Zombie time

werken

Het was ochtend, maar ik sliep nog.
Plotseling hoorde ik een bel rinkelen.
Ik schrok wakker. Een man liep naar me toe. ' Kom we gaan eten' zei hij zachtjes. Ik deed de rits van de slaapzak open en liep achter de man aan.

Nu besefte ik pas dat de man Davis was. We liepen naar een grote ruimte waar allemaal gezinnen te eten kregen.

Sophie liep langs me. 'Sophie, weet je waar m'n vader is?' vroeg ik.
'Die zit daar, naast mijn vader' zei Sophie terwijl ze wees naar mijn vader. 'Bedankt' zei ik. Ik liep naar mijn vader.

Snel ging ik naast mijn vader zitten.
'Hier, eet anders wat' zei mijn vader terwijl hij een boterham op een bord legde. 'Oké' zei ik. Snel ging ik wat eten.

Toen iedereen klaar was met eten, moest er gewerkt worden. In de fabriek, maar ook buiten de fabriek.
Alle mensen die fit waren, moesten mee spullen halen. Mijn vader moest ook mee.

Ik moest samen met kleinere kinderen de grond ploegen. Sophie moest ook mee helpen. Ik zuchte 'waarom mochten wij niet mee?' zei ik zachtjes. 'Omdat we nog kinderen zijn' zei Sophie. 'Weet je dan nog hoe oud je bent?' vroeg ik. 'Niet precies, maar volgens mij rond de 16'

Gelukkig ging het ploegen snel. Daarna mochten we iets voor ons zelf doen. Ik zag dat ze boeken hadden.
Ik pakte er één en begon met lezen.

Een paar uur later hoorde ik een knal.
Ik liep naar Davis. 'Wat was die knal?' vroeg ik. 'Dat weten we niet, maar je hoeft niks te doen' zei Davis. 'Maar wie gaat er dan kijken?' vroeg ik.
'Er is al een team op af gestuurd, ga maar veder met wat je aan het doen was' zei Davis nu iets minder aardig.

Ik liep terug naar de kamer waar ik het boek vandaan had en ging het veder lezen.