onvergetelijk

11 2 0
                                    

We zaten daar in de cel, wachtend op iets. Opeens kwam er een man naar binnen gelopen. Het was Shane. 'Luister kids' begon hij. 'Ik ga jullie niet doden, maar jullie moeten meehelpen om de boel opgang te houden' zei hij. 'Waarom?! Jij hebt Alpaco vernietigd en nu wil je dat wij je gaan helpen?!' schreeuwde ik.

Shane kwam naar me toe. 'Jou volk had mij maanden lang in een hok gestopt' zei hij. 'Ik doe het wel' zei Sophie. Ik werd boos. ' Sophie, hij heeft m'n eerste stad vernietigd!'
'Ja, maar we moeten veder met het leven' zei ze terug.

Shane deed de cel deur open en Sophie liep de cel uit. 'Wil je ook?' vroeg Shane. Ik liep de cel uit zonder maar één kick te geven. Ik zag Sophie een kamer binnen lopen. 'Jullie hebben vast honger' zei Shane die achter me stond. Ik had inderdaad honger.

Ik liep de kamer binnen. Overal stonden mensen gezellig te kletsen. Sophie rende naar een tafeltje met wat eten er op.
En daarna naar een andere tafel. 'Sophie wacht even' zei ik. Maar ze luisterde niet en begon alle kanten op te rennen. Ik rende achter haar aan.
'Sophie wacht nou!!' riep ik. De mensen keken me raar aan.

Sophie kwam gelukkig naar me toe.
'Wat is er?' vroeg ze. 'Ik weet niet zo goed wat hier de bedoeling van is.'
Ze keek me raar aan net als al die andere hadden gedaan. 'Nou, gewoon het leven leuker maken' zei ze terug.

Sophie pakte m'n hand. ' Je snapt er ook niks van hé' lachte ze. Ze liep naar de volgende kamer en ik strompelde achter haar aan. In de volgende kamer stonden mensen te dansen.
'Kom!' lachte ze. Ze liet m'n hand los en liepnaar al die mensen toe en ging ook dansen.

Een jongen liep naar me toe. 'Waarom dans je niet, we hebben muziek, licht effecten en rookmachines' zei de jongen. 'Ja ik weet het, ik moet er nog even aan wennen denk ik.' 'Luister ga gewoon dansen, dit word echt een onvergetelijk moment' zei de jongen serieus.

Ik lachte en liep naar de mensen toe.
'Daar ben je eindelijk' zei Sophie die aan kwam lopen. 'Zin om te dansen?' vroeg ze. 'Ja is goed' zei ik terug.
De man zette een nieuw nummer op.
'Hé dit nummer ken ik' zei Sophie.
Daarna danste we wat.
Na het dansen gingen we gezamenlijk eten.

'Hier is je slaapplek' zei Shane tegen me. 'Oké, waar is Sophie?' vroeg ik. 'Die slaapt tegen over je' zei Shane terug. 'Ga maar slapen het is al donker' zei Shane. Ik ging in het bed liggen. 'Bedankt' zei ik zachtjes tegen Shane. Shane knikte.

Zombie timeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu