Mister Untouchable~[SeKai] ✅ |Georgian Translation|

26

დღეს მეორე თავია და წინა არ გამოგრჩეთ!

Author's POV

ქაიმ სეჰუნი ნელა დააწვინა საწოლზე და ზემოდან მოექცა. მათი თვალები ერთმანეთს შეხვდა და თითქოს საუბრობდნენ კიდეც.

"სეჰუნ.."
თავისი ბოხი ხმით დაუძახა და ხელებით სეჰუნის სხეულს ეხებოდა.
შემდეგ ტუჩზე გადაატარა პატარაზე ხელი და რბილი კოცნა დაუტოვა ტუჩებზე.
სეჰუნი არც შეწინააღმდეგებია, ანდაც რატომ უნდა შეწინააღმდეგებოდა, თავადაც იცოდა რომ ეს ძალიან უნდოდა.

"ქაი ჰიონ.."
სეჰუნი მიუხედავად იმის სურვილისა რასაც აკეთებდნენ, მაინც უხერხულად გრძნობდა თავს.  ქაის ცხელ სუნთქვას ყურთან გრძნობდა.

"ამიერიდან მხოლოდ სახელით მომმართე.."

ეუბნებოდა და თან სახის ნაკვთებზე ნაზ კოცნებს უტოვებდა.

"ქ-ქაი.."
ნასიამოვნები ხმით უთხრა სეჰუნმა.

ქაიმ ტუჩის კუთხეში დაუტოვა ოდნავ დიდ ხნიანი კოცნა და შემდეგ მის პერანგზე გადავიდა.
ხელები შიგნიდან შეუცურა და ნელა დაიწყო ღილების გახსნა. როცა უკვე სეჰუნს გახადა თავადაც იგივე გაიმეორა და ახლა წელს ზემოთ სრულიად შიშველი იყო მოქცეული ზემოდან.
სეჰუნის თვალი კი ჯონგინის "კუბიკებზე" იყო მიპყრობილი. ბიჭის ოქროსფერი სხეული და ეს კუბიკები ძალიან სექსუალურიც კი ეჩვენა.

"მოგწონს?! ყველა შენია პატარავ" (ბეკსჯდჯსკსჯ დამაჟრიალა ამ მომენტზე..)
"სმირქით" უთხრა ჯონგინმა და ისევ განაგრძო პატარას კოცნებით განებივრება.
ყელზე ლურჯ ლაქებს უტოვებდა და ერთ ადგილას ატარებდა ენას. მშიერი ბავშვივით წუწნიდა ერთი და იმავე ადგილს. სეჰუნიც თავს ვერ იკავებდა და აქა-იქ აღმოხდებოდა ხოლმე სიამოვნებისგან კვნესა.
ჯონგინი ისევ სეჰუნის ტუჩებს შეეხო თავისით და თან შარვლის გახდა დაუწყო, ისე რომ კოცნა არ გაუწყვიტავთ.

ახლა მის წინაშე სრულიად შიშველი იყო სეჰუნი რამაც უფრო გაუმძაფრა სირცხვილის გრძნობა. ცდილობდა ხელებით დაეფარა თავისი სახე.

"არ არის საჭირო დამალვა პატარავ კარგი?!"

როცა უფროსმა შეატყო
რომ უმცროსი ხელების მოშორებას სახიდან არ აპირებდა, თავად გააკეთა ეს და სახეზე ვინ იცის რამდენი პატარა კოცნა დაუტოვა.

უკვე თავადაც სრულიად შიშველი იყო და ცდილობდა ყველაფერი კარგად გაეკეთებინა.
სეჰუნს ნელა გადააშლევინა ფეხები და მასში პატარა ბიძგით შევიდა.
ჰუნიმ ტკივილისგან ამოიოხრა და ცრემლები წამოსცვივდა.

"დამშვიდდი.."

სეჰუნი ყველანაირად ცდილობდა ზედმეტად ხმამაღალი არ ყოფილიყო თუმცა ვერაფერს უხერხებდა თავის თავს.

"თუ გინდა შევწყვეტ.."

"არა, იმოძრავე.."

ძლივს უთხრა.

"ყველაფერს ნელა გავაკეთებ კარგი?!"

უთხრა და მოწყვეტით აკოცა ტუჩებში.

მოძრაობა ახლა შედარებით ნელა დაიწყო. როცა მიხვდა რომ სეჰუნი უკვე შეჩვეული იყო მდგომარეობას ტემპს ოდნავ უმატა.
სეჰუნი გრძნობდა თუ როგორ გადაეზარდა ეს ტკივილი სიამოვნებაში და ოდნავ გათამამდა კიდეც.
-
-
-
სეჰუნი მძიმედ სუნთქავდა. ვერ წარმოიდგენდა თუ ამას გააკეთებდა.

"დაიღალე?!"
ისევ ბოხი ხმით ჰკითხა ქაიმ.
"დასვენება გჭირდება.."

სეჰუნი ხმას არ იღებდა. უბრალოდ თავი დაუქნია და მალევე გადავიდა სიზმრების სამყაროში.

"ახლა დარწმუნებული ვარ ჩემს გრძნობებში.."
თავისთვის ჩუმად ჩაილაპარაკა ქაიმ. ის იმაზე მეტადაც კი იყო დარწმუნებული თავის გრძნობებში, ვიდრე აქამდე.
შეიძლება აქამდეც ჰქონდა რაღაც მის მიმართ თუმცა ეს ყველაფერი ამ დღეს გაიაზრა. იქამდე, სანამ ეს მოხდებოდა.

"არასოდეს მივცემ თეიონს უფლებას რომ შენი თავი წამართვას.."

თან მძინარე სხეულს ნაზად ეფერებოდა.

"მიყვარხარ სეჰუნ."

ბოლოს ეს სიტყვები თქვა და მასაც მალევე ჩაეძინა..

....

აგჰ რანაირი თავი იყოო დკზნდნაკდჯდბ