notlarda on farklı sihirli iksir vardı. Her biri şaşırtıcıydı. Örneğin," kahverengi Baykuş " enerjiyi geri yüklemek için yardımcı oldu. Aralarında en değerli üçü vardı: "sihirli kapı", belirli sihirli yapılar nedeniyle kendilerini sıkıştıran çıraklar için büyük bir destek sağladı; "Gümüş ay", kırılma sürecinde çırağa yardımcı olabilecek bir iksirdi; ve" ağlayan ruh", gelişmiş bir bedende gizlenmiş gücü ortaya çıkarabilir, ya da bir yetişkin.
Şimdilik, ağlayan ruh, Lucien'in en çok özlem duyduğu kişiydi.
Sihirli kapı ve gümüş ay için gerekli malzemeler değerli ve bulmak zordu. Ayrıca, gerçek bir büyücünün sahip olduğu ruhani gücün daha yüksek bir seviyesini talep ettiler. Sadece ağlayan ruh, herhangi bir sağlıklı insanda kullanılabilir, eski büyücülerin kriz anlarıyla yüzleşmek için daha düşük seviyeli squires yapmaya çalıştığı günlerde çok ünlü bir iksir haline gelir. Ancak bir yan etki de vardı: iksir, gelecekteki gelişimde sorunlara neden olan kişinin gücünü aşacaktı. Bir kişi ağlayan ruhu kullanarak bir şövalye olsaydı, gelecekte normal eğitimli olanlar kadar güçlü olmazdı ve son gelişimi genel olarak daha düşük olurdu.
Ama Lucien için şövalye olmayı hiç beklemiyordu. Hızlı bir şekilde güçlenmesi için iyi bir yoldu.
Sorun, ağlayan ruh için materyallerin bile toplanması o kadar kolay değildi. Pahalı ya da çok garipti. Ve Lucien henüz bir yetişkin değildi, bu yüzden iksir onun için tehlikeli olabilir. Güçlü kişi, bu işlem için başarı şansı daha fazla.
Ağlayan ruh Necromancy okuluna aitti. Onun basitleştirilmiş sihirli formülü oldu "
" Corpse mantar + Sucul zombi beyin dokusu + Revenant toz + Moonlight gül tozu = ağlayan ruh İksiri"
Ceset mantarları cesetlerde büyüdü. Olgunlaşmadan önce süt gibi beyazlardı, ama sonra bir gün içinde siyaha döndüler. Olgunlaştıklarında bir ay dayanabilirler. Onları koklamak, kişinin hafif sanrı çekmesine neden olabilir. Birisi mantarı yerse, cesetten gelen hastalıklarla enfekte olurlardı. Koyu renk oldu, daha iyi kalite iksir olurdu.
Diğer malzemeler için aynıydı: daha güçlü sucul zombiler ve daha güçlü nefrete sahip revenant, iksirin etkisini de artıracaktır.
Moonlight Rose değerli ve pahalıydı, gram başına bir Altın Thale (yüz Gümüş Nars) mal oldu. Geceleri Gümüş ay gibi parlıyordu. Ayrıca, üst düzey şövalye squires, kanlarındaki "nimet" i uyandırmalarına yardımcı olmak için gülü kullanırdı. Her şey yolunda giderse, bir doz en az on gram gerekir.
Cadı bir zamanlar daha sonra kar Gorse arayışına yardımcı olmak için daha güçlü olmak için ağlayan bir ruh iksiri yapmaya çalıştı. Sonuçta, iksir bir kişinin bir şövalye ile aynı koşullarda savaşmasına yardımcı olabilir. Ve tüm Dükalıkta yaklaşık dört yüz şövalye vardı.
Gülü karşılayamadı. Ancak cadı, notlarında, geceleri Belem Nehri boyunca sucul zombilerin olduğunu belirtti. Ayrıca, Revenant tozunun, aynı zamanda çırak düzeyinde bir necromancy büyüsü olan kötü yaratıkların kanını kullanarak düşük seviyeli bir Revenant çağırarak elde edilebileceğini de kaydetti.
Lucien'in daha iyi seçenekleri yoktu. Şimdi yapabileceği tek şey, aynı zamanda bu materyalleri gizlice bulmaya çalışırken, manevi gücünü uygulamaya ve güçlendirmeye devam etmekti.
............
Ateş ayına yaklaşırken, güneş eskisinden çok daha erken yükseldi. Turuncu renkli bulutlar, çiçek açan çiçekler gibi gökyüzünü geçerken yavaş yavaş değişiyordu.
Lucien tekrar Devre Dışı Bırakma döngüsünü aktive etmeyi başardı. O, ilk önce ruhunu büyünün aynı frekansında rezonansa sokarsa, yazımın gerekli olmadığını biliyordu. Bununla birlikte, bu yöntem daha fazla enerji tüketiyordu. Yazım olmadan, sihri bir kez bile aktive etmenin ruhsal gücünü tamamen boşaltabileceğini görmek hayal kırıklığına uğradı.
Meditasyon yaptıktan sonra, Lucien canlandırdı hissettim. Dağınık yerini biraz topladı, sihirli pratiğe dair bir kanıt bırakmadı ve Alisa'nın teyzesinin evine gitti.
"Günaydın, Lucien! Gelin ve kahvaltı için bize katılın!"Iven kapıyı açtı. Son zamanlarda Tekstil Derneği'nde annesine yardım ediyordu ve şimdi daha olgun görünüyordu.
