de nacht

15 4 0
                                    

Het werd nacht en iedereen heeft het fluitsignaal gehoord. Ik liep samen met mijn vader, Conel en met Nick.
Wij gingen met vele andere met de auto er op af. Een paar mensen gingen met de helikopter.

We reden naar een klein stadje. Dat ligt een kilometer van hen van daan.
'We gaan nu lopend er naar toe' zei mijn vader zacht. We liepen met z'n alle naar de Red Bast toe.

We waren aangekomen. De helikopter zou pas ingezet worden als het moeilijk werd. We slopen dichterbij. Dit gebouw is een ziekenhuis.

We slopen langzaam dichterbij. Gelukkig hoorde we niks. Toen gingen we naar binnen. Maar het was helemaal leeg. 'Waar zijn ze?' vroeg ik aan mijn vader. 'Ik weet het niet' zei m'n vader terug.

Opeens hoorde ik een bel gaan.
De Red Bast kwam van alle kanten.
We waren ingesloten. Een man met een lange stok kwam naar voren.
Hij zij niks maar stond recht tegenover Conel. Opeens stak hij in z'n buik. Ik kon niks zeggen.

Conel viel dood neer. Ik werd boos en verdrietig. Toen liep hij weer weg, maar ik pakte mijn pistool en schoot in z'n arm. Hij schreeuwde. 'Schiet ze neer!' schreeuwde ik.

Iedereen begon op elkaar te schieten.
De Red Bast vluchtte naar boven.
Ik zag een andere trap. Ik werd er naar en ging er op af. Iedereen ging mee. Omdat we via deze trap gingen belanden we in de rug van de Red Bast.

We schoten. Bijna iedereen was gesneuveld op een paar na. Die rende snel een kamer binnen. Mijn vader trok de deur open terwijl de andere ze neer schoten. Nu alleen de baas.

Ik hoorde buiten een auto starten.
'Hij is buiten' zei ik en ik rende de trap af. Onze helikopter is ook geariveerd. Met een lamp schenen ze op de auto. Ik hoorde schoten.

'Is het klaar?' dacht ik in m'n hoofd. We kwamen allemaal buiten. De autobanden waren lek. 3 mannen en de baas liepen naar buiten.

De baas probeerde nog te schieten naar de helikopter, maar hij kon niks.
Hij werd opgepakt en mee genomen.
We reden met hem naar onze stad en lieten hem achter in het hok bij Shane met 1 bewaker.

'Gelukt' zei Angelica. We gingen met z'n alle naar de vergaderzaal. Daar ging Angelica nog een toespraak houden. En daarna ging iedereen naar zijn huis en ging slapen.

Zombie timeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu