lütfen beni tut bora

3

son güne altı ay on dokuz gün kala

"ismi bora'ymış."

"evet, herkesin bir ismi vardır."

"belçim, kafanı kıracağım."

"ne var? ne dememi bekliyorsun?"

"mesela, aa ne güzel bir isim. ya da, vay canına çok havalı. gibi?"

"vay canına çok havalı," dedim sahte bir hayranlıkla.

göz devirdi. "onunla konuşmalısın."

"neden böyle bir şey yapayım?"

"çünkü hoş birine benzi- hey. belçim. sana bakıyor."

kafamı bir santim bile çevirmedim. "herkes herkese bakar bebeğim. denk gelmiştir."

"hâlâ bakıyor?"

kaşlarımı çattım. "birine benzetmiştir?"

"arkadaşlarıyla konuşurken sana bakıyor."

"adama bakmayı kes esin. hiç hoş değil."

"e o da sana bakıyor ama?"

"sen üç derece miyopsun, yanlış görüyorsundur."

"lenslerimi takıyorum ben tamam mı? bence senden hoşlanıyor."

elimdeki kalemi masaya vurdum. "e yuh ama! bir de sana aşık de tam olsun?"

"kör olabilirim ama hislerimde asla yanılmam. onunla konuşmalısın belçim!" koluma asılınca onu elimle savuşturdum.

"herkesin arkadaşı inekler, benim arkadaşım çöpçatanlık yapıyor!"

"benim ortalamam 3,68* geri zekalı." (*4 üzerinden.)

nefesimi üfleyip bıkkınlıkla başımı iki yana salladım. "gidiyorum ben."

"nereye ya?"

"çöpçatanların olmadığı bir yere. beni rahat bırak seni kuruntu manyağı."

xxx