:«تباهی دایی جان، خیلی.»
سهون بند کفشش رو محکم کرد و از روی صندلی اتاق کای بلند شد و پشت بهش سمت آینه برگشت. مشغول ژل زدن موهاش به سمت بالا شد
:«مشکلت چیه؟»
کای کرواتش رو محکم کرد و سمت سهون برگشت
:«تیپت داغونه. اخلاق و قیافه‌ات هم تعریفی نداره ،بازم بگم؟»
سهون سمت آینه خم شده بود تا بتونه ابروهاش رو مرتب کنه
:«بگو.»
:«هیچ احمقی با موهای سبز کت و شلوار نمی‌پوشه، این واضحه. واقعاً استایلت رو درک نمی‌کنم.
از هر طرفی نگاهت می‌کنم تضاد می‌بینم. کت راه‌راه، جوراب مارول، کانورس، گردنبند، چه خبره؟»
سهون سمت کای چرخید
:«سخت نگیر.»
کای نگاهی به سهون انداخت و در آخر بیخیال، بازدمش رو عمیق بیرون داد و برای نگاه آخر به خودش، سمت آینه برگشت
:«خجالت آوره.»
سهون از پشت خودش رو روی کای انداخت و دست هاشو محکم دور گردنش چفت کرد
:«عزیزم، کی امشب اسکورتت می‌کنه؟ مامیت؟
نه نه. کای تو باید ازم تعریف کنی و دوستم داشته باشی می‌دونی؟
لازمه من بهت بگم؟
یعنی هیچ‌وقت قرار نیست تو باهوش بشی؟ هوم؟»
:« تو داری پول بازی‌ای رو میذاری وسط که قراره من توش ببرم و بدون دست مالی شدن پولت، با یه بهره‌ی تپل تحویلش بگیری.»
سهون سرش رو تکون داد و سکوت کرد و چند دقیقه بعد، دنبال کای از خونه خارج شد.
:«کاسکت که داری؟»
کای همون طور که پاچه های شلوارش رو بالا میداد تا موقع سوار شدن خشتک شلوارش پاره نشه کوتاه نگاهش کرد
:«می‌خوای بگی انقدر بند مقرراتی که نمی‌تونی بدون کلاه ایمنی سوار شی؟»
سهون خندید و پشت سرش سوار موتور شد
:«اذیت نکن، من هنوز می‌خوام زنده بمونم.»
کای سرش رو تکون داد و بدون حرف به موتور گاز داد. چنگ زدن سهون به جلوی لباسش، حس خوبی بهش داد و باعث شد تا رسیدن به مقصد سکوت کنه و نرم‌ترین سواری‌ای که میتونست رو تحویل بده.
طولی نکشید که با رسیدن مقابل ورودی کلاب ان اچ -Night House-هر دو از موتور پیاده شدند و دستی به کت و شلوارشون کشیدند.
سهون خیره به ورودی کلاب و جمعیت جوون اطرافش که یا به دیوار ها تکیه داده بودند و یا با هم می‌خندیدند و حرف می‌زدند به وجد اومد. سمت کای برگشت و پرسید
:«این اون کلاب معروف و تمیزیه که مسخره‌ی لش های لس انجلسه؟»
کای سمت آینه‌ی موتورش خم شده بود تا موهاش رو مرتب کنه
:«منظورت چیه؟»
:«شنیدم وی آی پی نداره.»
:«اون که آره، وی آی پی و خدماتش رو نداره. درواقع داره ولی اتاقای وی آی پیش برای بازیه نه سکس. کلاً با در نظر نگرفتن این یه آپشن اینجا یه بار معمولی و رده پایین محسوب میشه. کوکتل های خوبی هم می‌زنه.»
YOU ARE READING
"How Long Is Forever?"
Fanfiction[Completed] :«تو می‌گی، همیشه چه‌قدره؟» :«الان مطمئنم چند ثانیه. یعنی، گاهی فقط چند ثانیه.» کاپل:چانهون. ژانر:انگست.