"Emin! Sadece kahvaltı edebilmek için varış saatimi planladım."Lucien gülümsedi.
"Şimdi komik oynuyorsun, küçük Evans!"Joel koyu ekmek ile sebze çorbası yiyordu. Lucien'in büyümesini görmekten mutlu oldu " " şimdi daha emin görünüyorsun."
Her Pazar sabahı, vatandaşlar arasında sadık olanlar Saint Truth Kilisesi'ne gidecekti. Lucien onlarla gitmek istemedi çünkü öğrenmekten çok korkuyordu, bu yüzden onlara katılmamak için her zaman farklı bahaneler aradı.
"Biraz sıcak çorba iç, küçük Evans."Teyze Alisa sıcak çorba bir kase kepçe ve Lucien teslim.
Lucien önceki meditasyonundan ve dökümünden açlıktan ölüyordu. Karanlık ekmek ile sıcak çorba yudumlarken, Lucien çok daha iyi hissettim.
Buradaki karanlık ekmek hala lezzetli değildi. Lucien ekmek karışık bazı buğday kepeği tadı olabilir, ve o evde ne vardı çok daha iyiydi. Ekmeği saf odun gibi tadı vardı.
"Joel amca, yarın yapacak başka bir işim var. Üzgünüm ama seninle kiliseye gidemem."Riske rağmen, Lucien'in de bununla harcayacak zamanı yoktu.
"Yarın pazarda çalışmak zorunda değil misin?"Alisa teyze sordu.
Lucien eski çantayı çıkardı ve Joel'e geri verdi. Gülümsedi ve cevap verdi, " Ben Bay Victor'un kabul edilen öğrencisiyim. Bay Victor'un altında müzik okuyacağım.
"Ve ..." Lucien biraz durakladı, " bana ücretsiz öğretecek."
"Ne!?"Joel neredeyse ekmek boğuldu. Yüzü öksürükten kırmızıya döndü. "Orada müzik öğrenmenize izin verdi mi? Sadece bir hafta önce okumayı öğrenmek istedin."
Açıkça Alisa farklı bir odak noktası vardı.
"Ücretsiz? Gerçekten bedavaya mı?"
Iven büyük hayranlık içinde soluk soluğa. "Lucien, ne yaptın?"
Lucien onlara tam hikayeyi anlattı. "Bu fırsata sahip olduğum için çok şanslıyım. Yarın sabah Bay Victor'a gidip ilgili kitapları ödünç alacağım."
Aslında Lucien, kaçırdıkları dersi telafi etmek için bu öğleden sonra Victor'un evinde çalışacaktı. Ama aynı zamanda kiliseden tekrar yok olması için çok iyi bir bahane oldu. Yarın sabah ruh kütüphanesinde daha fazla kitap toplamak için Bay Victor'u ziyaret edecekti.
Bir müzisyen olmak Lucien için mükemmel bir kapaktı. Ciddiye almak zorundaydı.
"Oh, Bay Victor! Ne cömert, güzel ve yetenekli bir beyefendi!"Alisa yine dokundu. "Tanrım Teşekkürler! Tanrı seni korusun, küçük Evans! Pek çok zorluklar sonra, güzel yeni bir hayat nihayet geldi!"
Joel, Lucien'e bir süre karmaşık duygularla baktı. Sonunda Lucien'in omzuna büyük bir sevinçle vurmaya başladı. Sesi titriyordu, " şanslısın, Evet. Ama aynı zamanda zeki, çalışkan ve yeteneklisin. Bay Victor harika bir öğretmen ve eminim gelecekte büyük başarılar elde edebilirsiniz. Elinden geleni yap, küçük Evans. Mezmur salonunda oynamak için bir şansınız varsa, sizi izlemek için orada olmama izin verin, o zaman hayatımda müzikte pişmanlık duymayacağım."
Masanın karşı tarafında, Iven de başını sallıyordu. "Sonra arkadaşlarıma iki ağabeyim olduğunu söyleyebilirim, biri bir şövalye, diğeri büyük bir müzisyen! Harika!"
"Elbette, Joel amca, çok çalışacağım."Lucien ciddiye başını salladı ama kalbinde iç çekti.
Müziğe çok fazla enerji ve zaman koyamayacağı için üzüldü. Dün gece Lucien inanılmaz sihirli dünyaya çekilmişti. Onun için bir müzisyen olmak sadece bir kamuflaj ve sihir öğrenmek için para kazanmanın bir yoluydu. Joel, kalbinin derinliklerinde müziği severdi, ama Lucien yapmadı.
Burada müzik hakkında fazla bir şey bilmiyordu, ancak deneyimlerinden daha önce duyduğu birçok şarkı çok güzeldi ve bazıları aynı özellikleri dünyadaki klasik başyapıtlarla paylaştı.
Çantayı geri koymak, Joel lucien'i hatırlattı. "Hangi enstrümanla başlamak istediğinize karar verdiğinizde, utangaç olmayın ve yardım istemek için buraya gelin."
"Tabii. Çok teşekkürler Joel amca, Alisa teyze. Ben de yeni bir iş bulmayı planlıyorum, ama piyasada değil. Artık Bay Victor'un öğrencisiyim, umarım biraz daha kolay olur."Kahvaltıyı bitirdi, Lucien'in gitme zamanı geldi.
Sihirli notları okuduktan sonra, Lucien sihirli öğrenme çok pahalı olduğunu biliyordu. Acele edip para kazanmak zorunda kaldı!
