#19

136 16 1
                                    

Ø Erin point of view.

Het was hartverwarmend om de jongens zo dicht bij elkaar te zien. Ashton had precies gereageerd zoals ik dat ook had gedaan en ergens stelde me dat gerust. Ik was dus niet de enige die het niet had kunnen geloven. Ik wist dat Dani in bepaalde dingen geloofde, zoals geesten en dat soort dingen, dus misschien was dit voor haar allemaal wat normaler, maar voor mij was het dat niet! Gelukkig was ik niet de enige die er zo over dacht, al ging het daar nu helemaal niet om. Het ging erom dat de jongens weer bij elkaar waren, want dat was wat ik had willen bereiken. Dat ze elkaar weer zouden zien en dat Luke en Michael wat mensen om zich heen hadden die ze zouden steunen, want dat konden ze wel gebruiken. Daarbij hadden ze gewoon hun gestoorde vrienden nodig. Hun maatjes. Ze waren zo vaak bij elkaar geweest dat het haast moeilijk was om één van hen alleen te treffen. Nu zaten ze weer samen op de bank en dat was een plaatje dat niet alleen ik graag wilde zien, maar waarschijnlijk ook alle fans die er op deze wereld waren. Als ze zouden weten dat de jongens er weer waren, dan zouden ze waarschijnlijk flippen. Ik wist niet of ze blij zouden zijn, of dat er iets anders zou gebeuren, maar uiteindelijk zou dat wel gebeuren. We konden de jongens niet dwingen om thuis te blijven voor de rest van hun leven.

'Maar hoe wisten jullie dit dan?' vroeg Ashton, terwijl hij eerst naar Dani keek en vervolgens naar mij. Ik was immers degene die hem een berichtje had gestuurd, en dit dus had geregeld. Al had Dani ook wel deels geholpen. Zonder haar zou Michael hier waarschijnlijk niet zijn geweest en het was heel belangrijk dat ze elkaar allemaal zouden zien. Dat er niet één iemand zou missen. Dat klopte gewoon niet. Ze waren altijd met z'n vieren geweest en zo hadden ze elkaar ook weer moeten zien. Ik begreep dat het alles behalve normaal was voor Calum en Ashton en dat ze ook antwoorden wilden hebben. Ik eigenlijk ook, want ik had net zo weinig kennis over dit als dat zij hadden.

'Ik zag Luke gister. Ik was bij zijn familie en hij belde opeens aan.' Dat was in feite wat er was gebeurd, toch? Ik was daar geweest en opeens was de bel gegaan. Ik had niet anders gekund dan open doen en toen had ik opeens Luke voor me gehad. Hij had gedacht dat hij zijn vriendin had gezien. Ik had gedacht dat ik gek was geworden, of dat er één of andere sukkel voor de deur had gestaan die had willen doen alsof hij Luke was geweest, maar het was echt Luke. Luke, wie nu op de andere bank zat, tussen Dani en Ashton in.

'Weird as fuck,' mompelde Calum, terwijl hij naar Michael keek. 'En jij ging naar Dani?'

Michael knikte en keek opzij naar zijn vriendinnetje. Die twee waren nog steeds dol op elkaar, daar leek het in ieder geval. Iets wat heel erg lief was om te zien, al voelde ik me er niet heel fijn bij. Ergens wilde ik ook tegen Luke aan kruipen, maar dat zou niet goed zijn. Ik wilde hem niet de verkeerde indruk geven, want ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was, of wat ik moest doen. Ik wilde niet dat Luke zou denken dat ik al voor hem had gekozen, terwijl dat nog helemaal niet zo was.

'Ja, ik dacht dat we nog ruzie hadden, want het is voor mij gewoon alsof ik lang heb geslapen en opeens weer wakker ben geworden. Alsof het allemaal een dag geleden is gebeurd en toen kwam ik daar en was alles opeens veranderd... Inclusief Dani.' Volgens mij doelde hij met dat laatste op haar haren, want die waren niet meer vrolijk gekleurd zoals iedereen van haar gewend was. Ze hadden een normale kleur, al was het volgens mij nog steeds niet haar eigen kleur. Volgens mij zouden we daar ook nooit achter komen.

Ik zuchtte zacht en trok mijn benen op de bank, omdat ik toch de hele bank voor mezelf had. Ergens voelde het heel afstandelijk, alsof de jongens en Dani in een hele andere kamer zaten. Ze hadden ook best hier mogen komen zitten, maar aan de andere kant voelde het ook fijn om die afstand te hebben. Het leek alsof ik het overzicht had en het kon bekijken, terwijl ik er eigenlijk helemaal niet bij was. Alsof ik naar een soort film keek. Al zaten we hier natuurlijk in mijn huis en was ik degene die dit eigenlijk allemaal had geregeld.

Resurrection 》Hemmings & CliffordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu