KARANLIĞIN SESSİZ İNTİKAMI (TAMAMLANDI)

15. Bölüm (2. Part) ♥

Merhaba. Birkaç gün sonra yine ben :) Aslında bölüm dün gelecekti. Ama internetimde bir sıkıntı çıkınca bugüne kaldı. Neyse size diğer bölümün 2. Partı ile geldim. Buyurun bakalım :)

~~~~~~~~~~

Bazı insanlar vardır. Her şeyini kaybeder. Ama... Ama o insanlar o kadar güçlüdür ki kaybettiklerine rağmen. Kaybetmenin acısını, hüznünü iliklerine kadar hisseder ve birçok şeyi göze alarak başkaları için savaşırlar. Başkalarının da kaybetmesine izin vermezler. Gece gibi...

Sadece bir kadını, bir anneyi, bir insanı değil; bir çocuğu ve onunla beraber geleceğini de kurtarmıştı.

Karşısındaki kadın öldüğü zaman bir çocuğun mutlulukları, umutları, hayalleri, geleceğe dair her şeyi elinden alınacaktı.

Ama şimdi ellerinde geleceğe dair bir sürü şey vardı...

Gece karşısındaki kadının gözlerinin dolduğunu fark edince birkaç saniyelik bakışmaya bir son vermek istedi.

Tam konuşacağı an da arkadan tozu dumana katan arabaların seslerini duyunca hızla ardını döndü.

Arabalar geldikleri hızda bir bir durdular. En önde duran arabadan çıkan Osman önünü ilikleyerek hızla yanına geldi.

"İyi misin Patron ?" dediğinde, başını sallamakla yetindi Gece.

"Adamları hallettiniz mi ?"

Gece ciddiyetle konuşurken, dakikalar önce boğazını kestiği erkeğin kanı olan bıçağını umursamazca belindeki kına yerleştirdi.

"Emrettiğiniz gibi her şey halloldu Patron."

"Adamlar, cesetleri toplayıp ortadan kaldırsın. Arabayı patlatın, etrafı da temizleyin. O şerefsizin kulağına bir şey gitmeden her şey hallolmalı !"

Osman hızla onaylayarak beş araba dolusu adama emir verdi.

Gece hızla genç kıza döndü ve az öncekine nazaran daha sıcak bir sesle konuştu.

"Sana her şeyi anlatacağım ama hemen buradan gitmeliyiz."

Duygu ilk önce annesine baktı. Annesi gözlerini kapatıp açarak onu onayladığında, o da başını sallayarak Geceyi onayladı.

Art arda dizilmiş beş arabanın ardından gelen ambulans Geceyi keyiflendirmişti. Planı tamda istediği gibi ilerliyordu.

Ambulans toprak yoldaki hasta bakım aracının yanında durduğunda, arabayı süren adamı hızla inip arka kapıları açtı.

"Duygu yardım et de anneni ambulansa taşıyalım." dediğinde Duygu olanları anlamlandıramasa da istediğini yaptı.

Engelli genç kadını ambulansa bindirdiklerinde, Duygu da yanındaki yerini almıştı. Gece hızla arka kapıları kapattı ve ambulansı getiren adamının verdiği kıyafetleri aldı.

Üzerindeki kıyafetin fermuarını indirip, çelik yeleğinin üzerine ambulans görevlilerinin formalarını giydi. Üzerine de sarı armalı yeleği giydikten sonra pantolonunu çıkarmadan formanın kumaş pantolonunu geçirdi. Yüzündeki fuları çıkarıp, tıbbi maskeyi taktığında ambulans çalışanlarından farkı yoktu.

Çıkardıklarını poşete koyup arabaya attı. Bir köşeye savrulan silahlarını arabasına koyduktan sonra arabadaki gizli bölmeden şarjörleri dolu iki silah alıp beline yerleştirdi ve onları da gizledi.

Osman, önceden emredildiği gibi Gecenin arabasını alıp önden gitmişti. Gece de ambulansın şoför koltuğuna geçtiğinde adamı da yan koltuğa oturdu. Hızla toprak yolda ambulansı sürerken, ilerleyen vakitte arabaların biraz daha yoğun olduğu yerde sirenleri çalıştırıp yine toprak yoldan giderek hızla özel yerine sürdü ambulansı.