Mister Untouchable~[SeKai] ✅ |Georgian Translation|

30

დღეს მეორე თავია და წინა არ გამოგრჩეთ! :33

Author's POV

"მადლობა მოყვანისთვის"
ღიმილით უთხრა სეჰუნმა და მანქანიდან გადავიდა.

"დღეს ქაის დედის სახლში რჩები საღამომდე?"

ჰკითხა ცნობისმოყვარე ბექიონმა.

"ხო, ქაი ჰიონი არ მაძლევს იმის უფლებას რომ მე და თეო მარტო დავრჩეთ"

"შეხედე როგორი ფრთხილი ყოფილა ეს ბიჭი.."

მოაყოლა ჩანიოლმაც.

"კარგად.. მოგვიანებით გნახავთ"

დაემშვიდობა სეჰუნი და სწრაფად გაშორდა იქაურობას.
ვინ იცის როგორი აწითლებული ლოყები ჰქონდა მათთან ლაპარაკისას. თან ქაიზე რომ ესაუბრებოდნენ მითუმეტეს.

ბექიონი და ჩანიოლი კი ერთ ხანს მხოლოდ იცინოდნენ..

...

სეჰუნი სახლში შესვლისას პატარა ბიჭს გრძნობს, რომელიც ფეხებზე ეხუტება.
მასთან დაიხარა და სახეზე ოდნავ მოეფერა.

"როგორ ხარ თეო.."

"დღეს ძალაინ კარგი დღეა. მე ბებიასთან გავატარე დრო და ერთად მოვამზადეთ საჭმელი"

ამბობდა და თან თვალები უბრწყინავდა.

"სეჰუნ როდის მოხვედი"

მოულოდნელად იურაც შევიდა მათთან ფართე ღიმილით.

"ცოტა ხნის წინ. ბექიმ და ჩანიოლმა მომიყვანეს"

"დაიღლებოდი. წადი და დაისვენე. დაგიძახებ როცა საჭმელი მზად იქნება."

"არაფერია დედა..(🥺🥺დედას ეძახის.. აწწ) დაგეხმარები"

"სეჰუნ, ყველაფერი კარგადაა წადი და დაისვენე"

საბოლოოდ დათანხმდა და კიბეებზე ავიდა.
ოთახში შევიდა და საწოლზე წამოწვა.
უკვე სააბაზანოში უნდა შესულიყო თუმცა მისმა ტელეფონმა რეკვა დაიწყო.
როცა დახედა იმას თუ ვინ ურეკავდა კინაღამ ქალივით წიკვინი დაიწყო..
(კაი ხო ეს მე ჩავამატე ვაღიარებ)

"გამარჯობა?"

"გ-გამარჯობა"

"ბოდიში. დღეს ვერ დაგიკავშირდი"

"არაფერია ჰიონ. სად ხარ?"

"ახლა სასტუმროში ვარ. ჩანიოლმა მოგაკითხა ხომ?"

"ხო.. არ იდარდო.. ჰიონ.. როდის დაბრუნდები?"

ჰკითხა და ქვედა ტუჩს კბენა დაუწყო.

"რატომ მეკითხები?! მოგენატრე?"
პატარას გასაწვალებლად უსვამდა ამ კითხვას.

"ჰიონ.. უბრალოდ ვიკითხე.."

"მეც მომენატრე"

სეჰუნმა არ იცოდა რა უნდა ეპასუხა. მთლიან სხეულში პეპლებს გრძნობდა.

"შეგრცხვა?"

ქაიმ სიცილი დაიწყო იმის წარმოდგენაზე თი როგორი გაწითლებული იქნებოდა ახლა სეჰუნი.

"არა.."

"ხვალ დავბრუნდები. ასე რომ არ იდარდო. ხვალ ისევ ნახავ ჩემს სიმპატიურ სახეს" (ნარცისი)

"ჰიონ.. უნდა წავიდე"

უთხრა სეჰუნმა რადგან იურა. მას უნდა მიხმარებოდა მიუხედავად ქალის უარისა.

"კარგი.. მიყვარხარ"

"მ-მეც მიყვარხარ"

ქაი ფართედ იღიმოდა. ესიამოვნა სეჰუნისგან ამის კიდევ ერთხელ გამეორება. სანამ საბოლოოდ გათიშავდნენ კიდევ გაახსენდა რაღაც.

"სანამ წახვალ.. შეიძლება რაღაც გკითხო?"

"რა ხდება ჰიონ?"

"როცა დავბრუნდები.. მინდა რომ ჩემი სახელით მომმართო და არა ჰიონით.."

"რას გულისხმობ"

"უბრალოდ ქაი დამიძახე"

****

ოთახში საწოლზე ბიჭი იწვა და ფეხებს ნერვიულად ათამაშებდა.

"ჯანდაბა"

თავისთვის ჩაილაპარაკა.

"როგორ გაბედა ჩემთვის ასეთი რაღაცის თქმა."

ისევ განაგრძობდა საკუთარ თავთან საუბარს.

"მართლა დავასრულებ ყველაფერს"

სიბრაზისგან დაიყვირა და იქვე მდგომი ჭიქა მიამსხვრია.

"უბრალოდ დამელოდეთ"