Zombie time

ongeluk

De volgende de dag kwam weer op.
Tijd om op zoek te gaan naar een plek waar we voor langer kunnen blijven.

We gingen met z'n alle ontbijten, daarna liepen we met z'n alle naar de auto. We reden weg. Opzoek naar iets beters. We kwamen allemaal gebouwen tegen, maar geen een was goed.

We reden en reden totdat de benzine op was. We moesten nu wel gaan lopen.

Na uren en uren te hebben gelopen waren mijn benen echt op. 'Jongens ik kan niet meer' zei ik 'Ik ga wel kijken of we een auto kunnen regelen' zei James. 'Ik help wel' zei Conel. Mijn vader kwam naar me toe. 'Gaat alles wel goed?' 'Ja, het gaat wel. Alleen m'n voeten doen zeer' zei ik terug. Mijn vader knikte en liep naar een auto om te kijken of die het deed.

Een tijdje later riep James 'Jongens deze doet het'. Hij startte de motor van de auto op. We stapte allemaal in.
En we reden. 'Eindelijk' dacht ik in me zelf. Nu hoefden we voor even niet meer te lopen.

We reden al best lang. 'Kijk daar' zei Nick. Er was daar een groot hek. 'Daar kunnen we wel blijven' zei James.

We reden steeds dichter bij, maar opeens werd er geschoten. Mijn vader draaide het stuur waardoor we kantelde.

Ik kroop uit de auto. Ik had bloed aan m'n handen. Snel keek ik naar de rest. Gelukkig waren ze ongedeerd op een paar krassen en sneetjes na dan.
Mijn vader kwam naar me toe. 'Gaat het'. 'Er zit alleen glas in m'n hand.

'Kom voor de auto staan!' Riep iemand. We liepen naar de auto en gingen er voor staan. Gewapende mannen kwamen op ons af. Drie mensen hielden ons onder schot terwijl 2 andere mensen ons fouilleren.

'Zijn jullie van de Red Bast' vroeg een van hun. 'Nee' zei James. De man die het zij keek James strak aan.
De man liep weg terwijl wij achter hem aan moesten lopen.

We liepen naar de poort. Terwijl de poort open ging probeerde ik de laatste glas stukjes uit m'n hand te halen. Maar dat ging niet, voordat ik er een wilde pakken werd ik door geduwd. Daardoor schoot het glas veder. Op de vekeerde plek. In een ader. Ik schreeuwde van de pijn.

Mijn vader kwam naar me toe gerend.
En toen viel ik weg. Ik hoorde mijn vader alleen nog roepen 'help alsjeblieft!'. Ik voelde dat ik werd opgepakt, maar daarna voelde ik niks meer.