Bir intikam nasıl böyle vahşi olabilir ?
Bir katile intikam mı yoksa kan mı daha haz verebilir ?
Bir kadın nasıl böyle bir katile dönüşebilir ?
Hepsinin cevabını almak istiyorsan, bu kanlı dünya'ya sen de davetlisin...
( Not: Yetişkin içerik olmas...
Bir sene önce bugün yayımladım bu hikayemi. Sığdıramadım zihnime, kalemimden buralara taştı kelimeler. Benim gözümde hep farklı bir dünya oldu. Kaçıp saklanacağım , yeri gelince öfkemi atacağım. Hüznü sonuna kadar yaşattığım, kanlı, kötülüklerle ve acıyla sarmalanmış bir dünya. Şimdi bu dünya büyüdü. Kocaman oldu. Zaman işledi içine. Bir yaşına girdi. Kendi büyüdü , beni de kendiyle beraber büyüttü... İyi ki diyorum ! İyi ki taşmışsın zihnimin duvarlarından. İyi ki yazmışım seni. İyi ki... ♥
Karanlığın Sessiz İntikamı 1 yaşında ! 🔥♥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~~~~~~~~~~~~
Kırmızı.
Aşkın rengi.
Tutkunun rengi.
Gece içinse : Kanın ve intikamın rengi.
Gecenin en sevdiği renkti kırmızı.
Ve bu rengin Yavuz'un boynundan etrafa fışkırmasına az kalmıştı ! Keskin çakıyı boğazına dayadığı Yavuz , gözlerini irice açmış şaşkınlıkla Geceye bakıyordu.
Gecenin zihni yeni yeni kendine geldiği vakitlerde tenine değen elleri fark etmişti. Bu hisle zihni hızla ayılmıştı. Uyku haliyle gerdanını kaşıyormuş gibi yaparak sütyeninin iç kısmına sakladığı çakıyı hızla çıkarmış , keskin bıçağı üstüne doğru eğilen adamın şah damarına dayamıştı. Gözlerini sinirle açmış , bir eliyle de adamın yakasından tutmuştu.
Yavuz kendine öfkeyle bakan yeşillere hayran kalsa da burnundan soluyan kadın bir hamlesiyle onu öldürebilirdi.
Yavuz'un niyeti uyurken bir meleği andıran bu sert kadını sevmekti. Esmer ipeksi teni o kadar hayranlık uyandırıcıydı ki kendinden geçmişti. Hangi ara çıkardığını bilmediği bıçak şah damarına dayandığında gerçekliğe açılmıştı zihni.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun ? "
Yavuz'un kısa bir süre önce hayran olduğu yeşiller öfkeyle kaynıyordu. Git gide rengi koyulaşan yeşiller onun acele etmesine bir işaretti.
"Uyurken seni seviyordum sadece. Neden bu kadar öfkelendin. Oysa dün gece sert bir kadından çok , tatlımı tatlı bir kız çocuğu gibiydin. "
Yavuz karşısındaki kadını zerre kadar tanımıyordu. Bilmeden attığı bu adımlar onu sonuna koşar adım götürüyordu. Bunu şah damarına dayanan sivri metale rağmen anlamıyordu.
Gecenin duydukları öfkesinin altında yanan ateşi harlamaktan başka bir şeye yaramamıştı.
Hızla üstündeki adamı geriye doğru isterken , şah damarına dayadığı bıçağı bir milim bile çekmedi. Burnundan soluyan bir ifadeyle Yavuzla yer değiştirmiş oldu.
"Dün gece her ne olduğu umurumda değil ! Sakın sınırlarımı aşma. İnan bundan zararlı çıkan sen olursun ! "
Dişlerini sıkarak konuşması , burnundan alıp verdiği derin nefesler , dün geceden bu yana yeni gördüğü an be an koyulaşan gözler ve boğazından hâlâ çekmediği aksine daha fazla baskı yapan bıçak, üzerindeki şaşkınlığı atınca , artık doğru düzgün bir şekilde konuşması gerektiğini fark ettirdi.
