AŞK ENGEL TANIMAZ

17.Bölüm (Davet)

& Yazar'dan Bir Kesit&

Saat 4 civarlarında Ayşe Hanım oğlu Çakıl'ın odasından sesler duymuş ve oğluna bakmak için yatağından kalkıp üstüne sabahlığını gecirmişti.Oğlunun odası ikinci katta olduğu için merdivenlerden hızlı hızlı çıktı.Oğlunun kapısını bir iki kere çalmasına rağmen kapı açılmayınca ve sesler gelmeye devam edince Ayşe Hanım kapıyı aralayıp içeri baktı.Oğlunun terler içinde yatağında sayıkladığını görünce yanına koştu.Yatağın boş kalan kısmına oturup oğlunun alnına yapışmış saçlarını elleriyle geriye doğru taradı .Oğlunun kabus gördüğünü anlayan Ayşe Hanım "Çakıl annecim uyan ,Çakılll" diyerek onu uyandırmaya çalışıyordu.Çakıl elini kendine sarıp "Bırakmam bırakmam Azze ,ben seni sen istesen bile bırakmam." Diye sayıklıyordu.Ayşe Hanım hem oğlunu uyandırmaya çalışıyor hem de artık tutamadığı göz yaşlarını akıtıyordu.Oğlu bağırarak yataktan fırladığında Ayşe Hanım oğlunun kafasını göğsüne dayarak "geçti annem geçti" diyordu.Kafasını annesinden  çeken Çakıl yataktan kalkıp yatağının karşısındaki gardılapton gömlek çıkarttı. Üzerindeki terden ıslanmış tişörtünü başından çıkartıp gömleği kollarından geçirdi.Düğmelerini aceleden ve elinin titremesinden ilikleyemiyordu.Ayşe Hanım oğlunun aceleyle yaptıklarını gömleğini ilikleyememesine kadar seyretti.Oğlunun titreyen elini tutup "Bırak " dedi."Gidicem" diye cevap veren oğluna "tamam yine  gidersin ama bir sakinleş önce.Böyle araba mı kullanacaksın?" Deyip oğlunu yatağa oturttu."Sür- " oğlunun sözünü tamamlatmayan Ayşe Hanım "Sen sürersin de ben  ne olacağım burada" dedi. Çakıl 'ın başını dizine koyup kuzgini saçlariyla oynamaya başladı.Çakıl'ın boynundaki belirginleşen damarları hafiften kaybolmuştu."Anne rüyaların hep tersi olur değil mi?"diye soran oğluna gulumseyen Ayşe Hanım "bazen tersi olmayabilir Çakıl."  Başını hızla annesinden kaldıran oğlu kaşlarını çatıp " O zaman niye bu lafı ağızlarına dolamaç ettiler" . Diyerekten sinirli sinirli annesine baktı.Annesi sessizce iç çekip "Kardeşin 5 aylıktı.Rüyamda onu kendi elimle mezara koyuyordum.Uyandığımda aynı senin gibi boncuk boncuk terlemiştim.Baban beni iki saat sakinleştirememişti.Sakinleştiğimde de gecenin ikisinde ondan karpuz istemiştim.İstediğim zaman da kışın ortasındaydık.Baban 5 saat sonra elinde bir karpuzla geldi.Babana teşekkür bile etmeden karpuza saldırmıştım.Baban da bana "acaba seni sakinleştirmesemiydim yine zararlı çıkan ben oldum ama bir teşekkür bile yok "  deyip yüzünü sallandırmıştı. Bu akşamdan bir hafta sonra bebeğimi kaybettim"

Ayşe Hanım eski anılarını anlatırken sonlarda sesi kısılmıştı.Çakıl gözleri dolan annesine sebebiyet verdiği için annesin her zaman yaptığı şeyi annesine yaptı.Annesinin başını kendi göğsüne yasladı. "Özür dilerim .Gece gece seni üzdüğüm için ama sen ağlama annem .Ben sana kıyamam.Hem kardeşim seni böyle ağlarken izlerse o da üzülür." Çakıl annesinin gözyaşlarını silip annesine sarıldı."Teşekkür ederim Çakıl".

Çakıl annesinin dedikleriyle şaşırmıştı."Niçin teşekkür ediyorsun annem?"
-Benim oğlum olduğun için.Gözyaşlarıma her seferinde deva olduğun için teşekkür ederim. Diyen Ayşe Hanım oğlunun yeşil gözlerine bakıyordu.Oğlu "etme anne ,etme."deyip annesinin alnından öptü.Annesi heyecan icinde "Çakıl beraber uyuyalım mı? Eski günlerdeki gibi" diyerek oğlundan evet demesini bekledi."Sen yeter ki iste." Deyip yatağın içine girdi .Annesi de yanına girip kafasını Çakıl'ın göğsüne koydu.Annesi uykunun girdabına girmişken Çakıl'ın fısıltı halinde gelen sesini işitti."Gözyaşlarına deva olmak istediğim,acısını tek kalemde silmek istediğim,yükünü hafifletmek istediğim biri var"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Çakıl sabah uyandığında yanına baktı ama annesini göremedi.Yataktan kalkıp gardolabından bir kot gömlekle ,kot pantolonunu alıp banyoda giydi.Aşağı inerken Pınar'ın sesini işitmeye başlamıştı.