya başlamıştı. Gözleri kızarıyor ve doluyordu. Yine de kendine hakim olmak istiyordu.