Zombie time

Fabriek

Ik werd wakker, door een harde knal.
Ik keek uit het raam. Het was nog donker. Ik zag een paar mannen staan die schoten op zombies.

Een paar minuten later kwam er een busje aan. Er kwamen nog meer mannen uit de bus.

Ik liep naar beneden. En deed de deur open. 'Kunnen jullie ons helpen?!' riep ik naar de mannen toe. Ze knikte.
Ik liep terug naar het huis en maakte iedereen wakker.

We moesten met z'n alle het busje in.
Een paar mannen gingen naast ons zitten. De deuren gingen dicht. Boven ons zat een klein lichtje, waardoor ik de mannen kon zien.

Ze hadden allemaal dezelfde pak aan en een helm met een microfoontje er aan. 'Zijn jullie van het leger?' vroeg ik. Één van de mannen knikte.

We stopte bij een fabriek.
De deuren gingen open van de bus.
Ik stapte uit en zag heel veel mensen.
We liepen de fabriek in.

Overal in de fabriek stonden gewapendemannen. We liepen naar een klein kamertje. In die kamer zaten 2 mannen.

Ze keken ons aan. 'Zijn jullie hier nieuw?' vroeg één van de mannen.
'Ja' zei mijn vader terug.

'Davis, geef de nieuwelingen een rondleiding door de fabriek' zei de zelfde man weer. ' Ja meneer' zei Davis. 'Volgt u me maar' zei Davis tegen ons.

We liepen achter Davis aan. We liepen naar de wapen kamer,
Naar de opslag plekken
en naar de slaapruimte.
Iedereen sliep op de grond. Davis haalde slaapzakken te voor schijn.
'Hier mogen jullie gaan slapen' zei Davis terwijl hij iedereen een slaapzak gaf.

'Heeft u Mischien een bed voor de drie kleintjes?' vroeg Jasper aan Davis. Davis keek naar de drie kleintjes. 'Ja, komt u maar mee' zei Davis. Jasper liep achter Davis aan.

Ik was moe dus ging slapen. Ik ging in de slaapzak liggen en sliep.