lütfen beni tut bora

9

son güne üç ay otuz gün kala

"ayrılmışlar mıdır sence?"

"nereden bileyim esin?"

"ya kızım, o sinyali almadın mı hiç konuşurken?"

"ne sinyali ya? medeni iki insan gibi sohbet ettik yalnızca."

kollarını göğsünde bağlayıp nefesini üfledi. "sana görüşür müyüz demiş."

sahte bir şaşkınlıkla başımı tuttum. "ay ben bunun bir evlenme teklifi olduğunu nasıl anlamadım?"

bacağımı çimdikledi. "bu senden hoşlandığını gösterir. yani en azından arkadaş anlamında."

"onunla arkadaş olmak istemiyorum."

"çünkü sevgili olmak istiyorsun."

at kuyruğu yaptığı saçını tutup çektim. "sen de dayak istiyorsun."

ayağıyla beni hamaktan itmeye çalışınca ikimizde dengemizi kaybedip hasar almadan yere düştük.

göz devirdim. "çocuk gibisin."

"çocuk gibi olan sensin. bu senin için büyük bir şans. en azından sohbet et."

çimlerde oturmaya devam ettik. ben de kampüsün içinde dolanan milleti izledim.

bu adamdan hoşlanıyor muydum? evet. iyi biri miydi? öyle görünüyordu. ona uyum sağlayabilir miydim? belki. kalbimi kırar mıydı? muhtemelen.

ama yinede, ne kaybederdim ki?

xxx