KARANLIĞIN SESSİZ İNTİKAMI (TAMAMLANDI)

5. Bölüm ♥

Keyifli okumalar dilerim...

~~~~~~~~~

Bir katile intikam mı yoksa kan mı daha haz verebilir ?

Kesinlikle kan haz veriyordu Geceye.

Karanlık depoda küf kokusundan daha ağır basan kanı her soluduğunda , ciğerlerinin bayram ettiğini düşünüyordu.

Kocaman varillerin içindeki kesik başlar, sızan kanla dolmuş, bazı başlar o kanda yüzüyordu.

Bunu görmek bile ona haz verse de , kocasında verdiği sözü tutmuş , bu aşamaya gelene kadar suçlu olan öldürdüğü bütün insanların , söktüğü kalplerini de boş bir varile doldurmuştu.

Yabani hayvanlara büyük bir ziyafet çekecekti bu organlarla. Bu düşünce sadistçe bir gülümseme oluşturmuştu Gecenin yüzünde.

Yerde küçük gölet halini alan kanların üstünden siyah topuklu botlarıyla geçiriyor, o kanların üstüne sıçramasını umursamıyordu.

Önünde bir sandalyede bağlı duran adama dikti gözlerini. Baygın değildi. Ama gözleri ve ağzı kapalı olduğu için ne görebiliyordu ne de bağıra biliyordu.

Gece adamın etrafında daire çizecek şekilde yürüyüp tam önünde durdu. Bir zamanlar sevdiği adamın arkadaşıydı bu adam. Nasıl ihanet etmişti ona ?

Uzun tırnaklarını adamın çenesinden başlayarak , bastırarak yukarı çıkardı. İlk gözündeki bez parçasını çıkardı. Karşısında duran adam bir süre gözlerini kırpıp durdu. Gecenin parmakları bu sefer ağzındaki bez parçasını çıkardı.

Çıkardıktan sonra tırnaklarına baktı. Adamın derisi soyulmuş , kana bulanmış bir şekilde tırnaklarında kalmıştı.

Bağlı duran adamsa gördüğü gözlerle afallamıştı. Bu gözleri çok iyi biliyordu. Bir zamanlar dostum diye aldattığı adam bu gözlerden çok bahsederdi ona. Birkaç defa görmesi bile o rengi zihnine kazımıştı.

Eskiden mutluluktan parlayan yeşilin en güzel tonu olan gözleri , şimdi şeytanın yaktığı intikam ateşiyle parlıyordu.

Dış görünüşü tamamen değişse de , gözleri onun Lavina olduğunu bağırıyordu.

Gece kurbanlarının özellikle onun Lavina olduğunu bilmelerini istiyordu. Bunu da ona ait olan tek şeyle yapmak istiyordu. O da gözleriydi !

Anlamıştı Gece adamın onu tanıdığını. Zira her dakika biraz daha büyüyen gözlerinden de anlaşılıyordu.

Karanlık depoyu aydınlatan 3 küçük camdan sızan az ışıktı. Küçük camlardan süzülen rüzgar uğultu yapıyor , yavaş yavaş korkan adamın korkusuna tuz biber oluyordu.

Geçen saniyelerin ardından adam nihayet konuşabildiğinde :

"S... Sen. " kelimesi dökülmüştü dudaklarından.

"Merhaba. Hasan'dı değil mi ? " dedi Gece.
"Ah ! Tabii gerçek adın buysa ! " dedi başını iki tarafa sallarken.

"Ne istiyorsun benden ? " dedi. Sesinde korku kol geziyordu.

Buysa Gecenin aldığı hazzı sadece körüklüyordu.

"İntikam ! Kocamın ve kızımın intikamını. " dedi. Sesi depoda yankılanırken, öfkesini de yansıtıyordu.

Hızla küçük masanın yanına gidip gerekli malzemeleri aldı. Yuvarlak demir parçalarını , adamın debelenmeler'ine rağmen gözlerine taktı.

Saçlarından tutup başını arkaya yatırdı. Son kez adama baktı, son kez onu psikopatça gülen yüzünü görmesine izin verdi.

Uzun tırnaklarını göz kapağının üstünden bastırarak gözünü yuvasından çıkardı. Eline gelen yağlı , küçük bir topa benzeyen gözü bir kenara fırlattı. Sonra diğer gözünü de söktü. Elindeki kanlı gözü avucunun içinde sıkmaya başladı. Avucunun içinden kayıyordu.